در مواردی که هنگام عمل جراحی بینی مقدار زیادی از بافت در قسمت بالای نوک بینی یا سوپراتیپ علی الخصوص در قسمت غضروفی باقی می ماند، همچنین وقتی که قاعده بینی ساپورت یا پشتیبانی خوبی ندارد لذا در نتیجه، پروجکشن یا برجستگی کم می شود ما شاهد حالتی در بینی هستیم که اصطلاحاً دفرمیتی پلی بیک یا منقاری شدن گفته می شود.

در این وضعیت قسمت بالای نوک بینی ضخیم و برجسته می شود و حالتی شبیه منقار پرندگان پیدا می کند. بعضی اوقات به علت پوست ضخیم و برداشتن زیاد بافت در سوپراتیپ بافت زیر جلدی ضخیم شروع به رشد پیدا می کند و دفرمیتی پلی بیک را ایجاد می کند.
جهت درمان در این موارد بایستی به موارد زیر جراح بینی دقت کند :
۱- پایداری قاعده بینی
۲- پایین آوردن پشت یا دورسوم غضروفی در موارد لزوم
۳- افزایش پروجکشن یا برجستگی در سطحی بالاتر از سوپراتیپ
۴- تقویت نوک بینی و ایجاد پروجکشن مطلوب.

در بعضی موارد که مشکل التهاب و ضخیم شدن بافت زیر جلدی به علت پوست ضخیم می باشد تزریق کورتون رقیق شده به نسبت یک به یک جهت کاهش التهاب کمک میکند. پس در این دفرمیتی ابتدا جراح بینی باید نوع مشکل را تشخیص دهد و بر اساس نوع مشکل اقدامات درمانی لازم را انجام دهد.
بینی پلی بیک یا منقاری

همین جا وظیفه خودم می دانم به این موضوع تاکید کنم که بهترین جراحان برای انجام جراحی بینی ترمیمی با توجه به احاطه آنها بر آناتومی و ساختار بینی، جراحان گوش و حلق و بینی هستند.