علت گرفتگی بینی و راه های رفع و درمان کیپی، احتقان بینی-بخش اول

علت گرفتگی بینی و راه های رفع و درمان کیپی، احتقان بینی-بخش اول

به انسداد راه هوایی بینی، “گرفتگی بینی” یا ” احتقان بینی” می گویند، که می تواند در تنفس و تخلیه ترشحات بینی اختلال ایجاد نماید. همچنین ممکن است علائم دیگری نیز برای بیمار ایجاد کند، از جمله سردرد، عفونت های مکرر سینوسی و خروپف.

علل شایع گرفتگی بینی و درمان آن
گرفتگی بینی می تواند توسط بیماری های مختلف و یا عوامل آناتومیک، از جمله موارد زیر ایجاد شود:

پولیپ بینی

پولیپ ها بافت های نرم و اشک مانندی هستند که بر روی مخاط پوششی داخل بینی یا سینوس ها تشکیل می شوند. پولیپ های بینی نرم و غیر سرطانی هستند که در لایه پوششی مجرای بینی یا سینوس ها رشد می کنند. این توده های بدون درد ظاهری شبیه اشک یا قطره دارند که اندازه آن ها می تواند کوچک تا بزرگ باشد. پولیپ های کوچک بینی معمولاً نیازی به درمان ندارند، اما پولیپ های بزرگتر ممکن است مشکلات بیشتری برای بیمار ایجاد نمایند، از جمله: ایجاد اختلال در عملکرد بینی و مسدود کردن دهانه سینوس ها.

علائم پولیپ بینی
در حالی که معمولاً پولیپ های کوچک بینی علائمی ایجاد نمی کنند و نیازی به درمان ندارند، پولیپ های بزرگ تر می توانند باعث موارد زیر گردند:
-گرفتگی مداوم بینی
-عفونتهای مکرر سینوسی (سینوزیت)
-اختلال در تنفس از طریق بینی
-خرناس یا خروپف
-کاهش حس بویایی و چشایی
-ترشحات پشت حلق

درمان پولیپ بینی
درمان با اسپری های کورتیکواستروئیدی بینی، داروهای ضد حساسیت و آنتی بیوتیک ها اغلب علائم ناشی از پولیپ های بینی را کاهش می دهند. هنگامی که داروها در درمان علائم موفقیت آمیز نباشند، به ویژه در مواردی که پولیپ بینی بزرگ باشد، ممکن است جراحی توصیه شود. 

بزرگ شدگی شاخک های بینی حالتی است که در آن ساختارهای استخوانی و دارای بافت نرم واقع شده در مجرای بینی، بزرگ می شوند. این شاخک ها ساختارهای مهمی در مجرای بینی هستند که آلودگی ها، گرد وغبار و ذرات دیگر را به دام انداخته و مانع ورود آنها به ریه می شوند. در هر سوراخ بینی سه شاخک وجود دارد: تحتانی، میانی و فوقانی. این ساختارهای اسفنجی و استخوانی پیچ خورده، هوای وارده به بینی را گرم و مرطوب می کنند به نحوی که کارایی و عملکرد ریه ها افزایش می یابد. هنگامی که این ساختارها توسط آلرژی یا شرایط دیگر، تحریک شوند، ممکن است ملتهب و بزرگ شوند، در نتیجه احتمال دارد راه هوایی بینی مسدود گردد.

علائم بزرگ شدگی شاخک ها
بزرگ شدگی شاخک های بینی می تواند باعث موارد زیر گردد:
-کیپ شدن مداوم بینی
-عفونت های سینوسی مکرر (سینوزیت)
-اختلال در تنفس از طریق بینی
-خرناس و خر و پف
-خونریزی از دماغ

درمان بزرگ شدگی شاخک های بینی
استفاده از اسپری های کورتیکواستروئیدی بینی، داروهای ضد حساسیت و اجتناب از محرک های محیطی، اغلب تورم شاخک ها را کاهش داده و تنفس از بینی را بهبود می بخشد. هنگامی که این روش های درمانی در کاهش علائم مؤثر نباشند، برای یافتن علت و درمان علت زمینه ای ممکن است گزینه های درمانی دیگری پیشنهاد شود.تحقیقات درمان جدیدی را ارائه می دهد به نام” رادیو فرکانسی شاخک های بینی” که با حداقل تهاجم اندازه شاخک های بینی را کاهش می دهد. اگر انحراف تیغه بینی باعث بزرگ شدن شاخک های بینی شده باشد، ممکن است عمل” سپتوپلاستی “(اصلاح انحراف بینی) توصیه گردد.

عمل جراحی زیبایی بزرگ کردن چشم-بخش دوم

عمل جراحی زیبایی بزرگ کردن چشم-بخش دوم

مراقبت های بعد از عمل جراحی درشت و بزرگ کردن چشم
مراقبت های پس از عمل بلفاروپلاستی چشم های آسیایی مانند سفیدپوستان است. جای شکاف عمل و اسکار معمولاً مشکل آفرین نیست، ولی ممکن است تورم بیشازحد در نتیجه افزایش ارتفاع چین های پلک ایجاد شود. دستورالعمل های مراقبتی پس از عمل جراحی بزرگ کردن چشم به شرح ذیل میباشد:
۱- کمپرس سرد، به اندازه قابل تحمل برای ۲۴ ساعت
۲- استعمال پماد های آنتیبیوتیک در محل بخیه ها
۳- تمیز کردن زخم ها با آب تمیز
۴- بخیه های خارجی احتمالاً پس از ۴ یا ۵ روز کشیده می شوند
چه زمانی بخیه های عمل بزرگ و درشت کردن چشم کشیده میشود؟
بخیه ها که به اندازه یک تار مو هستند معمولاً پس از ۳ تا ۵ روز کشیده می شوند. ممکن است در هنگام کشیدن بخیه های کمی سوزش در آن ناحیه ایجاد شود.
نتیجه و عوارض جراحی بزرگ و برجسته کردن چشم
عوارض جانبی عمل بزرگ کردن چشم شامل عدم تقارن، تورم، ایجاد چند لایه چین پوستی، عفونت و هماتوم یا خون مردگی می شود.
عدم تقارن چشم ها، شایع ترین عارضه احتمالی است که پس از عمل بلفاروپلاستی ممکن است به وجود بیاید به خصوص در زمانی که با چین دادن یا بالا بردن عضله بالا برنده همراه باشد. عمل جراحی تکمیلی ممکن است برای برخی از بیماران که عدم تقارن شدیدی پیدا کرده اند نیاز باشد. بیماران باید از احتمال وقوع این عوارض آگاه شوند.


جای زخم و اسکار بعد از جراحی بزرگ و درشت کردن چشم

جای زخم و اسکار روی پوست انسان معمولاً ارتباط مستقیمی با ضخامت پوست دارد. هر چه پوست ضخیم تر باشد، اسکارها به شکل بدتری روی پوست باقی می مانند. خوشبختانه پوست پلک نازک ترین قسمت پوست در بدن انسان است بنابراین اسکارهای باقی مانده بسیار کوچک و ریز بوده که به سختی دیده می شوند. اسکار ناشی از عمل پلک بالا معمولاً در چینوچروک های پلک بالایی به خوبی استتار شده ولی اسکارهای ناشی از عمل جراحی پلک پایین به مقدار جزئی در امتداد خط مژه به شکل خط بسیار ریزی باقی می ماند. اسکارهایی که قابل دیدن باشد معمولاً در قسمت ضخیم پوست که قسمت پاکلاغی زیر چشم و اطراف چشم است باقی می ماند. این اسکارهای معمولاً به مرور زمان محو میشوند.
چه مدت پس از جراحی بزرگ و درشت کردن چشم می توان آرایش کرد؟
بخیه ها ۳ تا ۵ روز پس از عمل جراحی کشیده می شوند و زخم ناشی از شکاف های ایجاد شده به وسیله چسب های استریلیزه پوشانده می شوند. این مهم است که این چسب ها برای چند روز روی زخم ها بمانند. بسیاری از بیماران می توانند یک هفته پس از انجام عمل جراحی چشم های خود را آرایش نمایند.
هزینه جراحی بزرگ و درشت کردن چشم
هزینه جراحی بزرگ و درشت کردن چشم بسته به نوع عمل مورد نیاز (جراحی پلک بالا و پایین، کانتوپلاستی، اپیکانتوپلاستی) و اینکه یک یا چند عمل همزمان برای مورد شما مورد نیاز باشد، متفاوت خواهد بود.

بعد از جراحی زیبایی بینی چه کنیم؟

بعد از جراحی زیبایی بینی چه کنیم؟

مراحل بعد از عمل بینی تا بهبودی کامل

نکات مهمی که بعد از عمل زیبایی بینی باید انجام شود را در این مقاله ذکر خواهم کرد چرا که بیشتر افراد ترس از شرایط بعد از عمل جراحی بینی را دارند.

رعایت این موارد باعث خواهد شد که دوره نقاهت به سرعت کاهش یابد و هرچه سریعتر فرد بهبودی کامل خود را بدست آورد .

مراحل بعد از عمل بینی تا بهبودی کامل

اولین اقدام استفاده از کمپرس یخ در کنار بینی و زیر چشم میباشد تا بتواند کبودی های ناشی از عمل زیبایی بینی را هرچه سریعتر از بین ببرد . این کمپرس بر پیشانی گذاشته نشود تا موجب سردرد بیمار نگردد. میتوان آن را بر پارچه ای پیچیده تا سرمای زیاد آن  پوست را اذیت نکند

داروهای تجویز شده از طرف پزشک خود را بر اساس نسخه به موقع و سر ساعت مصرف نمایید. که شامل کپسول های آنتی بیوتیک و قرص های مسکن جهت کاهش درد ، قرص های سرماخوردگی و قطره بینی جهت جولوگیری از آبریزش بینی و ندرتا آمپول دگزا متازون جهت از بین بردن تورم صورت میباشد .

  • سرم شستشو بینی به همراه سرنگ جهت شستشو روزی دو بار حداقل استفاده شود.
  • پانسمان بینی بعد از گذشت ۱ الی ۲ روز برداشته خواهد شد.و جهت از بین بردن تورم و حفظ شکل دهی بینی از چسب روی بینی استفاده میشود تا گذشت مدت زمان ۲ هفته اول بعد از عمل زیبایی بینی به فرم دهی آن کمک خواهد کرد و بعد از آن چسب بینی به کاهش تورم ناشی از جراحی بینی کمک خواهد کرد .
  • معاینات پزشکی بعد از عمل بینی طبق دستور پزشک انجام خواهد گرفت تا وضعیت بهبودی کامل بیمار صورت گیرد.

سرم شستشو بینی به همراه سرنگ جهت شستشو روزی دو بار حداقل استفاده شود.

  • پانسمان بینی بعد از گذشت ۱ الی ۲ روز برداشته خواهد شد.و جهت از بین بردن تورم و حفظ شکل دهی بینی از چسب روی بینی استفاده میشود تا گذشت مدت زمان ۲ هفته اول بعد از عمل زیبایی بینی به فرم دهی آن کمک خواهد کرد و بعد از آن چسب بینی به کاهش تورم ناشی از جراحی بینی کمک خواهد کرد .
  • معاینات پزشکی بعد از عمل بینی طبق دستور پزشک انجام خواهد گرفت تا وضعیت بهبودی کامل بیمار صورت گیرد.
  • اقدامات مهم در هفته ی اول بعد از جراحی بینی

    اولین و مهم ترین اقدامی که باید بعد از جراحی بینی انجام شود ضربه نخوردن بینی است. این نکته بسیار حائز اهمیت است. زیرا با ضربه خوردن بینی ممکن است غضروف های بینی جا به جا شوند و فرم بینی شما بهم بریزد، به همین منظور به شما توصیه می شود که مراقب باشید که بینی شما ضربه نخورد، سعی کنید برای خوابیدن از بالشت های بلند و نرم استفاده کنید و از خم نمودن سر به شددت پرهیز نمایید . .

    اقدامات بعد از جراحی بینی

    کمپرس یخ

    استفاده از کمپرس یخ یکی دیگر از اقدامات مهم بعد از عمل بینی است.بعد از اتمام عمل به مدت ۲ الی ۳ روز بعد از جراحی بینی باید از کمپرس یخ استفاده نمود. طریقه ی مصرف کمپرس بدین صورت است که باید هر یک ربع یکبار کمپرس را بر روی صورت گذاشت. در صورتی که احساس سر درد داشتید بهتر است که کمپرس را از روی صورتتان بردارید.کمپرس ورم و کبودی شما را به سرعت کاهش می دهد و مانع از خونریزی می گردد .

  • داروهای تجویز شده
  • جراح بینی برای شما داروهایی را تجویز خواهد نمود که باید ۶ ساعت بعد از عمل شروع به استفاده از این داروها نمایید.داروهای تجویز شده شامل آنتی بیوتیک ها، قرص های سرماخوردگی و آبریزش بینی و همچنین پماد و سرم بینی است. نحوه ی استفاده از داروها را پزشک تعیین خواهد نمود.داروهای خود را سر ساعت مصرف کنید و از پزشک دستورات مصرف را بپرسید .چسب زدن بینی

    بعد از یک هفته گچ بینی شما برداشته خواهد شد و بخیه های شما کشیده می شود. بعد از آن چسب زدن بینی انجام می شود. اولین بار چسب زدن بینی توسط جراح بینی انجام خواهد شد و بعد از آن طریقه ی  صحیح چسب زدن بینی به بیمار آموزش داده می شود، سعی کنید این کار را به خوبی یاد بگیرید زیرا تا چند ماه باید خودتان چسب روی بینی را تعویض نمایید .

    استحمام بعد از عمل بینی

    بعد از جراحی بینی بهتر است تا زمانی که گچ بینی شما برداشته نشده است استحمام نکنید.در صورت استحمام از خیس شدن گچ بینی جلوگیری نمایید. روز هفتم قبل از رفتن به مطب دکتر جهت برداشتن گچ بینی، استحمام کنید. در صورتی که گچ بینی شما در حمام خیس شود مشکلی ندارد، زیرا این کار باعث می شود که گچ بینی شما راحت تر برداشته شود.

جوانسازی پوست با PRP-بخش سوم

جوانسازی پوست با PRP-بخش سوم

مراقبت های بعد از انجام PRP :
موضع تزریق شده تا ۲۴ ساعت شسته نشود
از کرم ضد آفتاب استفاده شده و از تابش مستقیم آفتاب به مدت ۲ هفته اجتناب گردد
استفاده از کرم نگهدارنده روز و شب
استفاده از عینک آفتابی به مدت یک هفته

عوارض احتمالی انجام PRP :
در چند روز اول ممکن است قرمزی، ورم، سوزش و درد خفیف ایجاد شود که معمولا به زودی برطرف می شود. در مواردی نادر احتمال بروز عفونت و هماتوم وجود دارد.

پروتکل های درمانی PRP :
تعداد جلسات و فواصل آنها جهت PRP بر حسب شرایط پوست تعیین می شود ولی به طور کلی برای جوانسازی صورت بر حسب سن از یک تا چهار جلسه با فواصل ۲ الی ۶ ماهه پیشنهاد می شود. در شرایط خوب ماندگاری نتایج بین ۱ تا ۳ سال است.

فاصله جلسات PRP برای جوانسازی پوست بر حسب سن:
در سنین ۳۰ الی ۴۰ سال هر یک الی دو سال یک جلسه کافی است
در سنین ۴۰ الی ۵۰ سال سه جلسه درمان لازم است، به ترتیبی که جلسه دوم شش ماه بعد از جلسه اول و جلسه سوم نه ماه بعد از جلسه دوم باشد. درمان نگهارنده، هر یک الی یک و نیم سال کافی است
در سنین بالای ۵۰ سال نیز سه جلسه درمان لازم است به ترتیبی که جلسه دوم سه الی شش ماه بعد از جلسه اول و جلسه سوم شش ماه بعد از جلسه دوم باشد. درمان نگهدارنده هر سال یک بار کافی است
هر جلسه درمانی حدود یک ساعت طول می کشد

موارد منع استفاده از PRP :
کانسرهای پوستی و سیستمیک
در طول درمان با استروئیدها و شیمی درمانی
بیماری های مزمن، دیابت و ایدز
بیماری های پوستی مانند پورفیری
بیماری های خون و اختلالات انعقادی
در موارد مصرف آسپرین و بیماری های ضد انعقاد
شایان ذکر است تزریق PRP در عروق خونی ممنوع و خطر آفرین است

استفاده از PRP  در موارد زیر نتایج خوبی ندارد:
افراد سیگاری، الکلی و دارای سوء تغذیه
افراد مبتلا به مشکلات ژنتیکی پوست
ضایعات پیشرفته ناشی از نور خورشید
هایپرپیگمانتاسیونهای پیشرفته
خطوط عمیق
ضایعات مویرگی روی بینی و گونه ها

چند نکته طلایی درباره PRP :
هرچند نتایج درمانهای پوست با PRP تا سه هفته  ظاهر می شوند ولی ظهور نتایج کامل حدود ۳ ماه طول می کشد.
PRP تقریبا بی درد است و بیمار به راحتی آن را تحمل می کند لیکن در صورت حساس بودن بیمار، می توان نیم ساعت تا ۴۵ دقیقه قبل از درمان از کرم های بی حسی موضعی بهره برد
کیفیت نتایج PRP علاوه بر اجرای صحیح و دقیق درمان با وضعیت واکنش های سلولی بیمار نیز در ارتباط است که بوسیله پزشک معالج قابل کنترل یا تنظیم نیست
PRP را نباید مدت زمان زیادی نگهداشت زیرا سوخت و ساز پلاکت ها در بیرون از بدن نیز ادامه دارد و فقدان اکسیژن موجب می شود رو به سوخت و سازهای غیر هوازی بیاورند
اثر PRP در ترمیم زخم ها وابسته به متغیرهایی نظیر: غلظت پلاسما، حجم PRP تولیدی، وسعت و نوع جراحت و مهمتر از اینها شرایط کلینیکی بیمار است
به دلایلی که هنوز شناخته شده نیست در درصد بسیار کمی از افراد هیچ و اکنشی در مقابل تزریق PRP رخ نمی دهد و حتی تکرار آن نیز بی ثمر است
اگرچه PRP روشی موثر در جوانسازی پوست است ولی نباید انتظار اثرات معجزه آسا بر چروک خیلی قدیمی و عمیق داشت
این روش درمانی جایگزین دیگر روش های درمانی نیست، بلکه یک روش درمانی مکمل و کمک کننده همراه با دیگر روش هاست.

ترمیم سوختگی با جراحی پلاستیک-بخش اول

ترمیم سوختگی با جراحی پلاستیک-بخش اول


جراحی درمان سوختگی چیست؟

به طور کلی دو روش جراحی اصلی برای درمان سوختگی وجود دارد که شامل جراحی بحرانی و جراحی ترمیمی می‌باشد. جراحی بحرانی یا حاد، بلافاصله بعد از وقوع سوختگی انجام می‌شود. این جراحی به وسیله یک تیم متشکل از جراحان عمومی که در زمینه درمان سوختگی‌های حاد تخصص دارند، انجام می‌گیرد. عمل جراحي براي سوختگی‌های پیچیده و شدید اغلب باید با مشورت جراحان پلاستیک انجام شود. در چنین مواردی، جراحان پلاستیک هم به صورت سرپایی و هم به صورت بالینی می‌توانند به درمان سوختگی  بیمار کمک کنند.

بعد از آنکه درمان بحرانی اولیه انجام شد و جای جراحت‌ها و زخم‌های آن بهبود پیدا کرد، ممکن است به جراحی ترمیمی سوختگی نياز باشد. این نوع از جراحی معمولاً به وسیله جراح پلاستیک انجام می‌شود. اهدافی که از جراحی ترمیمی سوختگی مد نظر است، شامل بهبود عملکرد و زیبایی ظاهری بافت‌های آسیب‌دیده از سوختگی می‌شود. برای این منظور لازم است که اصلاحات یا تغییراتی به وسیله ابزارهای تخصصی جراحی در بافت‌های آسیب‌دیده انجام شود. معمولاً ارتباط بین بیماری که دچار سوختگی شده است و جراح ترمیمی که درمان او را بر عهده دارد، تا چندین سال ادامه پیدا می‌کند. درمان جای سوختگی در بافت‌های بدن اغلب تا چند ماه طول می‌کشد و ممکن است جای زخم‌ها یا سوختگی‌های جدیدی هم بر روی پوست ناحیه آسیب‌دیده به وجود بیاید. به خصوص در بیماران جوان که رشد اندام‌های آنها هنوز کامل نشده است، احتمال بروز جای سوختگی‌های جدید در پوست خیلی بیشتر است.

جراحی ترمیم جای سوختگی در چه مواقعی لازم می‌شود؟


سوختگی ملایم که در پزشکی اصطلاحاً با عنوان سوختگی درجه یک شناخته می‌شود، فقط لایه‌های خارجی پوست را تحت تأثیر قرار می‌دهد و معمولاً بدون نیاز به جراحی، به طور کامل بهبود پیدا می‌کند. همچنین احتمال آنکه جای سوختگی‌های درجه یک بر روی پوست باقی بماند، خیلی کم است.

سوختگی‌های شدیدتر که اصطلاحاً با عنوان سوختگی‌های درجه دو و درجه سه شناخته می‌شوند، لایه‌های عمیق‌تر در بافت پوست را تحت تأثیر قرار می‌دهند و ممکن است که جای زخم‌های مشهود و برجسته‌ای را بر روی پوست باقی بگذارند. حتی ممکن است پوست در اثر سوختگی‌های درجه سه، اعصاب و حس خود را نیز از دست بدهد.

جراحی ترمیم سوختگی در صورتی لازم می‌شود که شما در اثر سوختگی‌های شدید درجه دو و سه، دچار جراحت‌های عمیق شده باشید و آثار سوختگی به شکل مناسبی بهبود پیدا نکرده و یا جای زخم‌های نمایانی بر روی پوست باقی مانده است. این مشکلات می‌تواند در تمامی افراد اعم از مردان، زنان و کودکان اتفاق بیفتد، بنابراین جراحی ترمیم سوختگی برای هر بیماری در هر سن و سالی مناسب می‌باشد.

افراد مناسب برای جراحی ترمیم سوختگی چه کسانی هستند؟


بهترین کاندیداها برای عمل جراحی ترمیم سوختگی افرادی هستند که به خوبی درک کنند که عمل جراحی نمی‌تواند جای سوختگی‌های روی پوست را به طور کامل برطرف کند، بلکه تنها به بهبود عملکرد عضو آسیب‌دیده و کاهش نسبی آثار مشهود سوختگی بر روی پوست کمک می‌کند. اگر سوختگی باعث چسبندگي و انقباض پوست در ناحیه گردن، شانه‌ها، دست‌ها یا پاها شده و در توانایی حرکت این اندام‌ها محدودیتی ایجاد کرده باشد، می‌توان با ترمیم جای سوختگی و آزاد کردن چسبندگي پوست به رفع این محدودیت‌های حرکتی کمک کرد. همچنین جای سوختگی‌های روی پوست صورت که می‌تواند باعث بروز مشکلاتی برای پلک‌ها، لب‌ها و بینی شده و یا ریزش موها را به دنبال داشته باشد را می‌توان با استفاده از عمل جراحی ترمیمی، درمان کرد. جای سوختگی‌هایی که به شکل غیر طبیعی، حالت ضخیم و پهن پیدا کرده و یا دچار تغییر رنگ پوست شده است را نیز می‌توان از طریق چندین روش مختلف اعم از جراحی و غیر جراحی، مورد درمان قرار داد.

چاله گونه یکی از شاخصهای زیبایی

چاله گونه یکی از شاخصهای زیبایی

چاله گونه یا Cheek Dimple از بارزترین شاخص های زیبایی صورت به هنگام خنده و ملاحت صورت می باشد که مورد علاقه دختران جوان می باشد و به راحتی می توان با یک عمل جراحی سرپایی به آن دست پیدا کرد. افرادی که متقاضی این جراحی می باشند باید بدانند، چال گونه فرو رفتگی کوچکی است که حدود ۳ سانتی متر از گوشه دهان و حدود ۶ سانتی متر از گوشه خارجی چشم همان سمت قرار گرفته است و در حالت خندیدن و صحبت کردن می تواند جلوه گر باشد. بر اساس همین توضیح کسانی که خواستار چال گونه هستند باید توجه داشته باشند که حدود ۲-۳ ماه بعد از عمل جراحی زمان لازم است تا در حال عادی و استراحت صورت، چال گونه ایجاد شده از بین برود و فقط در زمان خندیدن و صحبت کردن نمایان شود.

یکی از دلایل جذابیت چال گونه حالتی است که در چهره شخص در زمان خندیدن بوجود می آورد و علاوه بر جنبه بسیار زیبایی که دارد باعث می شود تا افراد مقابل با دقت بیشتری به چهره فرد دارای چال گونه توجه کنند.

مواردی که باید قبل از جراحی چال گونه رعایت شود

  1. شب قبل از عمل چال گونه آنتی بیوتیک مصرف شود ( معمولا آموکسی سیلین ۲۰۰ میلی گرم هر هشت ساعت ) و تا زمان افتادن بخیه ها ادامه داشته باشد.
  2. دهان شویه قبل از عمل انجام شود و سپس هر ۲-۳ ساعت یک بار تکرار شود.
  3. از پماد آنتی بیوتیک برای پوست صورت استفاده شود.
  4. عدم استفاده از غذاهای جویدنی و صفت در ۲ هفته اول پس از جراحی چال گونه.
  5. عدم حرکات سریع و ناگهانی صورت تا یک هفته پس از جراحی چال گونه و عدم ماساژ صورت.
  6. درباره چال گونه بیشتر بدانید

    • چال گونه می تواند در یک طرف یا دو طرف صورت ظاهر شود که بر حسب سلیقه بیمار انتخاب می شود.
    • چال گونه باید فقط در موقع حرکت صورت و یا هنگام خندیدن نمایان شود.
    • گودی که در حالت استراحت صورت در ناحیه گونه ایجاد می شود و ناشی از ساکشن چربی گونه می باشد چال گونه محسوب نمی شود. اما برای افرادی که صورت بسیار چاق دارند می توان از این شیوه بهره برد.
برداشتن خال های گوشتی و سطحی به کمک جراحی-بخش سوم

برداشتن خال های گوشتی و سطحی به کمک جراحی-بخش سوم

خال‌ها و سرطان پوست


 

در اغلب موارد، یک خال فقط یک خال است و هیچ خطری از نظر تبدیل شدن به سرطان پوست ندارد. اما در افرادی که پوست روشن و لطیف دارند، یک خال می‌تواند به آرامی به ملانوما که یک نوع سرطان پوست است، تبدیل شود. به خاطر داشته باشید که در شرایط بسیار نادرتر ممکن است حتی ملانوما در قسمتی از پوست که از نظر ظاهری کاملاً سالم و عادی به نظر می‌رسد نیز به وجود بیاد.

در صورتی که خال‌های سرطانی به موقع تشخیص داده نشده و به شکل مناسب درمان نشوند، ممکن است به تدریج به سایر قسمت‌های بدن از قبیل مغز، استخوان، ریه یا کبد گسترش پیدا کند که در این صورت می‌تواند بسیار خطرناک و حتی کُشنده باشد. بنابراین هر چقدر ملانوما زودتر تشخیص داده شده و درمان شود، خطر بقاء و گسترش آن به نقاط دیگر کمتر خواهد بود.

همان طور که قبلاً بحث شد، ملانوما در بین افرادی که پوست لطیف و روشن دارند، بیشتر از افرادی که پوست تیره دارند، شایع می‌باشد. در زنان، این سلول‌های سرطانی معمولاً بيشتر در پوست ناحیه کمر یا ساق پاها دیده می‌شود. در مردان هم این خال‌ها بیشتر بر روی پوست سر، گردن و کمر به وجود می‌آید.

اگرچه احتمال بروز ملانوما یا سرطان پوست در افرادی که رنگ پوست آنها تیره است، کمتر می‌باشد، اما این افراد هم ممکن است به سرطان پوست مبتلا شوند. در این افراد علائم سرطان پوست بیشتر در قسمت‌هایی از بدن که رنگ پوست روشن‌تر است مانند کف دست‌ها و پاها و زیر ناخن انگشت‌های دست و پا به وجود می‌آید.

نمونه‌برداری بیوپسی تنها راهکاری است که برای تعیین سرطانی بودن یک خال به طور قطعی وجود دارد. همچنین فقط بعضی از پزشکان حرفه‌ای و باتجربه می‌توانند تعیین کنند که آیا شما نیازی به انجام عمل بیوپسی دارید یا خیر. به طور کلی تشخیص علائم ملانوما یا سرطان پوست بر اساس یک قاعده سر راست (که با عنوان قانون ABCDE شناخته می‌شود) انجام می‌گیرد. مباني اصلی این قاعده و در واقع علائمی که باید وجود آنها در یک خال پوستی بررسی شود، عبارتند از:

  • شکل نامتقارن: شکل یک طرف خال به طور مشخصی با طرف دیگر آن فرق دارد.
  • مرز نامنظم: خال‌های سرطانی معمولاً مرز مشخصی ندارند و ممکن است این گونه به نظر برسد که خال فقط دارد از جای اصلی خود به طرف نواحی سالم پوست گسترش پیدا می‌کند. حتی در صورتی که یک خال مرزهای مشخصی هم داشته باشد، لبه‌های آن به صورت تیز و پیشرونده به نظر می‌رسد.
  • رنگ غیر یکنواخت: شدت رنگ خال‌های سرطانی در سراسر آن به صورت یکنواخت نیست و معمولاً رنگ‌های مختلفی از جمله سیاه، قهوه‌ای و برنزه در قسمت‌های مختلف آن دیده می‌شود. در بعضی از موراد ممکن است که در ساختار یک خال، قسمت‌هایی به رنگ آبی، خاکستری، صورتی، قرمز یا سفید نیز وجود داشته باشد.
  • قطر: بعضی از خال‌های بسیار کوچک وجود دارند که می‌توانند بزرگ شده و به سرطان پوست تبدیل شوند، اما اصولاً خال‌هایی بیشتر به ملانوما تبدیل می‌شوند که قطر آنها از ۶ میلی‌متر بزرگ‌تر باشد. البته با فرض اینکه قبلاً سرطانی نبوده باشند. یکی دیگر از نشانه‌های مشخص خال‌های سرطانی آن است که اندازه آنها با گذشت زمان بزرگ‌تر می‌شود.
  • گسترش و تغییر شکل: شکل ظاهری خال‌های سرطانی، به ویژه رنگ آنها در طی یک دوره زمانی چند هفته‌ای یا چند ماهه به طور مرتب دچار تغییراتی می‌شود.

هزینه عمل برداشتن خال


هزینه این عمل به محل وجود خال بستگی دارد.

برداشتن خال های گوشتی و سطحی به کمک جراحی-بخش دوم

برداشتن خال های گوشتی و سطحی به کمک جراحی-بخش دوم

انواع خال‌ها


اگرچه از چشم یک فرد عادی ممکن است همه خال‌ها شکل مشابهی داشته باشند، اما هر کسی با نگاه دقیق‌تر و بررسی خال‌ها از نزدیک می‌تواند تفاوت‌های ظریفی را در بین انواع خال‌ها مشاهده کند. بعضی از شایع‌ترین انواع خال عبارتند از:

  • خال‌های ملانوسیتی جلدی: این خال‌ها معمولاً به شکل برآمدگی ملایمی بر روی پوست هستند و رنگ روشن و کم رنگی دارند. بر روی این خال‌ها ممکن است تارهای مو نیز وجود داشته باشد.
  • خال‌های ملانوسیتی سطحی (جنکشنال): این خال‌ها معمولاً صاف و همسطح پوست هستند، شکل گرد دارند و رنگ آنها قهوه‌ای تیره تا سیاه است.
  • خال‌های ملانوسیتی مرکب: این نوع از خال‌ نیز به صورت برجسته بر روی پوست قرار دارد و رنگ آن معمولاً قهوه‌ای روشن است. بر روی این خال‌ها نیز ممکن است تارهای مو وجود داشته باشد.

بعضی دیگر از انواع خال‌ها وجود دارند که میزان شیوع آنها کمتر از انواع فوق است. مهم‌ترین آنها عبارتند از:

  • خال‌های آبی: همان طور که نام آن نشان مي‌دهد، اين خال‌ها به رنگ آبی هستند.
  • خال‌های هاله‌ای: در اطراف این خال‌ها معمولاً یک حلقه هاله‌ای شکل (یا هالو) وجود دارد که دور تا دور آن را احاطه می‌کند. در واقع به علت بعضی دلایل خاص، سلول‌های پوستی در اطراف حاشیه این خال‌ها، تمامی رنگدانه‌های خود را از دست می‌دهند.
  • خال‌های دیپلاستیک یا غیر معمول (خال‌های کلارک): این خال‌ها اندازه بزرگ‌تری نسبت به خال‌های دیگر دارند و از نظر ظاهری تا حدودی زشت و ناخوشایند هستند. شکل آنها هم ممکن است به صورت صاف و همسطح پوست و یا به صورت برآمده و خال گوشتی باشد. از نظر رنگ هم می‌تواند رنگ‌های مختلفی داشته باشد.

روش‌های برداشتن یک خال


در اغلب موارد، خال‌ها فقط به خاطر ظاهر زشت و ناخوشایندشان برداشته می‌شوند، در حالی که کاملاً خوش‌خیم و بی‌خطر هستند. اما اگر یک خال به طور مداوم با لباس یا اجسام اطراف اصطکاک و مالش داشته باشد، ممکن است که دچار التهاب شود. به عبارتی می‌توان گفت که اغلب افراد فقط به دلیل زیبایی ظاهری اقدام به برداشتن خال‌های پوستی می‌کنند.

آیا کرم‌های مخصوص از بین بردن خال، کارآیی خوبی دارند؟


هرگز از کرم‌‌های از بین برنده خال استفاده نکنید. این کرم‌ها اغلب به صورت اینترنتی به فروش می‌رسند و در تبلیغ آنها گفته می‌شود که جایگزین کاملاً بی‌خطر و غیرتهاجمی برای عمل جراحی برداشتن خال هستند. اما در واقع استفاده از این کرم‌ها می‌تواند باعث تشکیل حفره‌های عمیقی در پوست شما شود. چراکه به اطراف بافت اصلی خال نیز نفوذ کرده و تا لایه‌های زیرین پوست را نیز سوراخ می‌کند. بنابراین می‌تواند آسیب‌های برگشت‌ناپذیری بر پوست شما وارد کند. البته وقتی که خال با استفاده از عمل جراحی خال صورت برداشته می‌شود نیز یک جای زخم کوچک در جای آن باقی می‌ماند، اما شکل و اندازه آن اصلاً قابل مقایسه با آسیب‌هایی که این کرم‌ها به جا می‌گذارند، نخواهد بود.

علاوه بر آن، کرم‌های از بین برنده خال قادر به تفکیک بین خال‌های سرطانی و غیر سرطانی نیستند و به همین دلیل هم مالیدن آن بر روی یک خال سرطانی می‌تواند بسیار خطرناک باشد. در واقع بعد از مالیدن این کرم‌ها، سلول‌های سرطانی می‌توانند همچنان باقی بمانند و بدون آنکه شما بدانید به رشد غیر قابل کنترل خود ادامه بدهند. پس هیچگاه بدون مشورت با پزشک خود از هیچ نوع کرم برطرف کننده خال استفاده نکنید.

عمل جراحی برداشتن خال 


هنگامی که شما برای برداشتن خال های صورت و بدن خود به جراح مراجعه می‌کنید، ابتدا تعیین می‌کند که آیا نیازی به نمونه‌برداری بیوپسی (آزمایشی برای مشخص شدن این مسأله که خال، سرطانی نباشد) وجود دارد یا خیر. سپس خال‌ها را با استفاده از یکی از روش‌های زیر برمی‌دارد:

  • تراشیدن: اين عمل براي خال‌هاي سطحي خوش‌خيمي که در قاعده آنها يک ساقه مشخص وجود داشته باشد، استفاده مي‌شود. در صورتي که اين عمل به درستي انجام شود، هيچ گونه جاي زخمي باقي نمي‌گذارد.
  • بريدن: اين عمل در واقع مشابه با يک عمل جراحي کوچک است که در آن کل بافت خال صورت ، حتی آن قسمتی که در زیر پوست قرار گرفته است، از پوست برداشته مي‌شود. این عمل به خصوص در مواردی انجام می‌گیرد که دکتر پرویزیان علائم اولیه سرطان پوست را در بافت یک خال مشاهده کند. بعد از آنکه خال برداشته شد، باید جای آن به وسیله بخیه بسته شود و بافت برداشته شده هم برای آزمایش‌های بیشتر به آزمایشگاه فرستاده شود. صرف نظر از اینکه اندازه خال چقدر باشد، این عمل یک جای زخم کوچک بر روی پوست باقی می‌گذارد.
  • منجمد کردن: ممکن است بعضی از متخصصان پوست تشخیص بدهند که خال‌های شما باید از طریق منجمد کردن با نیتروژن مایع برداشته شود. وقتی که از این روش برای برداشتن خال استفاده شود، بافت خال به راحتی از بین می‌رود و خونریزی از جای آن هم خیلی کم خواهد بود. اما در عوض ممکن است به جای آن یک تاول تشکیل شود که به مرور زمان بهبود پیدا می‌کند و بعد از برطرف شدن تاول‌ها معمولاً جای زخم مشخصی بر روی پوست باقی نمی‌ماند.
  • سوزاندن: اگر یک متخصص پوست به شما توصیه کرد که از روش سوزاندن برای برداشتن خال‌های خود استفاده کنید، بهتر است نظر یک پزشک متخصص دیگر را نیز در این مورد جویا شوید. زیرا در اغلب موارد هیچ ضرورتی برای آنکه خود را در معرض خطرات این عمل قرار دهید، وجود ندارد. برای انجام این عمل، بافت خال به صورت لایه به لایه به وسیله یک سیم داغ سوزانده می‌شود. سوزاندن خال عمل دردناکی است، به ویژه بعد از آنکه اثر بی‌حسی موضعی برطرف می‌شود. همچنین عمل سوزاندن خال معمولاً باید در بیش از یک جلسه انجام شود. اما حرارت زیاد سیمی که در این عمل استفاده می‌شود، جای زخم را بلافاصله می‌بندد و بنابراین هیچ گونه خونریزی در محل خال وجود نداشته یا مقدار آن بسیار کم خواهد بود.
برداشتن خال های گوشتی و سطحی به کمک جراحی-بخش اول

برداشتن خال های گوشتی و سطحی به کمک جراحی-بخش اول

خال‌هاي پوستي يا خال‌هاي ملانوسيتي، در بين پزشکان معمولاً به عنوان لکه‌هاي پوستي خوش‌خيمي (غير سرطاني) شناخته مي‌شوند که ممکن است در هر نقطه‌اي از بدن به وجود بيايند. رنگ خال‌ها اغلب به صورت قهوه‌اي تيره يا سياه است و ممکن است به صورت تکي يا خوشه‌اي بر روي پوست وجود داشته باشند. به طور کلي ساختار خال‌هاي پوستي در بين افراد مختلف، متفاوت است. در بعضي افراد ممکن است به شکل صاف و نرم باشد و در بعضي ديگر در هنگام لمس با دست، حالت زبر و درشت داشته باشد. و يا بعضي از خال‌ها کاملاً صاف و همسطح پوست و بعضي ديگر به صورت يک برآمدگي برجسته هستند. حتي از داخل بعضي از خال‌ها موهاي درشت رشد مي‌کند و بعضي ديگر هيچ مويي ندارند.

خال چگونه بر روی پوست تشکیل می‌شود؟


 

خال‌ها هنگامی تشکیل می‌شوند که ملانوسیت‌ها که یک نوع از سلول‌های پوست و مسئول تولید رنگدانه پوست ما می‌باشند، به جای آنکه به حالت یکنواخت در سراسر بافت پوست توزیع شوند، به صورت توده‌ای و متمرکز یا اصطلاحاً به حالت خوشه‌ای رشد کنند. به همین دلیل است که رنگ خال‌ها معمولاً تیره‌تر از پوست ناحیه اطراف آنها است. تشکیل خال‌ها معمولاً در اثر تغییرات هورمونی تحریک می‌شود و این تغییرات می‌تواند به علت عوامل زیر باشد:

  • جوانی و بلوغ: هنگامی که یک شخص به مرحله بلوغ سنی می‌رسد، تغییرات هورمونی زیادی در بدن او رخ می‌دهد. تشکیل خال بر روی پوست، یکی از مهم‌ترین پیامدهای این تغییرات هورمونی در سال‌های جوانی و نوجوانی است.
  • بارداری: بارداری نیز موجب تغییرات هورمونی زیادی در بدن زنان می‌شود. البته خود بارداری معمولاً منجر به تشکیل خال‌های بیشتر بر روی پوست نمی‌شود، اما رنگ خال‌هایی که از قبل روی پوست وجود داشته‌اند، در اثر بارداری تیره‌تر می‌شود.
  • آفتاب: مواجهه طولانی مدت با نور آفتاب نیز می‌تواند تشکیل خال‌ها را القاء نماید. خال‌هایی که در اثر نور شدید آفتاب به وجود می‌آیند، بیشتر در معرض تبدیل شدن به ملانوما یا سرطان پوست هستند. در ادامه این مقاله در مورد ارتباط بین خال‌ها و سرطان پوست با جزئیات بیشتری بحث خواهیم کرد.

هنگامی که افراد به سنین میانسالی (۴۰ سالگی به بعد) می‌رسند، معمولاً تعداد خال‌های موجود بر روی پوستشان رو به کاهش می‌گذارد. دانشمندان معتقدند که عوامل ژنتیکی در تشکیل خال‌ها نقش دارد. اگر در بين اعضاي خانواده شما هم فردی وجود دارد که بر روی پوست صورت یا بدن خود خال‌های زیادی دارد، پس احتمال آنکه شما هم در مقطعی از عمر خود دچار چنین شرایطی بشوید بیشتر خواهد بود.

ترمیم جای سوختگی و بخیه(اسکار) با لیزر

ترمیم جای سوختگی و بخیه(اسکار) با لیزر

سوختگی‌ها تاثیر یکنواخت بر روی پوست ندارند، به همین خاطر یک آسیب مشخص ممکن است از نظر عمق جراحت وارد شده در حالت‌های مختلف متفاوت باشد.خوشبختانه به لطف فن آوری لیزر، درمان جای بخیه،درمان سوختگی و اسکار، به سادگی امکان پذیر شده است