آپنه‌ انسدادی زمانی رخ می‌دهد که ماهیچه‌های پشت گلوی شما شل می‌شوند.
این عضلات از کام نرم، زبان کوچک (بافت مثلثی شکلی که از کام نرم آویزان است)، لوزه‌ها، دیواره‌های جانبی گلو و زبان حمایت می‌کنند.

هنگامی که این عضلات شل می‌شوند، راه هوایی شما در حین نفس کشیدن (دَم) باریک یا بسته می‌شود و شما نمی‌توانید هوای کافی دریافت کنید.
این امر ممکن است سطح اکسیژن خون شما را پایین بیاورد.

مغز شما این ناتوانی در نفس کشیدن را حس می‌کند و شما را برای مدت کوتاهی از خواب بیدار می‌کند؛
تا بتوانید راه هوایی خود را مجددا باز کنید.
این بیدار شدن معمولا آن‌قدر کوتاه است که شما آن را به یاد نمی‌آورید.

ممکن است در حین خوابیدن صدای خرناس، خفگی یا نفس‌نفس زدن از شما شنیده شود.
این الگو می‌تواند در طول شب، ۵ تا ۳۰ بار (یا بیشتر) در هر ساعت تکرار شود.
این اختلالات بر توانایی شما در دستیابی به فازهای مطلوب و عمیق خواب تأثیر منفی می‌گذارند و احتمالا شما در طول ساعات بیداری‌تان احساس خواب‌آلودگی خواهید کرد.

ممکن است که افراد مبتلا به آپنه‌ خواب انسدادی متوجه نشوند که خواب‌شان قطع شده است.
درواقع برخی از افراد مبتلا به این نوع از آپنه‌ خواب، فکر می‌کنند که در تمام طول شب، خواب راحت و خوبی داشته‌اند.

آپنه‌ خواب مرکزی نسبت به آپنه‌‌‌ خواب انسدادی، کمتر اتفاق می‌افتد و زمانی روی می‌دهد که مغز شما نتواند سیگنال‌ها را به عضلات تنفسی انتقال دهد.
این بدان معناست که شما برای مدتی کوتاه هیچ تلاشی برای نفس کشیدن نمی‌کنید.
در این صورت ممکن است که با تنگی نفس از خواب بیدار شوید یا برای به‌خواب رفتن یا در خواب ماندن به‌سختی تقلا کنید.

---

دکتر مجید راستی اردکانی

فوق تخصص جراحی پلاستیک اصفهان، ترمیمی و سوختگی

آدرس: اصفهان-اصفهان-خیابان توحید میانی – ساختمان البرز

تلفن: ۳۶۲۸۱۵۸۵ – ۰۳۱