بایگانی‌های اصلاح پره های بینی | جراح بینی اصفهان

اصلاح پره های بینی در جراحی بینی

با وجود این که پل بینی بیشترین توجهات را در ارتباط با جراحی پلاستیک بینی به‌خود جلب می‌کند. سوراخ‌های بینی می‌توانند بیشترین تاثیر را روی ظاهرتان داشته باشند. مهم است که این نکته را به خاطر بسپارید. گاهی اوقات ممکن است فرد سوراخ‌های بینی بزرگ یا گشادی داشته باشد. برخی مردم ممکن است سوراخهای بینی‌شان تنگ باشد و درنتیجه به خوبی نمی‌توانند نفس بکشند. سوراخهای بینی غیرقرینه یا غیرمساوی نگرانی دیگری است. و اتفاقی شایع درموارد آسیب یا ضربه به بینی است.علاوه براینکه همه این عوامل بر ظاهر چهره نیز تاثیرگذارند. عیوب زیبایی‌شناختی سوراخ‌های بینی نیز میتواند منجر به کمرویی شود. اینجاست که جراح زیبایی بینی وارد عمل می‌شود و با اصلاح پره های بینی در جراحی می‌تواند کمک کند.

در بررسی شکل سوراخ بینی از نمای تحتانی واضح است که از سمت غضروفهای خارجی تحتانی، تیغه قدامی بینی، سپتوم انتهایی، ماگزیلا، لب فوقانی، پوست و بافت نرم پوشاننده بینی همگی درتشکیل ظاهر بینی شرکت دارند. ایجاد تغییر یا تفاوت درهرکدام از این اجزای ساختاری بینی و یا ارتباطاتشان باهم ممکن است ظاهر و جذابیت سوراخهای بینی را تغییر دهد و درنهایت برعملکرد بینی تاثیر بگذارد. غضروف های خارجی تحتانی(LLC) برای تعیین محل نوک بینی ونیز شکل پره‌های بینی ضروری است.

هر LLC از ۳پایک تشکیل شده :

داخلی، میانی، خارجی(تصویر بالا). هرکدام از این اجزا از دوقطعه تشکیل شده‌اند. پایک داخلی به دوقطعه مسطح و ستونی تقسیم میشود. زاویه دار شدن قطعه مسطح از سمت داخل به خارج و نیز جلوبه عقب رخ میدهد. قطعه ستونی به طور مطلوب متمایل به حالت عمودی است و اصولا مسئول طول سوراخ بینی و برآمدگی نوک بینی است. محور بالهای بینی برای برنامه ریزی های جراحی ضروری است. ۳ نوع محور بالی مختلف وجود دارد: واگرا، مستقیم، همگرا. کاهش پایه پره بین باید در بیماران با پره همگرای بینی اتفاق نیفتد. حین بالابردن نوک بینی در نمای تحتانی، به ۷ جزء تقسیم میشود. به علاوه، عرض بینی، برجستگی نوک بینی، شکل پره های بینی و تقارن از نمای تحتانی به بهترین شکل بالابرده می‌شود.

مزایای رینوپلاستی پره‌های بینی

برخلاف یک نوع رینوپلاستی که پل بینی یا بخش‌های پشتی بینی را درگیر میکند. کارکردن روی سوراخ‌های بینی بسیار کم انجام می‌شود. درحقیقت پزشکتان سعی میکند برای جلوگیری از ایجاد زخمهای قابل مشاهده، همه برش ها و شکافها را داخل بینی بزند. حتی اگر احتیاج به زدن برش‌ها در خارج از بینی داشته باشد. این برش ها بسیار کمتر از برش هایی که در رینوپلاستی در بخشهای دیگر بینی زده میشود قابل توجه و مشاهده‌اند. به‌علاوه رینوپلاستی بینی نسبیت به روش رینوپلاستی کامل به زمان کمتری برای ترمیم خونمردگی و تورم احتیاج دارد.

ادامه پیشرفتها در روش‌های رینوپلاستی باعث شده نتایج آن طبیعی تر به‌نظر برسد. و نیز به زمان کمتری برای ترمیم نیاز است. و میزان کوفتگی و تورم بعد از جراحی نیز کمتر است. اگر شما به دنبال بهتر کردن ظاهر سوراخها و نوک بینی خود هستید. رینوپلاستی بینی گزینه مناسبی برای شماست.

تکنیک‌های جراحی

زمانی که تصمیم گرفته می‌شود تا از یک روش جراحی مناسب برای بهترکردن وضعیت نوک بینی و شکل سوراخ بینی استفاده شود. باید ساختارهایی که باعث بدشکل شدن سوراخ‌های بینی و نوک بینی شده‌اند مورد توجه قرار گیرند. برای اهداف تشریحی، روشها به‌شکل تکنیک های شخصی یا فردی توصیف می‌شوند. درهرحال، ممکن است روش‌های متعددی همزمان احتیاج باشد تا ظاهر مدنظر و زیبایی راضی‌کننده و نیز نتایج عملکردی مناسب بدست آید. در عمل رینوپلاستی عملکرد و زیبایی، هدف از جراحی را مشخص می‌کنند و آناتومی و ساختار بینی، روش جراحی را تعیین می‌کند.

اصلاح پره های بینی در جراحی

قاعده و سطح تحتانی بینی

به منظور تغییر در قاعده بینی لازم است محل پایه‌ی پره‌های بینی و نیز آستانه و پایه‌ی سوراخهای بینی مشخص شود. قابل توجه‌ترین بدشکلی این ناحیه، مربوط به شکاف بین لب و بینی است. شدت بدشکلی بینی متناسب با شدت بدشکلی شکاف لب است. ویژگیهای ساختاری و آناتومیکی بدشکلی شکاف لبی‌بینی یکطرفه به خوبی توصیف شده‌است. روشهای متعددی که از تکنیک های رینوپلاستی باز و بسته استفاده میکنند. در این مقاله توضیح داده شده است. با بستن بدشکلی شکاف لبی به وسیله تکنیک میلارد، اصلاح رضایت‌بخش بدشکلی لبی و بینی اصولا گاهی اوقات ممکن است.

بازسازی مجدد نوک بینی اغلب احتیاج به انتقال بافت از نواحی آن موضع و ناحیه دارد. تفاوتها در ضخامت پوست که در رفع و بازسازی نقص موثر است، ممکن است باعث تشکیل توده بافت اضافی و تنگ شدن سوراخهای بینی شود. در مواردی که تنگی قاعده بینی ناشی از ضربه، برش تومورهای بدخیم یا آسیبهای ناشی از کار پزشک است، پیوند مختلط و مرکب به خوبی کار میکند. متصل کردن غضروف گوشی و پوست به شکل مثلث، میتواند در کف بینی به منظور اصلاح بدشکلی اتفاق بیفتد.

دیواره‌ی داخلی

اصولا تغییر ساختار دیواره داخلی با استفاده از الحاق یا دستکاری کردن بخش انتهایی دمی پره بینی، پایک های میانی و تیغه قدامی بینی انجام میشود. بدشکلی های پره ای و دمی خودشان به تنهایی میتوانند باعث غیرقرینگی های عمده در شکل سوراخ بینی همراه با ایجاد مانع در مسیرهوایی بینی شوند. بدشکلی های ملایم پره دمی میتواند به راحتی به وسیله سپتوپلاستی اصلاح شود. درصورتیکه بدشکلی های وخیم انتهای دمی ممکن است به رینوپلاستی بسته نیاز داشته باشند.

دیواره‌ی خارجی

اصولا ناهنجاری های دیواره خارجی مربوط به ناهنجاری های ساختاری و فقدان پایک خارجی یا وجود بافت اضافی در پره بینی است. برخلاف بدشکلی های قاعده بینی که معمولا بیشتر زیبایی را تحت تاثیر قرار میدهند، ناهنجاری های دیواره خارجی میتوانند باعث نقص عملکردی قابل توجه شوند. در وضعیت روی هم خوابیدن پره ها، سوراخهای بینی به حالت عمودی متمایلند و نیز تنگ اند. هنگام عمل دم، انسداد جزئی یا کامل سوراخ بینی ممکن است اتفاق بیفتد. برای اصلاح این وضعیت، میتوان از پیوند سقف پره‌ای با استفاده از تکنیک های جابجایی، تقویت و جایگزینی بخش تحتانی دیواره خارجی، استفاده کرد. این بهترین گزینه هنگام مواجهه با بینی های خاصی است که ممکن است پوست پره بینی ضخیم و پره گشاد داشته باشد.

کوچک‌کردن سوراخ بینی

در کوچک کردن سوراخ بینی، جراح بااحتیاط بخش کوچک سه‌گوشی بافت پایه سوراخ بینی را ازبین میبرد. تا بخش تحتانی بینی باریک شود؛ درعین حال ظاهر طبیعی بینی حفظ میشود. جراح میتواند رینوپلاستی را نه از بخشی که سوراخهای بینی به گونه متصل میشوند. بلکه از بخش داخلی سوراخ بینی انجام دهد. اگر برش برای کوچک کردن سوراخ بینی درسطح خارج بینی زده شود. احتمال دارد جای زخمش قابل مشاهده باشد. برخی جراحان ترجیح میدهند به منظور پنهان کردن زخم داخل سوراخ بینی از روشی به نام برش ویر استفاده کنند. این تکنیک پایه سوراخ بینی را تنگ میکند. طول جداره سوراخ بینی را کاهش میدهد. و نیز بسته به طراحی برشهای ناحیه سه‌گوش سوراخ بینی، آن را کوچکتر میکند.

سایز مناسب بعد از عمل سوراخهای بینی در هر شخصی متفاوت است. بدین علت که هدف از این عمل هماهنگی بینی جدید با کل صورت است(اصطلاحا بینی به صورت بیاید). شما میتوانید با کشیدن دوخط عمودی فرضی از مرز داخلی هرچشم به پایین تا کنارخارجی بینی‌تان، عرض تقریبی قرینه سوراخهای بینی‌تان را محاسبه کنید. فاصله بین خطوط مساوی با عرض بینی شماست. خطوطی که مشخص میکنند مرزهای خارجی سوراخهای بینی‌تان کجا باید باشند. کوچک کردن نوک بینی یا نزدیک کردن نوک بینی به صورت اغلب باعث میشود. سوراخهای بینی به سمت گونه ها گشاد شوند. اما برش ویر میتواند این گشادشدگی را کاهش دهد. همچنین برای کوچک کردن سوراخهای بینی بیش از اندازه بزرگ نیز میتوان از این روشها استفاده کرد.