تزریق بوتاکس و ژل چیست؟(قسمت دوم)

تزریق بوتاکس و ژل چیست؟(قسمت دوم)

تزریق و بوتاکس و ژل چه عوارضی دارد ؟

اگر تزریق بوتاکس و ژل توسط پزشک مجربی  انجام گردد هیچ گونه عوارضی در بر نخواهد داشت. اما معمولا عوارضی جز ضعف عضلانی در ناحیه تزریق شده دیده نخواهد شد.

تزریق بوتاکس و ژل برای بیمارانی که از بیماری های عصبی رنج می برند و همچنین بانوان باردار و شیر ده مناسب نمی باشد.

عوارض تزریق ژل چیست ؟

در ژل های موقت معمولا عوارضی ایجاد نمی گردد زیرا این ژل ها به طور معمول از جنس پروتئین هستند به همین دلیل بدن انسان آن ها را به عنوان مواد خارجی محسوب نمی کند.

حتی اگر عوارضی ایجاد گردد به صورت موقت بوده و به تدریج از بین خواهند رفت.

اما در مورد ژل های دایمی مسئله به این صورت نیست !

عوارض ژل های دایمی میتواند جا به جایی ، ایجاد حساسیت و حتی عفونت باشد. به همین دلیل در افرادی که سابقه بیماری های خود ایمنی مثل آسم و آلرژی دارند قبل از تزریق بوتاکس و ژل باید آزمایش صورت گیرد.

دو نکته قابل توجه دیگر : در اندام های ظریف تر باید از جنس های مرغوب تر استفاده شود و حجم مواد نباید زیاد باشد.

تزریق بوتاکس و ژل چیست؟(قسمت اول)

تزریق بوتاکس و ژل چیست؟(قسمت اول)

بوتاکس چیست ؟

بوتاکس به اختصار به سم بوتولیسم اتلاق می شود. اگر این ماده را به مقدار کم در ماهیچه های بدن تزریق کنیم با کم کردن فعالیت آن ها چروک های حاصله از تحرک این ماهیچه ها از بین رفته و باعث شادابی و صافی پوست می گردد.

در اروپا از روش های متعددی برای از بین بردن چروک ها و چین های صورت و یا افزایش حجم اعضای بدن استفاده می شود. یکی از این راه ها تزریق بوتاکس و ژل می باشد. که بوتاکس از روش فلج کردن ماهیچه ها استفاده کرده و باعث رفع چروک های صورت و شادابی و جوان سازی صورت می شود. تزریق بوتاکس گاها باعث می شود ابرو ها بالاتر روند.

همچنین برای از بین بردن چروک های اطراف چشم نیز می توان از تزریق بوتاکس بهره برد.

پر کننده ها

در روش تزریق بوتاکس و ژل یکی از مواد مورد استفاده ترکیبات پر کننده هستند. این مواد با پر کردن خطوط ایجاد شده بر اثر خنده ، اخم و … باعث جوان شدن و شادابی پوست می شوند. موارد استفاده این ترکیبات می توان به پر کردن خطوط لبخند ، از بین بردن لاغری صورت ، دست ، افزایش حجم گونه ، افزایش حجم لب ، رفع گودی چشم و … اشاره کرد.

مواد پر کننده به دو نوع تقسیم می شوند : دائمی و موقت

نوع موقت بین ۶ ماه تا ۱۸ ماه دوام داشته اما ژل های دایمی حداقل تا شش سال اثر خود را حفظ خواهد کرد.شش

ژل های دائم معمولا پس از گذشت ۵ تا ۱۰ سال باید تمدید شوند زیرا پس از گذشت این مدت از حجم آنها کاسته شده و بافت های بدن هم با تحلیل مواجه می شوند

انواع ژل : پاژ و اكراميد

در ژل پاژ بروز عوارضی مانند حساسیت نسبت به ژل آکرامید بسیار کمتر بوده و تفاوت اصلی بین این دو ژل در میزان درجه خلوص آنها و افزودنی هایی است که به ژل پاژ اضافه می شود و بسته بندی و تکنولوژی ساخت آنها و به همین دلیل است که ژل پاژ برای اندام های ظریفتر مانند لب و خط خنده مناسب نیست.

مشکلات شایع بعد از عمل جراحی بینی

مشکلات شایع بعد از عمل جراحی بینی

بعد از جراحی زیبایی بینی معمولاً بیماران مشکلات و شکایات مشابهی دارند که باعث ایجاد نگرانی در آنها میشود، که البته معمولاً جای نگرانی نیست. در این مطلب به مهمترین این شکایات اشاره میشود و جهت رفع نگرانی و آرامش خیال بیماران محترم توضیح داده می شود:

 

آبریزش و عطسه پس از جراحی بینی

یکی از مشکلات شایع بعد از عمل جراحی بینی، شکایت از آبریزش و عطسه مکرر است. در چند روز اول بعد عمل بینی به علت ورم و وجود مش داخل بینی، بیماران از آبریزش مکرر و عطسه زیاد شاکی هستند. عطسه خطری برای عمل بینی ندارد و مشکلی در شکل بینی ایجاد نمی کند. برای این بیماران توصیه می شود که قرص سرماخوردگی بزرگسالان را هر چهار ساعت دو عدد مصرف کنند یا از مصرف قرص تلفاست شبی یکی سود ببرند. بعد از خروج مش ها در دو الی سه روز بعد از عمل بینی، قطعاً تورم کمتر و عطسه به طور واضحی کاهش می یابد.

خونریزی و تورم پس از جراحی بینی

اگر جراح بینی در پلان جراحی باشد و به بافت اطراف آسیب نرساند، قطعاً خونریزی زیادی بعد از جراحی بینی نداریم. عمده خونریزی ها ناشی از دستکاری بد و ناشیانه حین عمل بینی است. بعد از عمل، گذاشتن کیسه یخ تا چهار روز بسیار کمک می کند، زیرا هم خونریزی را کم می کند و هم تورم را شدیداً کاهش می دهد. بلند بودن زیر سر یا گذاشتن دو بالش قطعاً در کاهش ورم و خونریزی بعد عمل جراحی بینی کمک می کند. بعضی از جراحان توصیه می کنند بیمار دو آجر زیر پایه بالایی تخت بگذارد تا سر تخت بالا برود. اگر خونریزی شدید باشد قطره اکسی متازولین و فنیل افرین هر شش ساعت داخل بینی بسیار سودمند است.

درد پس از جراحی بینی

درد بعد از عمل بینی بسیار کم است و بسیار راحت به مسکن هایی چون استامینوفن و قرص سرماخوردگی هر چهار یا شش ساعت دو عدد پاسخ می دهد. اگر درد شدیدی باشد که بیمار را از خواب بپراند، حتماً با پزشک باید تماس گرفت. اگر جراح، عمل بینی را در پلان جراحی انجام دهد درد بعد عمل به مسکن و کیسه یخ پاسخ می دهد. اگر درد شدید باشد باید بررسی برای علت شود ولی در مجموع عمل جراحی بینی درد زیادی ندارد.

تامپون و خارج کردن آن پس از عمل بینی

تامپون یا مش داخل بینی، نوار گاز زرد رنگی است که داخل بینی جهت جلوگیری از خونریزی قرار می گیرد. خیلی از مردم از خروج دردناک آن می ترسند در حالی که خروج آن توسط پزشک مجرب اصلاً درد ندارد. وجود تامپون برای شکل گیری، کاهش تورم و جلوگیری از خونریزی مفید و لازم است. خارج کردن مش یا تامپون روز سوم بعد عمل بینی توسط پزشک در مطب انجام می شود.

اسپلینت و برداشتن آن بعد از جراحی بینی

اسپلینت یا گچ، وسیله ای برای فرم دادن بینی است که حین عمل جراحی بینی برای محافظت از بینی روی محل بینی قرار می گیرد، هم به آن شکل می دهد و هم محافظ آن است. اسپلینت ترموپلاستیک است، یعنی با گرما شل می شود و با سرما سفت می شود. بعد از ده روز اسپلینت یا گچ برداشته می شود که برداشتن آن اصلاً درد ندارد. بعد از برداشتن اسپلینت بینی هنوز خیلی ورم دارد که باعث می شود بیمار فکر کند سوراخهای بینی غیر قرینه است.

تنفس سخت پس از جراحی بینی

وجود مشکل تنفسی و عطسه و و درد پراکنده در بینی تا شش ماه پس از جراحی بینی طبیعی است. شستشوی مرتب دو بار در روز با سرم نرمال سالین برای کاهش ورم و رفع مشکل تنفسی کمک می کند. در کلینیک دکتر کاظمی، روز سوم بعد عمل، یک آمپول “بتاماتزون ال ا” به بیمار بصورت عضلانی تزریق می شود که ورم را به شدت کم می کند و مشکلات تنفسی را خیلی کاهش می دهد.

احساس برآمدگی در بالای نوک بینی

احساس برآمدگی در ناحیه بالای نوک بینی یا سوپراتیپ شایع است به خصوص این مورد در جراحی بینی مردان شایع است. چسب زدن دقیق به کاهش موضوع کمک می کند. تزریق تریامسینولون به میزان نصف نصف در روز هفتم تا دهم بعد عمل بینی به کاهش ورم کمک می کند. همچنین عدم مصرف نمک و سوسیس و کالباس تا سه ماه ورم را کم می کند. مصرف میوه آناناس شاید در کاهش ورم موثر باشد و توصیه می شود.

کاهش ورم بصورت نامتقارن

کاهش ورم به صورت نامتقارن بعد از جراحی بینی بسیار شایع است. بیمار باید صبور باشد و تا کاهش کل ورم ها یعنی یک سال بعد عمل بینی صبر کند و اصلا نگران نباشد. اگر ورم و غیر قرینگی و عدم یک شکلی سوراخها تا یک سال باقی بود می توانیم از روتوش یا ترمیم سود ببریم.

جای چسب روی بینی

چسب زدن پس از جراحی بینی از مهمترین نکات مراقبت بعد از عمل بینی می باشد. بعضی اوقات ممکن است در اثر چسب زدن، خط روی بینی و نوک بینی بیفتد که این موضوع اصلاً مهم نیست. اگر چند روز چسب نزنید مشکل حل می شود.

در مجموع جراحی بینی بسیار ایمن و بی خطر است و اصلاً نگران عوارض آن نباشید.

نکاتی راجع به جراحی پلک

نکاتی راجع به جراحی پلک

 

آیا دارای افتادگی پلک هستید و می خواهید پلک خود را بکشید؟ قبل از انجام این عمل توصیه می کنیم این مطلب رابخوانید.

بعضی‌ از مشتریان جراحی‌های زیبایی، بعد از جراحی بینی و تزریق لب، یاد چشم‌هایشان می‌افتند و برای زیباتر شدن به جراحان پلاستیک مراجعه می‌کنند تا پوست پلک‌هایشان را بکشد.

در سنین بالا، پوست پلک خیلی‌ها حالت افتادگی پیدا می‌کند و این افراد می‌توانند مورد مناسبی برای جراحی زیبایی پلک باشند.

برای آشنایی با این قبیل جراحی‌ها با یک دکتر متخصص چشم و فوق تخصص جراحی پلاستیک چشم و صورت، گفتگو کرده‌ایم:

جراحی پلک واقعا چشم را زیبا میکند؟

شل شدن و از دست رفتن قوام پوست و بافت‌های نگه دارنده پلك‌ها، باعث پُف پلك‌ها و آویزان شدن پوست این ناحیه می‌شود. علاوه بر این، ظاهری نا زیبا درست می‌كند و گاهی این افراد از سنگینی پلك‌ها و کاهش میدان بینایی‌شان شاكی هستند. در این موارد جراحی زیبایی چشم و صورت یا بلفاروپلاستی انجام می‌شود.

افراد در چه سنی میتوانند جراحی پلک انجام دهند؟

بهترین افراد برای این جراحی، چه مرد و چه زن کسانی هستند كه از لحاظ جسمی و روانی سالم هستند و تصور واقع ‌بینانه‌ای از عمل خود دارند. اگر كسی تصور اشتباهی از این عمل داشته باشد، بعد از عمل به آن تصور اشتباه خود نخواهد رسید.

گونه گذاری با تزریق چربی یا ژل

گونه گذاری با تزریق چربی یا ژل

این روش به شرح زیر می باشد:

در این روش تقارن گونه ها صددرصد نمی شود.

تزریق می تواند با استفاده از چربی یا ژل انجام شود که هر یک مزایا و معایب خاص خود را دارند. از مزایای هر دو این روش ها می توان به سرپایی بودن آنها و عدم نیاز به بیهوشی و اتاق عمل اشاره کرد. اما از آنجایی که برای تزریق از نسج نرم و مایع استفاده می شود شاید نتوان قرینگی صددرصد در دو طرف صورت ایجاد کرد. از لحاظ ماندگاری نیز باید بدانید که حدود دوسوم از حجم چربی ظرف چند هفته تا چند ماه جذب بدن می شود.
مدت ماندگاری باقی مانده آن را هم نمی توان به طور دقیق پیش بینی کرد. ژل نیز که از هیالورونیک اسید یا مایع میان بافتی بدن انسان تشکیل شده است، پس از ۸ تا ۱۰ ماه کاملا جذب می شود. علاوه براینها، ژل و چربی موقع جذب ممکن است غیرمتقارن جذب شوند. به عبارتی برجستگی یک طرف صورت شاید زودتر از طرف دیگر کاهش یابد. یکی دیگر از محدودیت های این روش، سنگین شدن و افتادگی پوست با بالا رفتن سن است. در این صورت فیلر در جایی که باید قرار نمی گیرد. خطر عفونت نیز در هر دوی این روش ها مطرح است.
نکته:تزریق فیلر اصولا نباید باعث کبودی و تورم قابل توجه شود مگر اینکه حین تزریق سوزن ناخواسته وارد رگ یا یک منبع خون دهنده شود؛ در این صورت زیر بافت خونریزی رخ می دهد و هماتوم تشکیل می شود، اما در حالت طبیعی، تورم بسیار مختصر است. نتیجه نهایی تزریق را هم می توان یک تا دو ماه بعد مشاهده کرد.

 

راه هایی برای مرطوب نگه داشتن بینی بعد از عمل جراحی

راه هایی برای مرطوب نگه داشتن بینی بعد از عمل جراحی

روش های مرطوب نگه داشتن بینی عبارتند از:

اولین دارو برای بهبود این وضعیت ، اسپری سالین یا ژل است. سالین یا آب نمک استریل ، بهترین راه برای مرطوب کردن مجدد بینی است که در این صورت تولید خلط به طور طبیعی انجام می شود. در واقع می توانید استفاده از ژل یا اسپری را هر ساعت تجدید کنید . راه کار دیگری که می تواند مفید باشد استفاده از پماد در داخل سوراخ های بینی است ، جایی که بیشتر بخیه های حل شدنی در آنجا ایجاد شده اند. بخیه ها خیلی سریع تر حل می شوند وقتی نرم و مرطوب نگه داشته شوند و چیزی به جایی که پماد قرار داده شده ضربه وارد نکند. ما به طور کلی ویتامین A و ویتامین D را تجویز می کنیم اما وازلین نیز می تواند به همان خوبی عمل کند.

پیشنهادات دیگر ما:

آب زیادی بنوشید و سیگار نکشید. درست بعد از خشکی محیط داخلی ساختمان ، سیگار کشیدن نیز یکی دیگر از دشمنان محترم دوران بهبود به شمار می آید. بافت بینی ، هنگامی که خشک می شود دوران بهبود را به کندی طی می کند خواه این خشکی در اثر خشکی هوا باشد و خواه در اثر سیگار کشیدن.

مو و سلامتی آن

مو و سلامتی آن

موهای طبیعی بستگی به ارث و شرایط محیط زیست هر فرد دارد.
ریزش مو”و ” موهای چرب و شوره ای ” از بیشترین دلایل مراجعه بیماران زن و مرد به پزشكان است، ریزش روزانه یكصد و پنجاه تار مو ، طبیعی است.
ریزش مو دارای علت های فراوانی است که از آن جمله میتوان :

به موارد ارثی ، هورمونى ، تغذیه اى ، اعصاب و روان ، مصرف دارو ، بیماری هاى داخلى و پوستی ، اعمال جراحی و بارداری اشاره کرد.
طاسی آندروژنیک , نوعی ریزش مو در قسمت جلو و پیشانی سر است که پیشرفت کرده و تا وسط سر پیش می رود. البته گاهی این ریزش از وسط سر شروع می شود .

طاسی بیشتر در مردان دیده می شود و علت ارثی – هورمونی دارد . این نوع ریزش مو قابل پیشگیری و درمان است و افراد درگیر بایستی با حوصله فراوان، درمان طولانی مدت را تحمل کنند . داروها و توصیه های درمانی گوناگونی وجود دارد که بسته به افراد مختلف متفاوت می باشد.

سوء تغذیه چه به صورت عدم دسترسی کافی به مواد غذایی و چه به صورت رژیم های لاغری یکی از علت های ریزش مو است . کمبود پروتئین ، اسیدهای چرب ضروری ( بدن قادر به تولید آنها نیست و باید از طریق غذا به بدن برسد ) ، ویتامین ها و املاح از علل مهم ریزش مو هستند که قابل پیشگیری و درمان می باشند. شایع ترین علت ریزش مو در خانم ها از سنین نوجوانی تا سنین میانسالی کمبود آهن بدن است که با مصرف غذاهای حاوی آهن و یا قرص آهن این مشکل بر طرف می گردد .

وجود استرس ( فشار روحی ) ، ناراحتی و افسردگی می تواند از علل ریزش مو باشند. مثلا ” استرس ناشی از امتحانات درسی یا افسردگی در جوانان که امروزه به طور فراوان دیده می شود. با کنترل این هیجانات که البته اگر بوسیله خود شخص کنترل شود نتیجه مطلوب تری دارد؛ چون مصرف داروهای اعصاب نیز باعث ریزش مو در بعضی افراد می گردند ) در مدت زمان کوتاهی این ریزش مو برطرف می گردد نوعی از ریزش مو نوع افلو ویوم یا گسترده است كه مربوط به ” بیماریهای جسمانی”مانند ” تب”، ” زایمان”،”بیهوشی”، ” خونریزی ” و ” اعمال جراحی و شوک ” است و خوشبختانه غالبا بعد از مدتی قابل برگشت میباشد.

ناراحتیهای متابولیك مانند كمبود روی،مس ؛ هیپوتیروئیدی و استفاده از برخی از قرصهای هورمونی و جلوگیری از باروری نیز در ریزش موها نقش دارند. مصرف جگر و تخم مرغ که حاوی بیوتین هستند در سلامت مو و ناخن موثر است.
گاهی آسیبهای مو ناشی از عوامل بیرونی و خود فرد و عمدتاً بر اثر استفاده مكرر از مواد آرایشی مانند ژل، رنگ مو، و رعایت نكردن نظافت فردی، و تغذیه نادرست است.

کشش و بستن محکم موها حمام داغ و طولانی و استفاده مکرر از سشوار و اتوی مو نیز از سایر مضرات و عوامل زیان اور هستند.
شوره مشكل اغلب جوان ها ست و اغلب هم به صورت فصلی بروز می كند. رای حل این مشكل علاوه بر استفاده از شامپوهای ضد شوره معتبر، باید از یك رژیم غذایی سالم مقوی و سرشار از پروتئین ؛ زینک و بیوتین ستفاده كنید، چون شوره به علت تغذیه نامناسب نیز تولید می شود .

نکات ضروری :
▪بعد از استفاده از نرم كننده ، موهایتان را با آب سرد آبكشی كنید تا باقیمانده آن از سرتان پاك شود، در عین حال موهایتان نرم و براق باقی بماند .
▪ برای درخشندگی موها، متخصصین، آبكشی مو با سركه سیب به طور هفتگی را توصیه می كنند. بدین صورت كه هفته ای یك بار موهایتان را پس از شستشو با شامپو با سركه سیب آبكشی كنید، و سپس دوباره با شامپو بشویید .

▪ موهای وز و خشك را با شامپوها و نرم كننده هایی كه دارای ویتامین ٍE ، گیاه آلو و را و پانتنول هستند، بشویید تا رطوبت آنها حفظ شود.
▪ برای باز كردن گره های مو از شانه هایی با دندانه های درشت استفاده کنید
▪برای موهای فر و وز، استفاده از شامپوهای تهیه شده از روغن های طبیعی مثل روغن زیتون و نارگیل بسیار مناسب است.

▪اگر موهایتان نازك و كم شده باشد، هر شب با یك برس مویی با دندانه های درشت به آرامی شانه كنید. با این كار جریان خون در اطراف پیاز مو جریان پیدا می كند و رشد مو تحریك و تسریع می شود.
▪برای افراد دچار موخوره شامپوهای مخصوص موی اسیب دیده توصیه می شود و در پایان استحمام روغن بادام یا نارگیل یا زیتون به انتها های موها ماساژ داده شود.
ماساژ روغن کرچک و عصاره لیمو ترش و سپس بعد از شستشو استعمال شیره الوئه ورا راهی موثر در درمان کک مک و لکه پوستی است .

رطوبت پوست و مرطوب کننده ها

رطوبت پوست و مرطوب کننده ها

میزان آب پوست زنده (درم و ایپدرم) تقریباً ۸۰ درصد است. لایه خارجی پوست یعنی لایه کراتین از سلولهای مردۀ پوستی با مقدار آب کم تر یعنی حدود ۱۰ تا ۳۰ درصد ساخته شده است.

آب به لایه کراتینوسیتی تا حدی نرمی و قابلیت ارتجاع می بخشد. وقتی میزان آب پوست طبیعی باشد، پوست صاف، نرم، قابل ارتجاع و درخشان به نظر می رسد. پوست قدری متورم می شود و بنابراین سطح پوست تا حدی صاف و چروک های ریز محو می شود.در پوست طبیعی، حرکت مداوم آب از لایه های عمیق به لایه های سطحی پوست برقرار است. در نهایت آب از سطح تبخیر می شود.

چه چیزی باعث خشکی پوست می شود؟
پوست خشک نسبتاً شایع است: اغلب مردم گاه به گاه تا حدی خشکی پوست را تجربه می کنند. پوست خشک ممکن است ناشی از علل خارجی یا تغییراتی در توانایی پوست برای حفظ رطوبت باشد.

علل خارجی: اصلی ترین علل خارجی عبارتند از قرار گرفتن در معرض آب و هوای خشک و باد. توجه داشته باشید که حرارت مصنوعی داخل ساختمان ها رطوبت نسبی را پایین می آورد. بنابراین، پوست در زمستان خشک تر می شود. ماندن به مدت طولانی در اتاقی که هوای خشک و سرد با دستگاه تهویه مطبوع به داخل آن جاری می شود نیز سبب خشکی پوست می شود.

سایر عوامل خارجی مؤثر بر خشکی پوست به شرح زیر است:
شستشو: شستشوی مکرر باعث پاک شدن لایه چربی محافظ پوست می شود. برخی از صابون ها هم اثر خشک کننده دارند.
قرار گرفتن در معرض برخی مواد: بسیاری از مشاغل این ویژگی را دارند که فرد را در معرض موادی قرار می دهند که لایه چربی طبیعی را از سطح پوست بر می دارد، مثلاً مشاغلی که مستلزم تماس مکرر با مواد ضد عفونی کننده یا حلال های شیمیایی هستند. به همین نحو، برخی درمان های طبـّی (مثل درمان های آکنه) نیز سبب خشکی پوست می شوند.

توانایی پوست برای حفظ رطوبت:
پیری با روند فیزیولوژیکی همراه است که به دلیل آن پوست توانایی خود را برای حفظ رطوبت از دست می دهد. به علاوه، بیماری هایی وجود دارد که در آن ها پوست نمی تواند آب بدن را به میزان طبیعی حفظ کند و مقادیر قابل توجهی آب از طریق پوست از دست می رود. برای مثال، این حالت در درماتیت آتوپیک و برخی اختلالات دیگر پوست اتفاق می افتد که ناشی از کمبودهای تغذیه ای هستند.

اهمیت رطوبت پوست:
پوست کم آب خشک، شیاردار و خشن به نظر می رسد؛ لایه نازکی از پوسته در سطح آن وجود دارد؛ خطوط پوستی ظریف آشکار تر می شوند و فرد دچار احساس خشکی در پوست می شود که ممکن است با خارش همراه باشد.

پوست خشک استعداد بیش تری برای جذب عفونت های پوستی، اعم از باکتریال یا قارچی دارد. اصطلاح رایج در درماتولوژی برای پوست بسیار خشک گزروزیس است.

تأثیرات مثبت مرطوب کننده ها چیست؟
کاملاً برخلاف آنچه تبلیغات در مورد خواص “ضد پیری” و “معکوس کننده پیری” برخی محصولات مرطوب کننده می گویند، هرگز ثابت نشده است که مرطوب کننده ها از فرایند پیری ناشی از سن بالا یا قرار گرفتن در معرض آفتاب جلوگیری کنند. با وجود این استفاده از مرطوب کننده ها ممکن است برای پوست به چند طریق مفید باشد:

پیشگیری از آسیب ایجاد شده به دلیل خشکی پوست:
لایه چربی نازک روی سطح پوست می تواند پوست را از قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی مانند ذرات دوده، آلودگی و گرد و غبار محافظت کند.

بهبودی موقت از لحاظ زیبایی ظاهری پوست:
وقتی پوست به خوبی مرطوب شده باشد، موقتاً صاف تر و شاداب تر به نظر می رسد. از آن جا که پوست کمی متورم می شود، پوست صاف و چروک های ریز محو می شوند و منافذ پوستی کوچک تر به نظر می رسند چرا که پوست اطراف آن ها کمی متورم شده است. این بهبودی موقتی برای فروش فرآورده های مختلف مرطوب کننده که ادعای تأثیرات “ضد پیری” دارند مورد بهره برداری تبلیغاتچی ها قرار گرفته است.

با این همه، حفاظت در برابر عوامل محیطی و تخریب ایجاد شده به وسیلۀ خشکی در تعیین ترکیب و ساختمان پوست مهم است. این حفاظت از افت ظاهری و کیفیت پوست صورت جلوگیری می کند.

توجه: همۀ افراد به مرطوب کننده نیاز ندارند؛ افراد با پوست چرب معمولاً از آن ها سودی نمی برند ولی در مواقع قرار گرفتن در شرایط محیطی و آب و هوایی خشک، مثل هوای خشک و باد سرد، ممکن است مرطوب کننده ها مورد نیاز باشند. افراد مسن تر که پوست آن ها معمولاً خشک تر است، بیش تر به این محصولات نیاز دارند.

تیرگی دور چشم

تیرگی دور چشم

تیرگی دور چشم یکی از مشکلات شایع در بین مراجعین پوست می باشد که علل متعددی دارد و گاه در بچه ها نیز دیده می شود.پوست پلک یک پوست بسیار نازک و حاوی چربی بسیار اندک است .تیرگی دور چشم می تواند جنبه ژنتیک و سرشتی داشته باشد.در برخی افراد خونی که در عروق نزدیک سطح پلک جریان دارد از بیرون پیدا بوده و به رنگ تیره متمایل به آبی دیده می شود.در برخی افراد مبتلا به آسم ،آلرژی و آتوپی تیرگی چشم دیده می شود. در این موارد پرهیز از مواد آلرژی زا و درمان آلرژی به رفع تیرگی دور چشم کمک می کند.

برخی افراد که مدام دچار خارش و احساس خشکی پوست پلک هستند به مرور زمان دراثر التهاب های مکرر دچار تغییر رنگ پلک می گردند.
در این موارد بهترین درمان پرهیز از مالش مداوم پلک،استفاده از آنتی هیستامین خوارکی و پرهیز از شستشوی مکرر پلک بویژه با شوینده های صابونی ،استفاده از مرطوب کننده مناسب یا کرم دور چشم آبرسان می باشد.کسانیکه آرایش چشم می کنند و به خارش و تیرگی دور چشم مبتلا هستند ،بهتر است یا آرایش نکنند و یا از مواد آرایشی غیر حساسیت زا و عاری از مواد فتوتوکسیک استفاده کنند و حتماًهنگام شب با پاک کننده مخصوص دور چشم ،کلیه مواد آرایشی دور چشم را به آرامی و به طور کامل پاک کنند.

برخی افراد مبتلا به آنمی فقر آهن ، مشکلات تیروئید،خستگی و کم خوابی دچار تیرگی چشم می شوند.حلقه های تیره زیر چشم ربطی به میزان خواب ندارد وبیشتر در رنگ پریدگی ،قاعدگی،اواخر بارداری و زمان خستگی دیده می شود.
تیرگی دور چشم در افراد با پوست تیره ،در بیماریهای از جمله لیکن پلان ،کاهش وزن ناگهانی بعلت رژیمهای غیر اصولی ،مصرف زیاد نمک و کشیدن سیگار بیشتر دیده می شود.

برای درمان تیرگی دور چشم چه کنیم؟
۱٫ از استرس دوری کنید .خواب کافی ۸-۹ ساعت داشته باشید.
۲٫ حتماًمواد آرایشی دور چشم را با پاک کننده مخصوص دور چشم شبها تمیز کنید
۳٫ به میزان کافی (۸ لیوان)طی روز آب بنوشید
۴٫ از میوه و سیزیجاتی مانند اسفناج ،گوجه فرنگی خام ،هویج،انار و ترکیباتی مانند روغن هسته انگور ،جوانه گندم و بادام استفاده کنید
۵٫ در صورت ابتلا به آلرژی ،آنمی فقر آهن ،مشکلات تیروئید ،خارش و خشکی پوست حتماًاین موارد را درمان کنید.

۶٫ از غذاهای پر نمک دوری کنید
۷٫ از عینک آفتابی و ضد آفتاب دور چشم استفاده کنید.برخی افراد به بنزوفنون ضدآفتابها حساسیت دارند.در این موارد بهتر است از ضد آفتابهای فاقد بنزوفنون استفاده کنید
۸٫ در صورتیکه سیگار می کشید آن را قطع و یا کم کنید
۹٫ آخر شب صورت را با آب سرد بشویید

از روشها و ماسکهای زیر می توانید برای تیرگی دور چشم استفاده کنید:
شبها یک قطعه پارچه تمیز نمناک سرد روی چشم بگذارید
شبها قطعات خیار بریده شده روی چشم بگذاید
گذاشتن چای کیسه ای سرد روی چشم بعلت دارا بودن تانن مفید است
ماسک عسل مفید است

روشهای پزشکی کاهش تیرگی دور چشم:
۱) استفاده از کرمهای ضد تیرگی دور چشم که اغلب حاوی ویتامین k یا رتینول بعنوان یک لایه بردار ضعیف می باشند
۲) مزوتراپی برای درمان تیرگی و پف زیر چشم که با داروهای ویتامین K،ویتامینC ،رتینول و باز کننده های عروقی مانند آرتی شوک و اسیدهای میوه مثل اسید گلیکولیک صورت می گیرد و پس از چند نوبت می تواند تیرگی زیر چشم را کاهش دهد.
۳) جدیدترین روش درمان تیرگی دور چشم prp است که تزریق پلاسمای غنی از پلاکت به دور چشم می باشد.این تزریق طی چند جلسه به فواصل معمولاًسه ماهه صورت می گیرد و در کاهش تیرگی و چروک و پف دور چشم جواب دهی خوبی داشته است.

خشکی پوست و راهکارای مقابله با آن

خشکی پوست و راهکارای مقابله با آن

پوست بزرگترین ارگان بدن ماست که قسمت عمده بدن را می پوشاند و اولین محل تماس بدن ما با محیط بیرون را تشکیل می دهد. مواد شیمیائی مختلف، صابونها، الیاف لباس، دمای محیط، رطوبت و خشکی هوا همه عوامل محرکی هستند که در تماس مکرر با پوست ما قرار می گیرند. پوست مانند یک سد محافظ در برابر این عوامل محرک عمل می کند و به علاوه مانع از دست رفتن آب و الکترولیت های داخل بدن می شود.

با افزایش سن به تدریج غدد عرق و چربی پوست که مسئولین اصصلی حفظ رطوبت پوست هستند کاهش می یابند و لذا هر چه پیرتر می شویم پوست بدن ما خشک تر،نازکتر و دارای قدرت ارتجاعی کمتر می شود. بدین ترتیب پوست راحتتر از هم گسیخته و حتی به راجتی کبود می شود و به تدریج خشکی، خارش، ترکهای سطحی و پوسته ریزی میهمان دائمی پوست ما خواهد شد.

علائم خشکی پوست چیست؟

علائم xerosis یا خشکی به صورت یک طیف بالینی است. هر چه طول مدت خشکی بیشتر باشد علائم شدید تر خواهد بود.

هنگامی که پوست خشک می شود ابتدا مختصری قرمز و دارای ترکهای بسیار ریز و سطحی می شود. این ترکها شبیه آن چیزی است که در سطح شروف چینی عتیقه و قدیمی پدیدار می شود. با گذر زمان پوست به تدریج خشن و نا صاف می شود و قوام یکنواخت طبیعی خود را از دست می دهد حتی ممکن است پوسته ریزی سطحی پیدا کند.

به تدریج ترکهای سطحی پوست عمیق تر شده و به صورت عدم درمان ممکن است به شیارهای عمقی تبدیل گردد. در مراحل پیشرفته حتی این شیارها و شکافها تا سطح مویرگهای پوست می رسد و نمای ترکهای زخمی و خونریزی دهنده را در سطح پوست ایجاد می کند.

خارش علامت شایع عمراه خشکی پوست صورت است که ممکن است بسیار آزار دهنده تر از خود خشکی باشد. خارش ناشی از خشکی پوست به فرم یک سیکل معیوب عمی می کند. هنگامی که با ناخن های تند خود به جنگ پوست می روید سلولهای التهابی موجود در پوست پاره شده و واسطه های شیمیائی خود را که مولد خارش هستند آزار می کند لذا علی رغم احساس بهبود سنی لحظه ای پس از خاراندن پوست، خارش چند لحظه بعد خیلی شدیدتر به سراغتان خواهد آمد.آسیب ناشی از خارش دادن پوست می تواند باعث خراشیدگی سطحی و حتی در مراحل شدید عفونت پوست گردد.

چه کسانی بیشتر دچار خشکی پوست (Xerosis) می شوند؟

۱) خشکی پوست در افراد مسن شایعتر است زیرا با افزایش سن غدد چربی و عرق سطح پوست که عامل اصلی مرطوب نگه داشتن سطح پوست هستند کاهش می یابند. حداکثر فعالیت غدد سباسه ( چربی پوست) در زمان بلوغ است. فعالیت این غدد تا سنین پیری در آقایان و سنین یائسگی در خانم ها هم چنان بالا ست ولی پس از آن افت می کند.

۲) شیوع خشکی در خانم ها و آقایان برابر است اما سن شروع خشکی پوست خانم ها زودتر از آقایان است. خانم ها در سن ۶۰ سالگی تنها ۶۰% از فعالیت غدد چربی پوست خود را حفظ کرده اند در حالی که فعالیت این غدد در آقایان تا دهه ۸ ( بالای سن ۷۰ سال ) باقی می ماند.

۳) برخی خانواده ها خشکی پوست مداومی را از بدو تولد تا تمام طول عمر خود تجربه می کنند. سطح پوست این افراد پوسته های نسبتاً ضخیم سطحی دارد که نیاز به درمانهای خاص این بیماری دارند. این فامیل ها دچار نوعی نقص ارثی هستند که به نام بیماری ایکتیوز ( پوست فلس ماهی) خوانده می شود.

۴) خشکی و خارش پوست می تواند علامتی از یک بیماری داخلی و Systemicباشد. بیماریهای کلیوی در مراحل پیشرفته، دیابت، کم کاری تیروئید می تواند مول خشکی پوست شود. کمبود روی و اسیدهای چرب ضروری می تواند باعث خشکی پوست شود.

به علاوه بیماریهای نا شایعی مثل بدخیمی ها، ایدر، بیماریهای انسداد مجاری صفراوی، بیماری های سیستم عصبی که باعث کاهش تعریق می شود و نیز رادیوتراپی جهت بدخیمی می تواند مولد خشکی پوست شود.

۵) بیماران دچار حساسیت های سرشتی آتوپی که دچار مجموعه ای از علائم آسم، تب یوتجه و حساسیت سطحی پوست (یا هر یک از این علائم به تنهائی) هستند به طور شایع از خشکی پوست رنج می برند.

۶) بیماریهای زمینه ای پوست مانند اگزماها و پسوریازیس ( بیماری صدف) نیز می تواند باعث خشکی پوست شود.

۷) داروهای مصرفی در برخی بیماریها نیز می تواند باعث خشکی پوست شود. از بین این داروها می توان داروهای دیورتیک(ادرار آور) مورد مصرف در فشار خون و بیماریهای احتقانی قلب و داروهای آنتی آندروژن ( ضد هورمون مردانه) و نیز کلیه داروهای موضعی حاوی الکل را نام برد.

 محل های شایع خشکی پوست چه محل هائی هستند؟

۱) خشکی پوست هر محلی از پوست به خصوص نواحی بدون پوشش بدن را درگیر می کند.

۲) شایعترین محل خشکی پوست ساق پا و به خصوص لبه های جلوئی و کناری آن است.
۳) شکم ، کمر، پهلوها، بازو و به خصوص دستها ( که در معرض شستشوی مکرر هستند) از دیگر محلهای شایع جهت خشکی هستند.

۴) زیر بغل، کشاله ران، صورت و سر کمتر دچار خشکی می شوند. پوست روی پا در صورتی که از کفش پوشیده و جوراب مناسب استفاده شود کمتر در معرض خشکی قرار دارد اما به صورت استفاده از صندل و کفش هایرو باز این قاعده در مورد آن صدق نمی کند.

چه عواملی خشکی پوست شما را بدتر می کند؟

۱) اوج زمانی خشکی پوست در فصل زمستان است. در فصل زمستان رطوبت کم موجود در هوا و نیز استفاده از وسائل گرم کن که باعث ورود هوای گرم و خشک به محیط زندگی می شود و باعث تشدید خشکی می شود.

۲) هوای گرم شدید و یا هوای بادی و طوفانی خشکی پوست را تشدید می نماید.
۳) AirCondionerها ( وسائل تهویه مطبوع) چه در زمستان و چه در تابستان باعث کاهش رطوبت هوا و تشدید خشکی پوست می شود.

۴) نشستن در فاصله نزدیک به آتش یا وسائل گرم کننده منزل باعث بدتر شده خشکی پوست است
۵) شنا به خصوص در استخرهای با حجم بالای کلر خشکی پوست را تشدید می کند.

۶) عدم مصرف آب و مایعات به مقدار کافی
۷) قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید یا مداوم
۸) شیگار کشیدن

۹) حمام های طولانی یا حمام گرفتن مکرر به خصوص اگر با آب داغ باشد باعث حل شدن چربی سطحی پوست و تشدید خشکی می شود.
۱۰) صابونهای معطر، شامپوهای بدن حاوی مواد شوینده قوی به علاوه کلیه موادی که معطر هستند می توانند خشکی پوست را تشدید کنند.

۱۱) هر محصول آرایشی و بهداشتی که محتوی لانولین باشد می تواند، باعث تشدید خشکی پوست گردد. بر روی بر سب اغلب مواد آرایشی حضور یا عدم حضور لانولین در محتویاتش ذکر شده است.

 چگونه می توانیم پوست خود را از خشک شدن محافظت کنیم؟

الف: تکنیک های حمام کردن

۱) از حمام کردن با آب بسیار داغ خودداری کنید زیرا آب داغ باعث آزاد شدن هیستامین در پوست و در نتیجه خارش و خشکی خواهد شد. مناسبترین درجه حرارت آب در حمام آب ولرم و مختصری سرد است.

۲) بسیاری افراد عادت به استحمام روزانه دارند. گرچه این ادت باعث رفع خستگی و پاکسازی آلودگی های محیطی از سطح پوست می شود اما با به کار بردن مکرر صابون و پاک کننده ها بعث کاهش چربی محافظ پوست می شود. استحمام روزانه به خصوص در افراد مسن و به خصوص در فصل سرد سال ضرورری نیست . در این شرایط استحمام یک روز د میان مناسب است. در فصل های گرم سال در صورتی که تمایل به استحمام روزانه دارید به دوش گرفتن ساده با آب مختصری گرم بسنده کنید.

۳) مدت زمان حمام از ۵ تا ۱۰ دقیقه تجاوز نکند

۴) هنگام خشک کردن پوست پس از استحمام صرفاً به پوشاندن پوست با حوله جهت آبگیری بسنده کنید و به هیچ وجه سطح پوست را با حوله حمام به طور مکرر ماساژ ندهید.

۵) سطح پوست را با لیف حمام یا کیسه های زبر سایش ندهید.

ب) مواد مصرفی جهت حمام

۱) در حمام به جاتی صابونهای محرک و معطر از صابونهای حفیف و بدون بو و یا پاک کننده های غیر صابونی استفاده کنید

۲) صابونهای مایع بسیار خشک کننده تر از صابونهای جامد هستند لذا از کاربرد آنها بپرهیزید.
۳) دفعات مصرف صابون را کاهش دهید سعی کنید ۳ اغلب دفعات استحمام، کاربرد صابون را به نواحی زیر بغل کشاله ران و صورت محدود کنید.

۴) از حمام بخار و سونا که باعث برطف شدن چربی های محافظ پوست می شود بپرهیزید
۵) در رختکن حمام وقتی هنوز پوششتان پس از حمام مرطوب است، یک لایه کرم مرطوب کننده در سرتاس پوست استفاده نمائید. این عمل باعث جذب بهتر رطوبت به سطح پوست می شود.

۶) اگر پوست شما به دت خشک است ابتدا روی پوست مرطوب خود یک ورقه روغن بدن استعمال کنید و سپس بر روی این ورقه روغنی یک لایه کرم مرطوب کننده استفاده کنید. این فرآیند را قبل از به رختخواب رفتن در شب تکرار کنید.

۷) از مصرف محصولات پوستی حاوی الکل خودداری کنید.
۸) در هنگام استعمال کرمها و پمادهای موضعی پوست را مکرر ماساژ ندهید چون، باعث تحریک خارش خواهد شد

ج) توصیه های نحوه برخورد با نور خورشید

۱) از تماس مستقیم و مداوم با نور خورشید به خصوص بین ساعت ۱۲ ظهر تا ۳ بعدازظهر بپرهیزید.

۲) در کلیه نواحی در معرض نور از جمله پشت گردن، گوشها و پشت دستها و صورت نیم ساعت قبل از قرار گرفتن در محیط آفتابی کرم ضد آفتاب استفاده کنید.

۳) کاربرد ضد آفتاب را هر ۲ تا ۴ ساعت یکبار تکرار کنید.
۴) فاکتور حفاظتی (SPF) ضد آفتاب باید از ۱۵ بالاتر باشد.
۵) هنگامی که در معرض آقتاب شدید قرار می گیرد علاوهبر ضد آفتاب از کلاه یا نقاب استفاه کنید.

د) توصیه هایی جهت مطلوب کردن هوای محیط زندگی

۱) خشکی هوای داخل منزل و نیز محیط خارج که به خصوص در زمستان شدیدتر است پوست را خشک خواهد کرد. مقدار طولانی که هوای سرد در خود نگه می دارد کمتر از هوای گرم است به علاوه به کار بردن وسائل گرم کننده محیط های خانگی هوا را خشک تر می کند لذا به خصوص در فصل زمستان محیط خانه را با دستگاههای بخور گرم یا سرد یا به طور ساده با گذاشتن یک ظرف آب بر روی بخاری مرطوب نگه دارید.

۲) دستگاههای مرطوب کننده هوا باید رطوبت منزل را تا %۵۰ بالا ببرد.

تغییراتی که در شیوه زندگی می تواند به برطرف شدن خشکی پوست کمک کند چیست؟

۱) در طول روز ۸ تا ۱۰ لیوان آب بنوشید مگر اینکه ممنوعیت پزشکی خاصی در مصرف بیش از حد مایعات داشته باشید.
۲)سیگار نکشید. سیگار باعث تخریب پوست می شود زیرا نیکوتین موجود در آن باعث انقباض عروق مویرگی و ریز پوستی و اختلال در رسیدن اکسیژن و مواد مغذی لازم جهت حفظ شادابی پوست می شود.

۳) به میزان کافی بخوابید زیرا سلولهای پوست طی خواب خود را بهتر بازسازی می کنند.
۴) ورزش کنید. ورزش باعث بهبود خونرسانی به کلیه ارگانها از جمله پوست خواهد شد.

۵) در رژیم غذایی خود مصرف ماهی و غذاهای دریائی به خصوص ماهی های چرب مانند ماهی تن را فراموش نکنید زیرا سیدهای چرب ضروری موجود در آن بازسازی لایه های محافظ پوست می شود.

نکات دیگری که بهتر است بدانید

۱)در کلیه کارهای منزل که با مواد شوینده، شیمیائی و حتی آب سر و کار داریم ابتدا لایه ای از دستکش کتانی و سپس روی آن بایه ای از دستکش های غیر قابل نفوذ آب استفاده کنید.

۲) در شستن لباسها از مواد شوینده سازگار با پوست استفاده کنید و لباسها و ملحفه های خود را خوب آبکشی کنید به طوری که هیچ ماده شوینده لابلای الیاف آن باقی نماید.

۳) لباسهائی که از الیاف پشمی و زبر تهیه شده است را استفاده نکنید زیرا پوست شما را خراشیده می کند
۴) ملحفه های خود رختخواب را از جنس کتانی و نرم انتخاب کنید.

ترکیبات موضعی که برای درمان خشکی پوست قابل استفاده هستند چیست؟

قبل از به کاربردن هر گونه مرطوب کننده موضعی اگر ناحیه مبتلا به خشکی را کمی در آب غوطه ور یا خیس کنید جذب مرطوب کننده افزایش می یابد.

۱) مواد نرم کننده (emollient ) با پر کردن فضای بین ترکهای پوستی و لغزیدن بر روی سطح پوست یک لایه محافظ برای سطح پوست تأمین می کنند. مواد نرم کننده شامل و روغن های معدنی (مانند وازلین و پارافین) موم ها ( مانند موم زنبور عسل) و اسیدهای چرب هستند.

نرک کننده ها می تواند به شکل پماد، کرم یا لوسیون به بازار عرضه شود. پمادها چرب ترین آنها هستند و بهتر است موقع خواب استفاده شوند.علاوه بر این فصل زمستان کاربرد پماد و کرم بهتر از لوسیون است زیرا چرب تر هستند.

۲) مرطوب کننده ها علاوه بر دارا بودن خواص نرک کننده ها خاصیت آب رسانی به سطح پوست ( هیدراته کردن را هم دارند. این مواد باعث افزایش آب لایه شاخی و در نتیجه قدرت ارتجاع پذیری آن می شوند. مرطوب کننده ها شامل آلفا هیدرکسی اسیدها ( اسید لاکتیک، اسید گلیکولیک و اسید نارتریک) و نیز اوره، گلیسیرین و پروپلین گلیکول هستند.

۳) روغن های بچه مواد ارزان قیمت و بسیار مناسبی برای مرطوب کردن پوست هستند و نیز می تواند به عنوان پایه ای در زیر مرطوب کننده های معمول به کار رود.
۴) هنگام کاربرد مرطوب کننده ها در رختکن حمام یا روغن های حمام حین استحمام مراقبت شر خوردگی باشید.

۵) یک لایه نازک از ماده ارزان قیمتی مانند وازلین می تواند به خوبی پوست خشک را مرطوب نماید و در هنگام شب می توانید به کاربرد وازلین بر روی دستها و سپس پوشیدن یک جفت دستکش کتانی التیام مناسبی برای خشکی دستها ایجاد کنید. در مورد پاها هم با ورقه نازکی از وازلین و یک جفت جوراب کتانی کار مشابهی می توانید انجام دهید.

۶) همیشه ظرف بزرگی از ماده نرم کننده یا مرطوب کننده در کنار دستشوئی داخل حمام یا کنار تختخواب داشته باشید.هرچه دفعات چرب کردن پوست بیشتر باشد آزار ناشی از خشکی بر پوست شما کمتر است.

چه مواقعی لازم است جهت پوست خشک به پزشک مراجعه کنید؟

۱) اگر قسمت های عمده ای از بدن خود را بدون اینکه ضایغه پوتی مشخص داشته باشد مرتب خارش می دهید.

۲) اگر پوست بدن شما به هیچ یک از توصیه های بالا جواب نمی دهد یا پیوسته در حال بدتر شدن است. در این صورت یاز به درمانهای خاص تجویز شده توسط پزشک دارید.
۳) اگر زخم های پوستی ناشی از خرش دادن مکرر پوست شما را آزار می دهد و یا ترکها و شکافهای خونریزی دهنده و ناجور در سطح بر پوست پیدا کرده اید.

۴) اگر خارش یا خشکی خواب طبیعی شما را مختل کرده است.
۵) اگر در امتحان پوست خود متوجه تغییر رنگ یا ضایعه جدید شدید که بیش از ۲ هفته طول کشیده باشد

اگر فرزند خردسال شما دچار خشکی پوست است چه باید بکنید؟

۱) توجه کنید که بخصوص در بچه های زیر ۲ سال کیفیت پوست با بالین متفاوت است. ضخامت پوست اطفال فقط ۵/۱ بالغین است ولذا لایه محافظ ضعیف تری در برای عوامل خارجی است. پوست اطفال این سن نسبت به مواد شوینده و شیمیائی و خشک شدن حساستر است. لذا توجه کنید که برای شستشوی پوست اطفال تنها از مواد دارای برچسب مخصوص اطفال استفاده کنید.

۲) حمام کردن روزانه برای بچه ها ؟/// است زیرا باعث مرطوب نگه داشتن پوست آنها می شود اما آنچه مضر است به کار بردن مکرر مواد شوینده و صابون است. بنابراین کاربرد صابون را در اطفال محدود کنید و بعد از هر بار استحمام ظرف ۳ دقیقه اول پوست بچه ا با رطوب کننده مناسب بپوشانید.

۳) از کشیدن حوله به سطح پوست اطفال جهت خشک کردن آنها خودداری کنید زیرا این عمل مانند کشیدن سنباده به پوست بچه است. فقط در حد جذب رطوبت حوله را روی پوست بچه تماس دهید.
۴) پوست کودک را به خصوص در طول زمستان چند بار در طی روز با مرطوب کننده چرب کنید.

۵) کرم ها و پمادهای تجویز شده توسط پزشک را صرفاً در نواحی مبتلای کودک استفاده کنید زیرا اغلب این پمادها دارای پایه کورتونی است. برای چرب مردن سایر نواحی کودک از مرطوب کننده معمول او استفاده کنید.

۶) لباسهای کودک را با مواد شوینده مخصوص لباس اطفال بشوئید و اگر از ماشین لباسشوئی استفاده می کنید سعی کنید لباسها را ۲ بار آبکش کنید.
۷) عطرها و مواد آرایشی برای پوست بچه حالت محرک دارد لذا از تماس آنها با پوست بچه خودداری کنید به خصوص مواقعی کع عطر یا مواد آرایشی دارید از بوییدن بچه بپرهیزید.

۸) بچه ها مانند بالغین نیاز به ضد آفتاب دارند.

 اگر فرزند شما در اثرخشکی پوست دچار خارش شده است چه باید بکنید؟

۱) استفاده از آنتی هیستامین باعث بهبود خارش و اختلال خواب ناشی از آن می شود.
۲) محیط اطراف بچه را خنک نگاه دارید زیرا گرما باعث تشدید خارش است
۳) هنگام شب اتاق بچه را خنک نگه دارید و برای پوشش او تنها از ملحفه نازک استفاده کنید یا او را بدون پوشش بگذارید.

۴) لباسهای گشاد و راحت برای بچه انتخاب کنید.
۵) به ودکتان بیاموزید تا در صورت وقوع خارش سطح بدن خود را خارش ندهد در عوض برای تسکین خارش از ماده ای سر مانند یک قطعه یخ یا پارچه مرطوب یا حتی آب سرد استفاده کند.

۶) اشیاء پشمی مانند پتو و لباسهای پشمی و نیز حیوانات خانگی را از کئک دور نگه دارید.
۷ )از بالشت و پتو و ملحفه های کتانی استفاده کنید.
۸) ناخن های بچه را جهت جلوگیری از آسیب پوست حین خارش کوتاه نگه دارید

۹) از مواد خنک کننده موضعی مانند عصاه نعناع در موضوع خارش می توان استفاده کرد.
۱۰) استفاده از کرمهای کورتیکو استروئیدی در نواحی محدود می تواند موثر باشند
۱۱) کمپرس موضعی گرم، با کمک سرکه رقیق شده نیر در تشکیل خارش موثر است

۱۲) می توانید به آب حمام کودک مقداری نشاسته اضافه کنید.
۱۳) دکسپانتول موضعی (Dexponthoral) می تواند تا حدودی در کاهش خارض موثر باشد.