موهای طبیعی بستگی به ارث و شرایط محیط زیست هر فرد دارد.
ریزش مو”و ” موهای چرب و شوره ای ” از بیشترین دلایل مراجعه بیماران زن و مرد به پزشكان است، ریزش روزانه یكصد و پنجاه تار مو ، طبیعی است.
ریزش مو دارای علت های فراوانی است که از آن جمله میتوان :

به موارد ارثی ، هورمونى ، تغذیه اى ، اعصاب و روان ، مصرف دارو ، بیماری هاى داخلى و پوستی ، اعمال جراحی و بارداری اشاره کرد.
طاسی آندروژنیک , نوعی ریزش مو در قسمت جلو و پیشانی سر است که پیشرفت کرده و تا وسط سر پیش می رود. البته گاهی این ریزش از وسط سر شروع می شود .

طاسی بیشتر در مردان دیده می شود و علت ارثی – هورمونی دارد . این نوع ریزش مو قابل پیشگیری و درمان است و افراد درگیر بایستی با حوصله فراوان، درمان طولانی مدت را تحمل کنند . داروها و توصیه های درمانی گوناگونی وجود دارد که بسته به افراد مختلف متفاوت می باشد.

سوء تغذیه چه به صورت عدم دسترسی کافی به مواد غذایی و چه به صورت رژیم های لاغری یکی از علت های ریزش مو است . کمبود پروتئین ، اسیدهای چرب ضروری ( بدن قادر به تولید آنها نیست و باید از طریق غذا به بدن برسد ) ، ویتامین ها و املاح از علل مهم ریزش مو هستند که قابل پیشگیری و درمان می باشند. شایع ترین علت ریزش مو در خانم ها از سنین نوجوانی تا سنین میانسالی کمبود آهن بدن است که با مصرف غذاهای حاوی آهن و یا قرص آهن این مشکل بر طرف می گردد .

وجود استرس ( فشار روحی ) ، ناراحتی و افسردگی می تواند از علل ریزش مو باشند. مثلا ” استرس ناشی از امتحانات درسی یا افسردگی در جوانان که امروزه به طور فراوان دیده می شود. با کنترل این هیجانات که البته اگر بوسیله خود شخص کنترل شود نتیجه مطلوب تری دارد؛ چون مصرف داروهای اعصاب نیز باعث ریزش مو در بعضی افراد می گردند ) در مدت زمان کوتاهی این ریزش مو برطرف می گردد نوعی از ریزش مو نوع افلو ویوم یا گسترده است كه مربوط به ” بیماریهای جسمانی”مانند ” تب”، ” زایمان”،”بیهوشی”، ” خونریزی ” و ” اعمال جراحی و شوک ” است و خوشبختانه غالبا بعد از مدتی قابل برگشت میباشد.

ناراحتیهای متابولیك مانند كمبود روی،مس ؛ هیپوتیروئیدی و استفاده از برخی از قرصهای هورمونی و جلوگیری از باروری نیز در ریزش موها نقش دارند. مصرف جگر و تخم مرغ که حاوی بیوتین هستند در سلامت مو و ناخن موثر است.
گاهی آسیبهای مو ناشی از عوامل بیرونی و خود فرد و عمدتاً بر اثر استفاده مكرر از مواد آرایشی مانند ژل، رنگ مو، و رعایت نكردن نظافت فردی، و تغذیه نادرست است.

کشش و بستن محکم موها حمام داغ و طولانی و استفاده مکرر از سشوار و اتوی مو نیز از سایر مضرات و عوامل زیان اور هستند.
شوره مشكل اغلب جوان ها ست و اغلب هم به صورت فصلی بروز می كند. رای حل این مشكل علاوه بر استفاده از شامپوهای ضد شوره معتبر، باید از یك رژیم غذایی سالم مقوی و سرشار از پروتئین ؛ زینک و بیوتین ستفاده كنید، چون شوره به علت تغذیه نامناسب نیز تولید می شود .

نکات ضروری :
▪بعد از استفاده از نرم كننده ، موهایتان را با آب سرد آبكشی كنید تا باقیمانده آن از سرتان پاك شود، در عین حال موهایتان نرم و براق باقی بماند .
▪ برای درخشندگی موها، متخصصین، آبكشی مو با سركه سیب به طور هفتگی را توصیه می كنند. بدین صورت كه هفته ای یك بار موهایتان را پس از شستشو با شامپو با سركه سیب آبكشی كنید، و سپس دوباره با شامپو بشویید .

▪ موهای وز و خشك را با شامپوها و نرم كننده هایی كه دارای ویتامین ٍE ، گیاه آلو و را و پانتنول هستند، بشویید تا رطوبت آنها حفظ شود.
▪ برای باز كردن گره های مو از شانه هایی با دندانه های درشت استفاده کنید
▪برای موهای فر و وز، استفاده از شامپوهای تهیه شده از روغن های طبیعی مثل روغن زیتون و نارگیل بسیار مناسب است.

▪اگر موهایتان نازك و كم شده باشد، هر شب با یك برس مویی با دندانه های درشت به آرامی شانه كنید. با این كار جریان خون در اطراف پیاز مو جریان پیدا می كند و رشد مو تحریك و تسریع می شود.
▪برای افراد دچار موخوره شامپوهای مخصوص موی اسیب دیده توصیه می شود و در پایان استحمام روغن بادام یا نارگیل یا زیتون به انتها های موها ماساژ داده شود.
ماساژ روغن کرچک و عصاره لیمو ترش و سپس بعد از شستشو استعمال شیره الوئه ورا راهی موثر در درمان کک مک و لکه پوستی است .

جوان‌سازی صورت به مجموعه‌ کوشش‌هایی گفته می‌شود که در جهت جوان‌تر نشان دادن صورت انجام می‌گیرد. اینها شامل استفاده از درمان‌های داروییِ موضعی مثل پماد‌ها وکرم‌ها، تراشیدن لایه سطحی پوست، انجام لیزر، تزریق بوتاکس و ژل، مزوتراپی و بالاخره جراحی می‌شود. در این نوشتار شما به طور خلاصه با علل پیر شدن صورت درمان و پیشگیری آن آشنا خواهید شد.

چرا صورت پیر می‌شود و شادابی و طراوت جوانی را از دست می دهد؟

صورت همانند دیگر ارگان‌ها و اندام‌های بدن مشمول پیری است ولی به دلیل اینکه بیش از نقاط دیگر بدن در معرض دید است، علایم پیری درآن بارزتر و قابل توجه‌تر است. به مرور زمان عوامل متعددی با‌عث تغییراتی در صورت و به خصوص پوست آن می‌شود که اهم آن عبارتند از:

۱) قرارگرفتن در معرض نور خورشید: نورخورشید مهمترین عامل تغییرات پوستی است. در سنین جوانی موادی در پوست وجود دارند که به صدمات ناشی از نور خورشید مقاومت نشان می‌دهند ولی به مرور زمان این مقاومت از بین رفته و عوارض نورخورشید بر پوست ظاهر می‌گردد.
۲) آلودگی شیمیایی و بیولوژیکی: آلودگیهای زیست محیطی در هوا، خاک،آب و وسایل دیگر نقش مهمی در پیر شدن صورت دارند.
۳) تغییرات هورمونی و کاهش تولید کلاژن (ماده‌ای که نقش اساسی در طراوت و استحکام پوست دارد)
۴) نازک شدن پوست به دلیل افزایش رادیکال‌های آزاد اکسیژن
۵) تغییرات استخوانی صورت
۶) عدم توجه به مراقبت از پوست از قبیل استعمال دخانیات و مصرف برخی مواد غذایی مضر
۷) بیماری‌های پوستی مثل آکنه، آبله و غیره
۸) مسائل ژنتیک

چه تغییراتی با افزایش سن در صورت رخ می دهد؟

افزایش سن باعث تغییراتی در تمامی اندام‌های صورت می‌گردد. پوست و بافت زیر پوستی مثل چربی‌ها، پلکها و چشم، بینی، استخوان‌ها، لبها، چانه و گونه همگی دستخوش تغییر می‌شوند. پوست به عنوان پوشاننده تمامی ارگان‌های صورت در این میان از همه مهم‌تر است. به مرور زمان بافتهای قوام دهنده پوستی مثل بافتهای کلاژن تحلیل رفته و قدرت ارتجاعی پوست کم می‌شود.
کلاژن پروتئین اصلی پوست می‌باشد و از فیبرهایی تشکیل شده که به پوست قوام داده و در نتیجه باعث خاصیت ارتجاعی (الاستیک) می‌شود. نزدیک به ۸۰ % از بافت‌های پوست را کلاژن تشکیل می‌دهد. به مرور زمان فیبرهای کلاژن شکننده و کم می‌شوند.

همین مساله باعث کش آمدن پوست و افتادگی و چین و چروک می‌شود. همچنین چربی‌هایی که در برخی قسمتها وجود دارد، کم شده و برجستگی و شادابی پوست را کم می‌کند (مثل گونه ها و اطراف چانه) همچنین با افزایش سن پوست ضخیم‌تر می‌شود که علت آن کمتر شدن پوسته‌ریزی و باقی ماندن طولانی‌تر لایه سلول‌های مرده روی سطح پوست می‌باشد. به علاوه شاهد به وجود آمدن حفرات عمیق‌تر پوستی و دانه‌های سیاه و افزایش رویش مو در نقاط مختلف صورت از جمله بینی و گوش هستیم.

برای جلوگیری و یا به تاًخیر انداختن پیر شدن صورت چه باید کرد؟

با اقداماتی می‌توان پیرشدن پوست و صورت را به تاخیر انداخت ولی این مساله غالبا نادیده گرفته می‌شود. چنانچه این اقدامات به درستی انجام پذیرد، پیری دیرتر به سراغ چهره انسان می‌رود. البته برخی از پدیده‌های پیری همچون عوامل ارثی را به هیچ وجه نمی‌توان از بین برد ولی روند بسیاری از آنان را می‌توان کند کرد.

۱ – نورخورشید:
همان طور که بحث شد مهم‌ترین عامل نور خورشید است که تا حد زیادی می‌توان از آن جلوگیری کرد. اجتناب از نور آفتاب در ساعات اوج آن (۱۰ صبح تا ۳ عصر) استفاده از کلاه و لباس مناسب و عینک و همچنین کرم‌های ضد آفتاب به میزان مناسب راه‌حل‌های خوبی‌ است.

۲ – غذا و سلامتی:
نوشیدن آب به میزان کافی (۶ تا ۸ لیوان در روز) کمکی موثر در حفظ رطوبت و شادابی پوست بوده و علاوه بر آن سمومی را که باعث آسیب به پوست می شود، به سهولت دفع می‌کند.
غذای حاوی فیبر، حبوبات، سبزیجات، ماهی، لبنیات و میوه‌های تازه و پرهیز از چربی‌ها ی حیوانی و قند فراوان و نمک پوست را با طراوت نگاه می‌دارد.
پرهیز از استرس
پرهیز از تغییرات زیاد وزن
خواب و استراحت به میزان کافی
ورزش مناسب

۳ – مراقبت های پوستی:

پوست را همیشه تمیز نگاه دارید و در هوای سرد و خشک حتماٌ پوست را با استفاده از کرم‌های مرطوب کننده، مرطوب نگاه دارید.

از شستن بیش از حد با صابون و شامپو اجتناب کرده و از تماس با مواد سفید کننده جداٌ خودداری نمایید.

از آرایش‌های غلیظ اجتناب نمایید. این مواد با دارا بودن مواد شیمیایی ممکن است برای سلامت پوست مضر باشند. به علاوه پاک کردن آرایش‌های عمیق و سنگین می‌تواند به پوست آسیب برساند.

از استعمال سیگار و قلیان و هر نوع دخانیات جداً پرهیز کنید.

از اخم کردن و حرکات مکرر که باعث ایجاد چروک می‌شود اجتناب نمایید.

ورزش کنید.

پیری پوست چه علایمی دارد ؟

مهم‌ترین علایم پیرشدن پوست ایجاد چین و چروک‌ها است که ابتدا بسیار ظریفند ولی به تدریج عمیق‌تر می‌شوند . این چین و چروک‌ها در مناطق مختلف صورت از جمله پیشانی، اطراف چشم، گونه‌ها و روی لب‌ها بروز می‌کنند.
علامت دیگر، افتادگی پوست است که در نقاطی همچون گونه‌ها ممکن است فرو رفتگی‌هایی ایجاد شود.
علائم دیگر افزایش رنگدانه‌های پوستی و یا در پوست‌های سفید تلانزکتازی (رگهای ظریف زیرپوستی) می‌باشد.
امروزه چه اقداماتی جهت جوان‌سازی صورت انجام می‌شود؟
برحسب نوع و میزان اشکالات می‌توان از یک و یا ترکیبی از درمان‌های زیر استفاده کرد:

الف: درمان‌های دارویی

هدف درمان‌ های دارویی، عمدتاٌ مرطوب نگاه‌ داشتن و پاکسازی پوست از سلولهای مرده می‌باشد. داروهای مرطوب کننده آنتی اکسیدان و تسریع کننده پوسته ریزی به همین منظور استفاده می‌شوند. به علاوه برخی داروها می‌توانند لکه‌های پوستی را کم رنگ‌تر کرده و یا باعث افزایش ساخت و قدرت کلاژن زیر پوستی شوند. لازم به ذکر است که بعضی از این داروها باید برای تمام عمر استفاده شوند. همچنین نمی‌توان انتظار داشت که چین و چروک و یا افتادگی پوست با استفاده از آنها حتی به مدت طولانی بهبود چندانی پیدا کند.

ب: مزوتراپی

یک درمان غیر جراحی برای زیباسازی پوست است دراین روش تزریق‌های متعددی از داروهای شیمیایی و هومیوپاتیک، ویتامین‌ها و موادگیاهی در چربی زیرپوستی انجام می‌شود. با این تزریق‌ها موادغذایی و اکسیژن به بافت‌های زیر جلدی رسیده و باعث رشد و استحکام بافتهای کلاژن و الاستین می‌گردد.

ج: تزریق ژل و بوتاکس

ژل‌ها برای پرکردن برخی فرورفتگی‌ها و شیارها مثلا ناحیه پیشانی، گونه و یا خط خنده و یا به منظور حجم دادن به نقاطی مثل لب‌ها استفاده می‌شوند. ژل ها انواع مختلفی دارند که پایداری و دوام آنها متفاوت است. معروف‌ترین و شایع‌ترین آنها کلاژن و اسید هیالورانیک می‌باشد که در حدود یکسال باقی می‌ماند. همچنین می‌توان از چربی خود بیمار استفاده کرد.
بوتاکس ماده‌ای است که باعث از کارافتادگی ماهیچه‌ها ی زیر پوست می‌شود . انقباض این ماهیچه ها به همراه شل شدن و کش آمدن پوست باعث ایجاد چین و چروک می‌گردد که این ماده با شل کردن ماهیچه ها آنها را از بین می برد. از بوتاکس می‌توان برای بر طرف کردن چین‌های پیشا‌نی و خط اخم و همچنین چینهای ظریف اطراف چشم استفاده نمود. چنانچه با دقت و به اندازه لازم تزریق شود عوارضی نداشته و اثر آن بین ۳ تا ۶ ماه باقی می‌ماند.

د: لیزر

انواع مختلفی از لیزرها برای پوست به کار می‌روند. برخی از لیزرها جهت تقویت کلاژن‌های زیر پوست و برخی برای ازبین بردن رگهای خونی سطحی و بعضی هم برای هم‌سطح کردن نقاط فرو رفته و برجسته به کار گرفته می‌شوند. از لیزر می‌توان در برداشتن موهای زاید که با بالا رفتن سن افزایش می‌یابند و همچنین کم رنگ و یا پر رنگ کردن لکهای پوستی استفاده کرد.

ه: تراشیدن پوست

در حقیقت یک نوع جراحی سطحی پوست است که در آن لایه‌های خارجی و بیرونی پوست تراشیده می‌شوند. با تراشیدن این لایه‌ها که عمدتاٌ ازسلول‌های مرده تشکیل شده‌اند، فرو رفتگی‌ها و برجستگی‌های پوست از بین رفته و پوست صاف‌تر و شفاف‌تر به نظر می‌آید. این کار می‌تواند توسط وسایل مکانیکی همچون دریل‌های مخصوص و یا لیزر انجام گیرد. این عمل با بی‌حسی موضعی انجام شده و پس از آن پوست قرمز و ملتهب به نظر می‌رسد و چند ماه طول می‌کشد که به حالت طبیعی برگردد .

در همه جوامع و برای همه انسانها مو یک سمبل مهم بوده و امروزه نیز مو و طرز آراستن آن علاوه بر آنکه موید سلامتی و جوانی است دارای اهمیت فراوان اجتماعی ٬ فرهنگی و حتی مذهبی است ٬ به طوری که در طرز تلقی مثبت فرد از شخصیت خود و اعتماد به نفس در زندگی فردی و اجتماعی نقش به سزا و انکار ناپذیری دارد ∙ با توجه به این مهم ٬ بیماریهای مرتبط با مو و ریزش آن بیش از آنچه که از نظر جسمی و ظاهری مشکل ساز باشد از نظر روحی ٬ روانی و اجتماعی بر فرد تاثیر گذار بوده و ترمیم و درمان آن به همین نسبت در ارتقاء اعتماد به نفس وی در جامعه موثر است ∙

تاریخچه
قدیمی ترین متن پزشکی موجود ٬ مربوط به پاپیروسی از مصر باستان است که در آن پزشکان پمادی مخلوط از چربی کروکودیل و ∙∙∙ برای درمان ریزش مو تجویز کرده اند ∙ از طرفی بقراط ٬ پزشک یونان باستان متوجه ارتباط بین اندامهای جنسی و طاسی در مردان شده بود و اولین کسی بود که دریافت مردان خواجه دچار طاسی مردانه نمی شوند ∙ لازم به ذکر است که بقراط خود نیز طاس بود ∙ تجویز وی جهت ترمیم و جلوگیری از ریزش مو ٬ استعمال مخلوطی از زیره سبز ٬ ترب کوهی ٬ گزنه در منطقه طاسی بود ∙ امروزه در برخی از منابع از منطقه ای از سر که شامل پشت سر و طرفین بوده و دچار ریزش مو نمی شود با اصطلاح تاج گل بقراطی یا Hippocratic Wreath نام برده می شود ∙

کوتاه در باب مو
هر فرد روزانه بین ۷۰ تا ۱۰۰ تار مو از دست می دهد به طوری که هنگام شانه زدن تعداد اندکی مو در لا به لای شانه و برس مشاهده می شود ∙ اگر این تعداد زیاد شود به طوری که حتی روی بالش قابل مشاهده باشد می تواند هشدار دهنده و قابل بررسی باشد ∙ سوء تغذیه ٬ بیماری شدید و ناتوان کننده و کمبود ویتامینها

بیماریهای مرتبط با مو و ریزش آن بیش از آنچه که از نظر جسمی و ظاهری مشکل ساز باشد از نظر روحی ٬ روانی و اجتماعی بر فرد تاثیر گذار بوده و ترمیم و درمان آن به همین نسبت در ارتقاء اعتماد به نفس وی در جامعه موثر است ∙

همگی باعث تشدید ریزش موی معمولی می شوند ∙ از طرفی تعداد موهای هر شخص در زمان تولد مشخص بوده و بیش از آن نمی شود ∙ این موضوع ربطی به تغذیه ٬ شیوه زندگی و میزان دریافت ویتامین در رژیم غذایی فرد ندارد ولی این قطر تار مو است که از طفولیت تا بلوغ افزایش می یابد ∙ در زمان بلوغ خط موی سر Hair-Line بسیار پایین است که تا سن ۲۰ تا ۲۲ سالگی عقب نشینی کرده و بالاتر می رود و در یک فرد کاملا بالغ این پسرفت متوقف شده و ثابت می ماند مگر اینکه دارای زمینه ژنتیکی برای ریزش مو باشد که دچار وضعیت ریزش موی مردانه یا طاسی با طرح مردانه می شود ∙ در حال حاضر متخصصان معتقدند که هورمون تستوسترون توسط آنزیمی به ( DHT )

سوء تغذیه ٬ بیماری شدید و ناتوان کننده و کمبود ویتامینها همگی باعث تشدید ریزش موی معمولی می شوند

دی هیدروتستوسترون تبدیل شده و این ماده پس از اتصال به گیرنده های اختصاصی که روی پیاز مو قرار دارند باعث تغییراتی در پیاز مو می گردد ∙

درمان های موجود
بسته به عامل ریزش مو ٬ درمان مربوطه از طرف پزشک پیشنهاد می گردد ∙ در مواجهه با ریزش موی ژنتیکی در مردان سه راه وجود دارد :
۱٫ درمان دارویی : محلول موضعی ماینوکسیدین که با غلظت های متفاوت مورد تجویز قرار می گیرد و قرص خوراکی میناستراید که این دارو مورد تایید انجمن دارو و غذای آمریکا ( FDA ) می باشد ولی به طور دائمی اثر مفیدی بر طاسی با طرح مردانه ندارند ∙
۲٫ بازسازی موهای از دست رفته با پیوند موی طبیعی ∙
۳٫ عدم درمان که منجر به پیشرفت طاسی می شود ∙

چنانکه می دانید و قبلا نیز اشاره شد مو ٬ نقش عمده ای در سلامت و زیبایی ظاهر انسان دارد ٬ مردم نیز همیشه به آن اندیشیده اند و همچون هر دغدغه دیگری برای مراقبت از آن به دنبال اطلاعات بوده و آن را درست یا نادرست از منابع در دسترس کسب کرده اند ∙ برای مراقبت از موهایمان بهتر است به طور صحیح از آن نگهداری نموده و آگاهانه سلامت آن را تضمین نمائیم ٬ پس در این شماره به نکاتی ساده در این زمینه اشاره خواهیم داشت ∙

تاثیر انتخاب شوینده ها :
حتی الامکان بهتر است شوینده مو با توجه به نوع مو ( خشک ٬ نرمال یا چرب ) انتخاب شود ∙ تعداد دفعات شستشوی مو باید بر اساس فعالیت فیزیکی فرد تعیین شود و می تواند از ۲ بار در هفته تا هر روز باشد ∙ بهتر است در هنگام شستشوی موها از کشیدن و چنگ زدن محکم آنها خودداری کنید زیرا ماساژ ملایم کافی است ∙ در صورتی که عادت به حمام روزانه دارید یک بار شستشو با شامپو در هر بار استحمام کافی است در غیر این صورت دوبار شستشو لازم است ∙ پس زا شستشو و آب کشی مو با آب سرد ٬ نشاط و درخشندگی بیشتری برای آن ایجاد می شود ∙ در مورد شامپوها ٬ قابل ذکر است که ترکیب همه شامپوها یکسان است و شامل مواد پاک کننده و حالت دهنده و سورفاکتانت بوده و تفاوت آنها در نوع مواد حالت دهنده آن است ∙

در هر صورت شامپو در رشد و حیات مو نقش کمی داشته و نقش بیشتر آن در پاک کنندگی مو می باشد در واقع هیچ شامپویی ٬ موها را پرپشت تر نمی کند ∙ سدر ٬ کتیرا ٬ حنا و ∙∙∙ در شامپو اثر تقویتی بر مو ندارد ∙ سدر یشتر اثر ضد چربی بر موها داشته و بهتر است برای موهای چرب استفاده شود ∙ کتیرا اثر حالت دهندگی داشته و موها را نرم تر می کند پس شامپوهای حاوی کتیرا برای موهای زبر و خشک بهتر است ∙ ژل های حالت دهنده که برای موها استفاده می شود بهتر است زیاد بکار برده نشود ∙ البته مواد نرم کننده مو ٬ الکتریسیته ساکن را در موها کم کرده و مو را خوش حالت تر می نماید ولی تاثیری در رشد آن ندارد ∙

برس زدن مو :
بدیهی است برس زدن مو مفید است ولی ۲ تا ۳ بار شانه زدن مو در روز برای موها کافی است و بیش از آن نه تنها به افزایش جریان خون کمکی نمی کند بلکه در برخی موارد باعث کشیده شدن موها شده و در دراز مدت آسیب هایی چون موخوره ٬ کم پشتی و شکستگی را در تار موها به وجود می آورد ∙ از طرفی نوع شانه ٬ باعث افزایش رشد مو نمی شود ولی بهتر است از شانه ها و برس های فلزی توک تیز استفاده نشود ∙ برس ها و شانه ها با دندانه های گرد و عریض و فواصل مناسب و با جنس نرم و انعطاف پذیر منلسب تر می باشند ∙ حتی الامکان بهتر است از شانه زدن موهای خیس خودداری شود ∙

خشک کردن موها :
پس از استحمام ٬ بهترین روش خشک کردن مو به شکل طبیعی است ∙ بهتر است از سشوار کردن زیاد پرهیز کنیم و در صورت استفاده از آن به موارد ذیل توجه کنیم :
در سشوار کردن بهتر است از حرارت زیاد استفاده نمی شود ∙ü
بهتر است فاصله سشوار با مو بیش از ۲۰ سانتی متر باشد ∙ü
بهتر است از سشوار بیش از ۱ تا ۲ بار در هفته آنهم در صورت نیاز استفاده نشود ∙ü
لازم نیست تا خشک شدن کامل مو از سشوار استفاده شود ∙ü
کلیه اموری چون صاف کردن مو ٬ بابلیس ٬ مش کردن ٬ تافت زدن ٬ فر کردن وü ∙∙∙ به شکل بالقوه می تواند سبب آسیب جدی به مو شود به خصوص وقتی به طرز صحیح استفاده نشود و یا با فاصله زمانی کوتاه و مکرر استفاده شود ∙

رنگ مو :
رنگ مو نیز به علت شیمیایی بودن می تواند باعث آسیب به مو شود به ویژه رنگ موهای دائمی تر امکان آسیب رسانیدنشان به مو جدی تر است ∙ رنگ کردم مو به وسیله رنگ هایی که حاوی آمونیاک است می تواند باعث بروز حساسیت در پوست شود در هر صورت رنگ موهای طبیعی بهتر از نوع شیمیایی آن است ∙ بهتر است موهای رنگ شده کمتر در معرض تابش مستقیم آفتاب قرار گیرد همچنین برای شستشوی آن از شامپوهای مخصوص موهای رنگ شده استفاده شود ∙

به تدریج و با افزایش سن تغییراتی در پوست رخ می دهد بدین ترتیب که نازک تر شده و چین های ظریفی بر روی آن پدیدار می شود. فعالیت غدد مولد چربی ( سباسه ) کمتر شده و پوست رو به خشکی می رود. تعداد رگ هایی که به پوست خون می رسانند کاهش یافته و پوست شکننده تر می شود و درخشش و رنگ شاداب پوست نیز کم می شود.

اگر به خوبی از پوست خود مراقبت کنید مثلا” از نور آفتاب دوری کرده و با صابون ملایم آن را بشویید یا به طور مرتب از مرطوب کننده استفاده نمایید ، می توانید این روند طبیعی را کند کرده و از بسیاری از مشکلات پوستی هم پیشگیری کنید. روش های ساده ای که در اینجا مطرح می کنیم ، پوست شما را سالم تر و درخشان تر نگه می دارد:

۱ از خود در برابر نور آفتاب محافظت کنید.

مهم ترین راه مراقبت از پوست ، محافظت از آن در برابر نور آفتاب است. این نور در خود اشعه ماورا بنفش دارد. اشعه ماورا بنفش قابل دیدن نیست ولی قدرت زیادی داشته و با آسیب به پوست ، منجر به ایجاد چروک های عمیق ، خشکی و خشن شدن پوست ، لک های پوستی ، و حتی اختلالات خطرناکی مانند تومورهای بدخیم می شود ( تاثیر اشعه آفتاب در ایجاد سرطان های پوستی را در شیوع بیشتر این بیماری در بین کشاورزان که بخش عمده ای از وقت خود را زیر آفتاب می گذرانند ، می توان بخوبی مشاهده کرد). درواقع بیشتر تغییرات پوستی که دراثر افزایش سن می بینیم ناشی از یک عمر تابش آفتاب است. برای مقابله با تاثیر منفی نور آفتاب بهتر است : الف در ساعاتی که نور خورشید به شدت می تابد ، از آن اجتناب کنید. بیشترین ضرر نور آفتاب بین ساعات ده صبح تا چهار عصر است. سعی کنید در این ساعتها کمتر در فضای باز رفت وآمد کنید. ب از لباس های محافظ استفاده کنید. سعی کنید با استفاده از لباس هایی مانند پیراهن آستین بلند ، و نقاب یا کلاه لبه دار، پوستتان را بپوشانید. به یاد داشته باشید که برخی پارچه ها برای حفاظت در برابر نور آفتاب موثرترند برای مثال کتان در این زمینه بهتر از لباس های بافته شده نازک است. “ضدآفتاب” ها را فراموش نکنید. میزان محافظت کنند گی مواد ضدآفتاب با واحدی به نام ” اس پی اف ” سنجیده می شود. در ایران بهتر است از ضدآفتاب هایی استفاده کنیم که اس پی اف آنها از ۳۰ به بالا باشد. ضدآفتاب را ۲۰ دقیقه قبل از انکه وارد فضای باز شوید بزنید و هر دوساعت یا بعد از عرق کردن شدید یا خروج از حمام و استخر، آن را تجدید نمایید.

۲ سیگار نکشید.

مصرف دخانیات به روند پیرشدن پوست سرعت می بخشد و چین وچروک ها را اضافه می کند. تغییرات پوستی ناشی از مصرف دخانیات در جوانان ممکن است بعد از ده سال خود را نشان دهد.

سیگار باعث تنگ شدن رگها در لایه های خارجی پوست می شود. در نتیجه جریان خون در این نواحی کم شده و اکسیژن و مواد مغذی کمتری به آنها می رسد. از جمله این مواد مغذی که برای سلامت پوست اهمیت دارند ، می توان از ویتامین آ نام برد. شخص سیگاری با استنشاق دود سیگار مجموعه عظیمی از مواد سمی را نیز وارد بدن خود می کند. همه این ها باعث می شود که رشته های الاستیک ( الاستین ) و کلاژن پوست دچار آسیب بیشترشده و قوام و انعطاف پذیری آن به شدت کاهش یابد. نتیجه مطالعه ای که سال ۲۰۰۲ در امریکا بعمل آمده نشان می دهد که چین وچروک صورت در سیگاری ها حتی در سن ۲۰ سالگی با میکروسکوپ بوضوح دیده می شود. ضمنا” صورت افرادی که به مدت چند سال سیگار کشیده باشند به رنگ زرد خاصی در می آید که ظاهری بیمارگونه به آنان می دهد.

علاوه بر اینها، کسی که سیگار می کشد مکررا” تغییراتی در شکل صورت خود ایجاد می کند ( مثل حلقه کردن لب ها هنگام بیرون دادن دود یا نیمه بسته کردن چشم ها و فشار روی عضلات دورچشم برای جلوگیری از ورود دود ) که خود این حرکات به مرور زمان در ایجاد چین و چروک نقش موثری دارند.

۳ – با ملایمت پوست خود را بشویید.

یکی از اصول مهم مراقبت از پوست ، تمیزکردن آنست. این کار را باید با ملایمت انجام دهید یعنی : الف برای شستشو از آب ولرم استفاده کنید و زمانی را که درحمام می مانید کوتاه کنید. آب داغ و دوش گرفتن های طولانی چربی لازم و طبیعی روی پوست شما را از بین می برد. سعی کنید زمان دوش گرفتن تان از ۱۵ دقیقه بیشتر نشود ( هرقدر این زمان کمتر باشد، بهتر است ) . ب از صابون های قوی استفاده نکنید. صابون های قوی که چربی های طبیعی پوست را به طور کامل از بین می برند، باعث خشکی پوست می شوند. بهتر است از صابون های ملایم یا مایعات بدن شوی که مواد نرم کننده دارند، استفاده کنید. ج اگر پوستی حساس دارید از شوینده هایی که عطر و رنگ زیادی دارند استفاده نکنید. این مواد ممکن است پوستتان را تحریک کرده و منجر به واکنش های حساسیتی ( آلرژیک ) شوند. د به یاد داشته باشید که پوست دور چشم ها بسیار حساس است لذا برای پاک کردن این نواحی از اسفنج های نرم یا پنبه ومواد مناسب استفاده نمایید ( بعضی افراد از وازلین یا روغن زیتون یا روغن کنجد یا شامپوبچه برای پاک کردن آرایش دورچشم استفاده می کنند و نتایج خوبی هم گرفته اند و البته درهزینه لوازم آرایش خود نیز صرفه جویی کرده اند مثلا” می توانید کمی روغن زیتون را روی پنبه مرطوب ریخته و روی قسمتهای آرایش شده بکشید و سپس درصورت لزوم با پنبه خشک بقایای آن را پاک کنید). د بعد از شستن پوست یا دوش گرفتن ، به آرامی با گذاشتن و برداشتن حوله ، پوست را کمی خشک کنید به طوری که اندکی از رطوبت روی آن باقی بماند و سپس بلافاصله مرطوب کننده مناسب را برروی پوست خود بمالید.

۴ – به طور منظم پوست خود را مرطوب کنید.

همان طور که در مقاله دیگری مفصلا” توضیح داده ام ، مرطوب کننده ها به حفظ رطوبت طبیعی پوست کمک می کنند و در واقع لایه ای برروی پوست ایجاد می کنند که مانع خروج آب از آن خواهد شد. بعضی از آنها هم کمی آب در خود دارند و این آب به مرطوب نگه داشتن پوست کمک می کند. برخی مرطوب کننده ها ، حاوی ضدآفتاب نیز هستند.

۵ – در تراشیدن موها دقت کنید.

یکی از راههای ارزان و رایج برای رفع موهای زائد ، تراشیدن آنهاست . ولی تراشیدن می تواند باعث تحریک پوست شود. این مسئله در پوست های نازک ، خشک و حساس بیشتر دیده می شود. برای این کار بهتر است : الف قبل از تراشیدن موها ، یک پارچه یا حوله را که با آب گرم خیس کرده اید روی ناحیه مربوطه قراردهید تا موها نرم شوند یا می توان کلا” این کار را به بعد از دوش گرفتن موکول کرد. ب پوست خشک را نتراشید. از ژل یا کف یا لوسیون مخصوص این کار استفاده کنید تا به پوست آسیب کمتری وارد شود. ج از یک تیغ تیز و تمیز استفاده کنید. اگر با ماشین این کار را می کنید ، همیشه لازم نیست که آن را روی آخرین درجه بگذارید. د تیغ را در جهت رویش مو حرکت دهید نه خلاف جهت آن . ه بعد از تراشیدن ، پوست را با آب ولرم بشویید. و بعد از تراشیدن موها از لوسیون های مخصوص بعد از اصلاح استفاده کنید تا ضمن رفع التهاب احتمالی ، نرمی و لطافت پوست نیز حفظ شود.

۶ موقع خوابیدن کمتر صورت خود را روی بالش قراردهید.

اینکه هرشب موقع خواب صورت خود را روی بالش قراردهید ، در درازمدت می تواند در بدتر شدن چین و چروک ها موثر باشد. این چین ها که ” خطوط خواب ” نامیده می شوند ، کم کم وقتی هم که سر از بالش برمی دارید برجای مانده و ناپدید نمی شوند. زنانی که عادت دارند به پهلو بخوابند ، بیشتر این خطوط را روی چانه و گونه های خود خواهند دید. کسانی که طاقباز می خوابند دچار این خطوط نمی شوند.

۷ خواب منظم و کافی داشته باشید.

تحقیقات نشان داده است که بیشتر بزرگسالان به ۷ تا ۹ ساعت خواب در شبانه روز نیاز دارند. کم خوابی باعث می شود که احساس خستگی کنید. یکی از اولین جاهایی که خستگی ، خود را نشان می دهد صورت است . این امر باعث حلقه های سیاه دور چشم و پف آلودشدن زیر چشم و شل شدن پوست صورت می گردد.

برای اینکه خواب بهتری داشته باشید ، در طی روز کمتر از نوشیدنی های حاوی کافئین استفاده کنید ( کمتر چای و قهوه بنوشید ) و ضمنا” طی دوساعت قبل از خواب اصلا” از این نوشیدنی ها مصرف ننمایید.

اگر به هر علتی نمی توانید خوب بخوابید به پزشک مراجعه کنید.

به یاد داشته باشید که برخی علائم پیری غیرقابل اجتنابند ولی بسیاری از آنها را می توان به تعویق انداخت به شرطی که درست و به موقع از پوست خود مراقبت کنیم

پوست بزرگترین ارگان بدن ماست که قسمت عمده بدن را می پوشاند و اولین محل تماس بدن ما با محیط بیرون را تشکیل می دهد. مواد شیمیائی مختلف، صابونها، الیاف لباس، دمای محیط، رطوبت و خشکی هوا همه عوامل محرکی هستند که در تماس مکرر با پوست ما قرار می گیرند. پوست مانند یک سد محافظ در برابر این عوامل محرک عمل می کند و به علاوه مانع از دست رفتن آب و الکترولیت های داخل بدن می شود.

با افزایش سن به تدریج غدد عرق و چربی پوست که مسئولین اصصلی حفظ رطوبت پوست هستند کاهش می یابند و لذا هر چه پیرتر می شویم پوست بدن ما خشک تر،نازکتر و دارای قدرت ارتجاعی کمتر می شود. بدین ترتیب پوست راحتتر از هم گسیخته و حتی به راجتی کبود می شود و به تدریج خشکی، خارش، ترکهای سطحی و پوسته ریزی میهمان دائمی پوست ما خواهد شد.

علائم خشکی پوست چیست؟

علائم xerosis یا خشکی به صورت یک طیف بالینی است. هر چه طول مدت خشکی بیشتر باشد علائم شدید تر خواهد بود.

هنگامی که پوست خشک می شود ابتدا مختصری قرمز و دارای ترکهای بسیار ریز و سطحی می شود. این ترکها شبیه آن چیزی است که در سطح شروف چینی عتیقه و قدیمی پدیدار می شود. با گذر زمان پوست به تدریج خشن و نا صاف می شود و قوام یکنواخت طبیعی خود را از دست می دهد حتی ممکن است پوسته ریزی سطحی پیدا کند.

به تدریج ترکهای سطحی پوست عمیق تر شده و به صورت عدم درمان ممکن است به شیارهای عمقی تبدیل گردد. در مراحل پیشرفته حتی این شیارها و شکافها تا سطح مویرگهای پوست می رسد و نمای ترکهای زخمی و خونریزی دهنده را در سطح پوست ایجاد می کند.

خارش علامت شایع عمراه خشکی پوست صورت است که ممکن است بسیار آزار دهنده تر از خود خشکی باشد. خارش ناشی از خشکی پوست به فرم یک سیکل معیوب عمی می کند. هنگامی که با ناخن های تند خود به جنگ پوست می روید سلولهای التهابی موجود در پوست پاره شده و واسطه های شیمیائی خود را که مولد خارش هستند آزار می کند لذا علی رغم احساس بهبود سنی لحظه ای پس از خاراندن پوست، خارش چند لحظه بعد خیلی شدیدتر به سراغتان خواهد آمد.آسیب ناشی از خارش دادن پوست می تواند باعث خراشیدگی سطحی و حتی در مراحل شدید عفونت پوست گردد.

چه کسانی بیشتر دچار خشکی پوست (Xerosis) می شوند؟

۱) خشکی پوست در افراد مسن شایعتر است زیرا با افزایش سن غدد چربی و عرق سطح پوست که عامل اصلی مرطوب نگه داشتن سطح پوست هستند کاهش می یابند. حداکثر فعالیت غدد سباسه ( چربی پوست) در زمان بلوغ است. فعالیت این غدد تا سنین پیری در آقایان و سنین یائسگی در خانم ها هم چنان بالا ست ولی پس از آن افت می کند.

۲) شیوع خشکی در خانم ها و آقایان برابر است اما سن شروع خشکی پوست خانم ها زودتر از آقایان است. خانم ها در سن ۶۰ سالگی تنها ۶۰% از فعالیت غدد چربی پوست خود را حفظ کرده اند در حالی که فعالیت این غدد در آقایان تا دهه ۸ ( بالای سن ۷۰ سال ) باقی می ماند.

۳) برخی خانواده ها خشکی پوست مداومی را از بدو تولد تا تمام طول عمر خود تجربه می کنند. سطح پوست این افراد پوسته های نسبتاً ضخیم سطحی دارد که نیاز به درمانهای خاص این بیماری دارند. این فامیل ها دچار نوعی نقص ارثی هستند که به نام بیماری ایکتیوز ( پوست فلس ماهی) خوانده می شود.

۴) خشکی و خارش پوست می تواند علامتی از یک بیماری داخلی و Systemicباشد. بیماریهای کلیوی در مراحل پیشرفته، دیابت، کم کاری تیروئید می تواند مول خشکی پوست شود. کمبود روی و اسیدهای چرب ضروری می تواند باعث خشکی پوست شود.

به علاوه بیماریهای نا شایعی مثل بدخیمی ها، ایدر، بیماریهای انسداد مجاری صفراوی، بیماری های سیستم عصبی که باعث کاهش تعریق می شود و نیز رادیوتراپی جهت بدخیمی می تواند مولد خشکی پوست شود.

۵) بیماران دچار حساسیت های سرشتی آتوپی که دچار مجموعه ای از علائم آسم، تب یوتجه و حساسیت سطحی پوست (یا هر یک از این علائم به تنهائی) هستند به طور شایع از خشکی پوست رنج می برند.

۶) بیماریهای زمینه ای پوست مانند اگزماها و پسوریازیس ( بیماری صدف) نیز می تواند باعث خشکی پوست شود.

۷) داروهای مصرفی در برخی بیماریها نیز می تواند باعث خشکی پوست شود. از بین این داروها می توان داروهای دیورتیک(ادرار آور) مورد مصرف در فشار خون و بیماریهای احتقانی قلب و داروهای آنتی آندروژن ( ضد هورمون مردانه) و نیز کلیه داروهای موضعی حاوی الکل را نام برد.

 محل های شایع خشکی پوست چه محل هائی هستند؟

۱) خشکی پوست هر محلی از پوست به خصوص نواحی بدون پوشش بدن را درگیر می کند.

۲) شایعترین محل خشکی پوست ساق پا و به خصوص لبه های جلوئی و کناری آن است.
۳) شکم ، کمر، پهلوها، بازو و به خصوص دستها ( که در معرض شستشوی مکرر هستند) از دیگر محلهای شایع جهت خشکی هستند.

۴) زیر بغل، کشاله ران، صورت و سر کمتر دچار خشکی می شوند. پوست روی پا در صورتی که از کفش پوشیده و جوراب مناسب استفاده شود کمتر در معرض خشکی قرار دارد اما به صورت استفاده از صندل و کفش هایرو باز این قاعده در مورد آن صدق نمی کند.

چه عواملی خشکی پوست شما را بدتر می کند؟

۱) اوج زمانی خشکی پوست در فصل زمستان است. در فصل زمستان رطوبت کم موجود در هوا و نیز استفاده از وسائل گرم کن که باعث ورود هوای گرم و خشک به محیط زندگی می شود و باعث تشدید خشکی می شود.

۲) هوای گرم شدید و یا هوای بادی و طوفانی خشکی پوست را تشدید می نماید.
۳) AirCondionerها ( وسائل تهویه مطبوع) چه در زمستان و چه در تابستان باعث کاهش رطوبت هوا و تشدید خشکی پوست می شود.

۴) نشستن در فاصله نزدیک به آتش یا وسائل گرم کننده منزل باعث بدتر شده خشکی پوست است
۵) شنا به خصوص در استخرهای با حجم بالای کلر خشکی پوست را تشدید می کند.

۶) عدم مصرف آب و مایعات به مقدار کافی
۷) قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید یا مداوم
۸) شیگار کشیدن

۹) حمام های طولانی یا حمام گرفتن مکرر به خصوص اگر با آب داغ باشد باعث حل شدن چربی سطحی پوست و تشدید خشکی می شود.
۱۰) صابونهای معطر، شامپوهای بدن حاوی مواد شوینده قوی به علاوه کلیه موادی که معطر هستند می توانند خشکی پوست را تشدید کنند.

۱۱) هر محصول آرایشی و بهداشتی که محتوی لانولین باشد می تواند، باعث تشدید خشکی پوست گردد. بر روی بر سب اغلب مواد آرایشی حضور یا عدم حضور لانولین در محتویاتش ذکر شده است.

 چگونه می توانیم پوست خود را از خشک شدن محافظت کنیم؟

الف: تکنیک های حمام کردن

۱) از حمام کردن با آب بسیار داغ خودداری کنید زیرا آب داغ باعث آزاد شدن هیستامین در پوست و در نتیجه خارش و خشکی خواهد شد. مناسبترین درجه حرارت آب در حمام آب ولرم و مختصری سرد است.

۲) بسیاری افراد عادت به استحمام روزانه دارند. گرچه این ادت باعث رفع خستگی و پاکسازی آلودگی های محیطی از سطح پوست می شود اما با به کار بردن مکرر صابون و پاک کننده ها بعث کاهش چربی محافظ پوست می شود. استحمام روزانه به خصوص در افراد مسن و به خصوص در فصل سرد سال ضرورری نیست . در این شرایط استحمام یک روز د میان مناسب است. در فصل های گرم سال در صورتی که تمایل به استحمام روزانه دارید به دوش گرفتن ساده با آب مختصری گرم بسنده کنید.

۳) مدت زمان حمام از ۵ تا ۱۰ دقیقه تجاوز نکند

۴) هنگام خشک کردن پوست پس از استحمام صرفاً به پوشاندن پوست با حوله جهت آبگیری بسنده کنید و به هیچ وجه سطح پوست را با حوله حمام به طور مکرر ماساژ ندهید.

۵) سطح پوست را با لیف حمام یا کیسه های زبر سایش ندهید.

ب) مواد مصرفی جهت حمام

۱) در حمام به جاتی صابونهای محرک و معطر از صابونهای حفیف و بدون بو و یا پاک کننده های غیر صابونی استفاده کنید

۲) صابونهای مایع بسیار خشک کننده تر از صابونهای جامد هستند لذا از کاربرد آنها بپرهیزید.
۳) دفعات مصرف صابون را کاهش دهید سعی کنید ۳ اغلب دفعات استحمام، کاربرد صابون را به نواحی زیر بغل کشاله ران و صورت محدود کنید.

۴) از حمام بخار و سونا که باعث برطف شدن چربی های محافظ پوست می شود بپرهیزید
۵) در رختکن حمام وقتی هنوز پوششتان پس از حمام مرطوب است، یک لایه کرم مرطوب کننده در سرتاس پوست استفاده نمائید. این عمل باعث جذب بهتر رطوبت به سطح پوست می شود.

۶) اگر پوست شما به دت خشک است ابتدا روی پوست مرطوب خود یک ورقه روغن بدن استعمال کنید و سپس بر روی این ورقه روغنی یک لایه کرم مرطوب کننده استفاده کنید. این فرآیند را قبل از به رختخواب رفتن در شب تکرار کنید.

۷) از مصرف محصولات پوستی حاوی الکل خودداری کنید.
۸) در هنگام استعمال کرمها و پمادهای موضعی پوست را مکرر ماساژ ندهید چون، باعث تحریک خارش خواهد شد

ج) توصیه های نحوه برخورد با نور خورشید

۱) از تماس مستقیم و مداوم با نور خورشید به خصوص بین ساعت ۱۲ ظهر تا ۳ بعدازظهر بپرهیزید.

۲) در کلیه نواحی در معرض نور از جمله پشت گردن، گوشها و پشت دستها و صورت نیم ساعت قبل از قرار گرفتن در محیط آفتابی کرم ضد آفتاب استفاده کنید.

۳) کاربرد ضد آفتاب را هر ۲ تا ۴ ساعت یکبار تکرار کنید.
۴) فاکتور حفاظتی (SPF) ضد آفتاب باید از ۱۵ بالاتر باشد.
۵) هنگامی که در معرض آقتاب شدید قرار می گیرد علاوهبر ضد آفتاب از کلاه یا نقاب استفاه کنید.

د) توصیه هایی جهت مطلوب کردن هوای محیط زندگی

۱) خشکی هوای داخل منزل و نیز محیط خارج که به خصوص در زمستان شدیدتر است پوست را خشک خواهد کرد. مقدار طولانی که هوای سرد در خود نگه می دارد کمتر از هوای گرم است به علاوه به کار بردن وسائل گرم کننده محیط های خانگی هوا را خشک تر می کند لذا به خصوص در فصل زمستان محیط خانه را با دستگاههای بخور گرم یا سرد یا به طور ساده با گذاشتن یک ظرف آب بر روی بخاری مرطوب نگه دارید.

۲) دستگاههای مرطوب کننده هوا باید رطوبت منزل را تا %۵۰ بالا ببرد.

تغییراتی که در شیوه زندگی می تواند به برطرف شدن خشکی پوست کمک کند چیست؟

۱) در طول روز ۸ تا ۱۰ لیوان آب بنوشید مگر اینکه ممنوعیت پزشکی خاصی در مصرف بیش از حد مایعات داشته باشید.
۲)سیگار نکشید. سیگار باعث تخریب پوست می شود زیرا نیکوتین موجود در آن باعث انقباض عروق مویرگی و ریز پوستی و اختلال در رسیدن اکسیژن و مواد مغذی لازم جهت حفظ شادابی پوست می شود.

۳) به میزان کافی بخوابید زیرا سلولهای پوست طی خواب خود را بهتر بازسازی می کنند.
۴) ورزش کنید. ورزش باعث بهبود خونرسانی به کلیه ارگانها از جمله پوست خواهد شد.

۵) در رژیم غذایی خود مصرف ماهی و غذاهای دریائی به خصوص ماهی های چرب مانند ماهی تن را فراموش نکنید زیرا سیدهای چرب ضروری موجود در آن بازسازی لایه های محافظ پوست می شود.

نکات دیگری که بهتر است بدانید

۱)در کلیه کارهای منزل که با مواد شوینده، شیمیائی و حتی آب سر و کار داریم ابتدا لایه ای از دستکش کتانی و سپس روی آن بایه ای از دستکش های غیر قابل نفوذ آب استفاده کنید.

۲) در شستن لباسها از مواد شوینده سازگار با پوست استفاده کنید و لباسها و ملحفه های خود را خوب آبکشی کنید به طوری که هیچ ماده شوینده لابلای الیاف آن باقی نماید.

۳) لباسهائی که از الیاف پشمی و زبر تهیه شده است را استفاده نکنید زیرا پوست شما را خراشیده می کند
۴) ملحفه های خود رختخواب را از جنس کتانی و نرم انتخاب کنید.

ترکیبات موضعی که برای درمان خشکی پوست قابل استفاده هستند چیست؟

قبل از به کاربردن هر گونه مرطوب کننده موضعی اگر ناحیه مبتلا به خشکی را کمی در آب غوطه ور یا خیس کنید جذب مرطوب کننده افزایش می یابد.

۱) مواد نرم کننده (emollient ) با پر کردن فضای بین ترکهای پوستی و لغزیدن بر روی سطح پوست یک لایه محافظ برای سطح پوست تأمین می کنند. مواد نرم کننده شامل و روغن های معدنی (مانند وازلین و پارافین) موم ها ( مانند موم زنبور عسل) و اسیدهای چرب هستند.

نرک کننده ها می تواند به شکل پماد، کرم یا لوسیون به بازار عرضه شود. پمادها چرب ترین آنها هستند و بهتر است موقع خواب استفاده شوند.علاوه بر این فصل زمستان کاربرد پماد و کرم بهتر از لوسیون است زیرا چرب تر هستند.

۲) مرطوب کننده ها علاوه بر دارا بودن خواص نرک کننده ها خاصیت آب رسانی به سطح پوست ( هیدراته کردن را هم دارند. این مواد باعث افزایش آب لایه شاخی و در نتیجه قدرت ارتجاع پذیری آن می شوند. مرطوب کننده ها شامل آلفا هیدرکسی اسیدها ( اسید لاکتیک، اسید گلیکولیک و اسید نارتریک) و نیز اوره، گلیسیرین و پروپلین گلیکول هستند.

۳) روغن های بچه مواد ارزان قیمت و بسیار مناسبی برای مرطوب کردن پوست هستند و نیز می تواند به عنوان پایه ای در زیر مرطوب کننده های معمول به کار رود.
۴) هنگام کاربرد مرطوب کننده ها در رختکن حمام یا روغن های حمام حین استحمام مراقبت شر خوردگی باشید.

۵) یک لایه نازک از ماده ارزان قیمتی مانند وازلین می تواند به خوبی پوست خشک را مرطوب نماید و در هنگام شب می توانید به کاربرد وازلین بر روی دستها و سپس پوشیدن یک جفت دستکش کتانی التیام مناسبی برای خشکی دستها ایجاد کنید. در مورد پاها هم با ورقه نازکی از وازلین و یک جفت جوراب کتانی کار مشابهی می توانید انجام دهید.

۶) همیشه ظرف بزرگی از ماده نرم کننده یا مرطوب کننده در کنار دستشوئی داخل حمام یا کنار تختخواب داشته باشید.هرچه دفعات چرب کردن پوست بیشتر باشد آزار ناشی از خشکی بر پوست شما کمتر است.

چه مواقعی لازم است جهت پوست خشک به پزشک مراجعه کنید؟

۱) اگر قسمت های عمده ای از بدن خود را بدون اینکه ضایغه پوتی مشخص داشته باشد مرتب خارش می دهید.

۲) اگر پوست بدن شما به هیچ یک از توصیه های بالا جواب نمی دهد یا پیوسته در حال بدتر شدن است. در این صورت یاز به درمانهای خاص تجویز شده توسط پزشک دارید.
۳) اگر زخم های پوستی ناشی از خرش دادن مکرر پوست شما را آزار می دهد و یا ترکها و شکافهای خونریزی دهنده و ناجور در سطح بر پوست پیدا کرده اید.

۴) اگر خارش یا خشکی خواب طبیعی شما را مختل کرده است.
۵) اگر در امتحان پوست خود متوجه تغییر رنگ یا ضایعه جدید شدید که بیش از ۲ هفته طول کشیده باشد

اگر فرزند خردسال شما دچار خشکی پوست است چه باید بکنید؟

۱) توجه کنید که بخصوص در بچه های زیر ۲ سال کیفیت پوست با بالین متفاوت است. ضخامت پوست اطفال فقط ۵/۱ بالغین است ولذا لایه محافظ ضعیف تری در برای عوامل خارجی است. پوست اطفال این سن نسبت به مواد شوینده و شیمیائی و خشک شدن حساستر است. لذا توجه کنید که برای شستشوی پوست اطفال تنها از مواد دارای برچسب مخصوص اطفال استفاده کنید.

۲) حمام کردن روزانه برای بچه ها ؟/// است زیرا باعث مرطوب نگه داشتن پوست آنها می شود اما آنچه مضر است به کار بردن مکرر مواد شوینده و صابون است. بنابراین کاربرد صابون را در اطفال محدود کنید و بعد از هر بار استحمام ظرف ۳ دقیقه اول پوست بچه ا با رطوب کننده مناسب بپوشانید.

۳) از کشیدن حوله به سطح پوست اطفال جهت خشک کردن آنها خودداری کنید زیرا این عمل مانند کشیدن سنباده به پوست بچه است. فقط در حد جذب رطوبت حوله را روی پوست بچه تماس دهید.
۴) پوست کودک را به خصوص در طول زمستان چند بار در طی روز با مرطوب کننده چرب کنید.

۵) کرم ها و پمادهای تجویز شده توسط پزشک را صرفاً در نواحی مبتلای کودک استفاده کنید زیرا اغلب این پمادها دارای پایه کورتونی است. برای چرب مردن سایر نواحی کودک از مرطوب کننده معمول او استفاده کنید.

۶) لباسهای کودک را با مواد شوینده مخصوص لباس اطفال بشوئید و اگر از ماشین لباسشوئی استفاده می کنید سعی کنید لباسها را ۲ بار آبکش کنید.
۷) عطرها و مواد آرایشی برای پوست بچه حالت محرک دارد لذا از تماس آنها با پوست بچه خودداری کنید به خصوص مواقعی کع عطر یا مواد آرایشی دارید از بوییدن بچه بپرهیزید.

۸) بچه ها مانند بالغین نیاز به ضد آفتاب دارند.

 اگر فرزند شما در اثرخشکی پوست دچار خارش شده است چه باید بکنید؟

۱) استفاده از آنتی هیستامین باعث بهبود خارش و اختلال خواب ناشی از آن می شود.
۲) محیط اطراف بچه را خنک نگاه دارید زیرا گرما باعث تشدید خارش است
۳) هنگام شب اتاق بچه را خنک نگه دارید و برای پوشش او تنها از ملحفه نازک استفاده کنید یا او را بدون پوشش بگذارید.

۴) لباسهای گشاد و راحت برای بچه انتخاب کنید.
۵) به ودکتان بیاموزید تا در صورت وقوع خارش سطح بدن خود را خارش ندهد در عوض برای تسکین خارش از ماده ای سر مانند یک قطعه یخ یا پارچه مرطوب یا حتی آب سرد استفاده کند.

۶) اشیاء پشمی مانند پتو و لباسهای پشمی و نیز حیوانات خانگی را از کئک دور نگه دارید.
۷ )از بالشت و پتو و ملحفه های کتانی استفاده کنید.
۸) ناخن های بچه را جهت جلوگیری از آسیب پوست حین خارش کوتاه نگه دارید

۹) از مواد خنک کننده موضعی مانند عصاه نعناع در موضوع خارش می توان استفاده کرد.
۱۰) استفاده از کرمهای کورتیکو استروئیدی در نواحی محدود می تواند موثر باشند
۱۱) کمپرس موضعی گرم، با کمک سرکه رقیق شده نیر در تشکیل خارش موثر است

۱۲) می توانید به آب حمام کودک مقداری نشاسته اضافه کنید.
۱۳) دکسپانتول موضعی (Dexponthoral) می تواند تا حدودی در کاهش خارض موثر باشد.

نوعی ناهنجاری مادرزادی است که در دو حالت منفرد و همراه با شکاف کام مجموعا ۳/۲ناهنجاری های اصلی صورت را تشکیل میدهد این ناهنجاری ها به دو صورت غیر سندرومی و سندرومی وجود دارد که در حالت سندرومی این نا هنجاری جزئی از یک بیماری می باشد بروز این ناهنجاری مشکلات فراوانی از نظر تکلموعملکردو…پدید می آوردو علاوه بر ان مشکلات فراوانی از نظر روحی-روانی و مالی برای والدین بوجود می آید. درمان این ناهنجاری به صورت تیمی بوده و نیاز به یک گروه درمانی تخصصی و کار آزموده داردکه از متخصصین مختلف از جمله جراحان پلاستیک متخصص گوش حلق بینی و دندان پزشک و کفتار درمان تشکیل شده است .

شکاف لب و کام در حدود ۱در۱۰۰۰تولد صورت گرفته و برای مقابله و معالجه آن به تجربیات دارویی، جراحی و دندانپزشکی نیاز است. تاکنون هیچ راه تضمینی برای جلوگیری ازتولد کودک با شکاف لب یاکام پیدا نشده است.چندین راه برای پایین آوردن احتمال تولد کودکی با شکاف لب یا کام وجود دارد. راه اول گذراندن یک بارداری سالم و تا حد امکان استفاده نکردن از مشروبات الکلی،سیگار و مصرف ویتامین هایی مثل اسید فولیک قبل ازتولد در حین بارداری می باشد.اگرچه مطالعاتی درزمینه بررسی کارایی این رفتارهادرکاهش وتعداد دقیق کودکان متولد با شکاف کام و لب وجود ندارد، ولی مطالعات انجام شده نشان می دهد رفتارهای فوق می تواند احتمال ابتلا را کاهش دهد. مشکلات گفتاری در بیماران با شکاف کام پیچیده ومختص به فرد است. بعضی از مشکلات گفتاری با گفتار درمانی حل می شوند و بعضی از موارد نیازمندترکیبی از گفتار درمانی و جراحی هستند و به طور کلی، بهترین تشخیص این مشکلات توسط تیمی که شامل گفتار درمانگر و جراح است امکان پذیر است .

شکاف لب و کام یک بیماری چند عاملی است، بدین معنا که عوامل ژنتیکی همراه با سایر عوامل باعث می شود که یک بیمار با شکاف کام متولد شود. ظاهرا شرایط بارداری مادر می تواند تا حدودی عوامل ژنتیکی را تغییر دهد چیزی که اتفاق می افتد این است که نواحی لب و سقف دهان به هم نمی رسند و بسته نمی شوند، این مشکل می توانددر یک طرف یا هر دو طرف انجام شود،یااین که شکاف کامل باشد یا فقط قسمتی از لب یا دهان را در بر گیرد.همه افراد با شکاف لب برای تداوم زندگی نیاز به جراحی ندارند. هر چند بدون وجود نوعی تدبیر گفتار فرد هرگز به صورت عادی تکامل پیدا نمی کند. روش قابل استفاده، قرار دادن یک مسدود کننده (obturator) در فاصله شکاف یا بستن شکاف با بافت قابل دسترسی کام است.

اکثر مردم ترجیح می دهند که به جای مسدود کننده (پلاک ارتودنسی)از بافت قابل دسترسی کام استفاده شود، استفاده از obturatorدر بیماران در حال رشد ساده نیست به همین دلیل از طریق جراحی آن ناحیه را می پو شانند. گزارش شده است حتی د بیمارانی که در نقاطی از دنیا زندگی می کنند که امکان جراحی در آنجا وجود ندارد نیز قابلیت غذا خوردن حتی با وجود مشکلات کام افزایش یافته است، اگرچه در این بیماران گفتار به صورت عادی تکامل نمی یابد. زمان جراحی برای ترمیم کام متفاوت است.این مسئله به وزن و اندازه بیمار و عرض شکاف کام بستگی دارد. به طور کلی اگر ممکن باشد اکثرجراحان تلاش می کنند قبل از اینکه بیمار شروع به سخن گفتن مقدماتی کند، شکاف کام را ببندند.معمولاچندهفته بعداز جراحی بیمار توسط جراح ویزیت می شودتا از ترمیم مناسب ناحیه جراحی اطمینان پیدا کند. بعد از اقدامات صورت گرفته تیم مورد نظر به طور معمول بیمار را هر۶ماه یک بار تا سن ۵ سالگی پیگیری می کنند که پیشرفت گفتاری را هم بتوانند تحت نظر داشته باشند.

بعد از ۵ سالگی اکثر بیماران با فواصل سالیانه پیگیری می شوند چون در حال رشد و تکامل هستند. اگر کودک فقط شکاف لب یا کام داشته باشد (و هیچ مشکل دیگری بجز شکاف کام و لب نداشته باشد) می تواند بخورد و بیاشامد و از نظر رشد و نمو در یک منحنی رشدی مناسب قرار گیرد. اگر وزن آنها کاهش پیدا کند و روی منحنی رشد تاثیر بگذارد به عوض اینکه فکر کنیم به خاطر شکاف کام است،باید در مورد آن تحقیق کرد. اکثر، اوقات کودکان تا حدود سن ۶ سالگی در مورد بد شکلی های صورتی یا جای زخم آنها عکس العمل روانشناسی نشان نمی دهند.

بعد از این دوره آنها احساسات بیشتری نسبت به سوالاتی که در این زمینه از آنها می شود نشان می دهند و بیشتر اوقات ضروری است تا والدین، دانش آموزان و معلمان را در مورد شکاف لب توجیه کنند، مطالعات انجام شده نشان می دهدکه کودکان با شکاف کام ولب از نظر رشد روانی بمانند کودکان طبیعی هستند. همچنین تحقیقات دیگری وجود دارد که نشان می دهد بچه های دارای شکاف کام ولب مشکلات روان شناختی بیشتری نسبت به هم سن وسالان خود که در این موقعیت قرار نگرفته اند، دارند.نحقیق از بیماران که در سنین ۴۰ و بالاتر هستند نشان می دهد،افرادی با مشکل خود سازگاری خوبی پیدا کرده بودند در گذشته شدیدا از طرف خانواده حمایت می شدند و احساس می کردند که دارای مکانی مطمئن و راحت برای صحبت کردن در مورد موقعیتشان و گرفتن پاسخ سؤالاتشان نسبت به مشکلشان هستند.بنابراین مهمترین قسمت تمام این مراقبت ها و درمان ها این است که والدین خود را ملزم بدانند و محیطی مناسب را برای این کودکان در حال رشد ایجاد کنند.

انحراف تیغه بینی کج شدگی یا سایر ناهنجاریهای تیغه بینی، دیوارهای که بینی را از وسط به دو قسمت مساوی تقسیم میکند. تیغه بینی از دو قسمت غضروفی (نزدیک نوک بینی) و استخوانی (نزدیک پیشانی) تشکیل شده است.علایم شایع کجی واضح بینی ،انسداد راههوای بینی ترشح بینی بدون علامت، در اکثر موارد علل رشد سریع، به خصوص هنگام بلوغ ضربه به بینی جراحی بینی عوامل تشدید کننده انحراف بینی موارد فهرست شده در بالا پیشگیری از وارد آمدن ضربه به بینی پیشگیری کنید.برای ورزشهای پر برخورد و دوچرخه سواری از کلاههای محافظ استفاده کنید. هنگام سوار شدن در اتومبیل کمربند ایمنی خود را ببندید. عواقب مورد انتظار معمولاً با جراحی قابل علاج است. اگر علایم برای بیمار مشکلزا نباشد معمولاً جراحی ضرورتی ندارد. عوارض احتمالی خونریزی مکرر بینی عفونت مکرر بینی یا سینوسها درمان این وضعیت با مشاهده داخل بینی با استفاد از یک چراغ واسپکولوم بینی تشخیص داده میشود. جراحی برای اصلاح انحراف تیغه بینی (گاهی).

روشهای جراحی عبارتند از :
برداشت زیرمخاطی که انسداد را کاهش میدهد.
رینوپلاستی که بدشکلی کالبدشناختی بینی را اصلاح میکند.
سپتوپلاستی که انسداد بینی را کاهش داده و نمای آن را بهبود میبخشد.
داروها برای ناراحتی خفیف، استفاده از داروهای بدون نسخه نظیر ضداحتقانها برای کاهش ترشحات بینی ممکن است کافی باشد.
آنتی بیوتیک ها برای مقابله با عفونت، در صورت لزوم تجویز میشود.

هشدار :
از مصرف اسپریهای بینی غیرنسخهای خودداری کنید. فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری پس از جراحی به تدریج فعالیت های طبیعی خود را از سر گیرید درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود ؟ اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان دارای علایم انحراف تیغه بینی، به خصوص خونریزی بینی یا عفونتهای بینی و سینوس ، بوده و تمایل به اصلاح آن با جراحی داشته باشید.

عمل جراحی زیبایی بینی برای هر فرد متفاوت است. عمل بینی اصولا برای شکستن بینی و یا تغییر در استخوان در بینی صورت میگیرد. دستورالعمل های زیر را که مربوط به کاهش تورم بینی می باشد وتوسط پزشک ارائه شده دنبال کنید .

دستورالعمل هایی برای پیش از جراحی عمل بینی
۱- مراجه به پزشک مورد نظر. پزشک قبل از عمل، به شما دستورالعمل هایی برای کاهش تورم می دهد. برخی از دستورالعمل ها مقابله با شیوه های بی خطر برای جلوگیری از حوادث پزشکی ناخواسته در طول و بعد از جراحی زیبایی بینی خود داده می شود. دستورالعمل های دیگر کمک به بدن شما برای آماده شدن عمل جراحی و فرایند درمان پس از آن، و همچنین برای کمک به کاهش تورم می باشد. تورم رخ می دهد که در بسیاری از متغیرهای وابسته است. بنابراین باید به دستورالعمل های پزشک خود برای کاهش تورم توجه کرد.

۲- انجام دستورالعمل ها دو هفته قبل از جراحی زیبایی بینی لازم است از دو هفته قبل شروع به خوردن داروهایی که پزشک برای شما تجویز کرده اند بکنید. داروها باعث تغییراتی که ممکن است مشکلاتی در حین عمل و بعد از عمل جراحی مانند تورم اضافی و طولانی مدت منجر شود، تجویز میشوند. داروهای خود را با اضافه کردن مقدار کمی داروی گیاهی یا مکملی دو هفته قبل از عمل جراحی مصرف کنید. این داروها باعث می شود که بدن خود را برای مقابله با عوارض و مشکلاتی حین عمل و بعد از عمل جراحی آماده کنید.

۳- همکاری با پزشک خود. پزشک شما لیستی از داروها را از جمله مکمل های گیاهی ، حداقل ۳۰ روز قبل از جراحی زیبایی بینی برای برنامه ریزی مصرف شما، ارائه می کند. در این زمان تععین شده شما میتوانید با دکتر خود ارتباط داشته باشید که چه زمانی تا مصرف داروها لازم و چه زمانی باید متوقف شود.هرگز دارویی را بدون مشورت دکتر تجویز نکنید.برنامه ریزی اولیه را با پزشک خود به صورت منظم پیش ببرید زیرا بسیاری از دستورها برای مصرف رو به پایین داروها و متوقف کردن آنها لازم است. برخی از داروهای تجویزی نباید مصرف آنها متوقف شود. اجازه دهید پزشک خود مصرف داروها را تا قبل از عمل جراحی برایتان تجویز کنند و دستورالعمل های پزشک را تا قبل از عمل رعایت کنید.

۴- متوقف کردن بیش از حد داروها. شما میتوانید بعضی از داروها را متوقف کنید اما نه همه ی آنها را. این اجازه را پزشک شما میدهد که زمان متوقف کردن هر کدام کی باشد.داروهای ضد التهابی مانند ایبوپروفن، ناپروکسن، و آسپرین، نیاز دارد که دو هفته قبل از عمل بینی قطع شود.مصرف بیش از حد داروهای بالا میتوانند باعث خونریزی های اضافی بعد از عمل جراحی شوند.

۵- برنامه ریزی برای توقف از تمام داروهای مکمل. مصرف داروهای مکمل را باید دو یا سه هفته قبل از عمل بینیقطع کنید که پزشک شما این برنامه ریزی را برای شما ارائه میدهد.برخی از محصولات گیاهی میتوانند با مواد بیهوشی تداخل داشته باشند و بعضی دیگر هم ممکن است باعث خونریزی و تورم بیشتری بعد از عمل زیبایی بینیشوند.داروهایی مانند امگا۳ و امگا ۶ موجود در مکمل های روغن ماهی، تخم کتان، افدرا، داروی گل مینا، سیر، زنجبیل ، شیرین بیان ، سنبل کوهی، آب کاوا، گیاه مهر طلا، گیاه جینسینگ باید برنامه ای برای متوقف شدن آنها باشد. البته ناگفته نباشد که این فهرست مکمل های گیاهی کامل نیست پس باید به پزشک خود بگویید که لیست محصولات گیاهی را به شما بدهد.

۶- رژیم غذایی مناسب. یک رژیم غذایی سالم باعث می شود که بهبودی شما زودتر و تورم کمتری داشته باشید. بنابراین باید دستورالعمل های قبل از عمل و همچنین بعد از عملی را که پزشک ارائه می کند را رعایت کنیم.خوردن میوه ها و سبزیجات که سرشار فیبر هستند بسیار خوب است. نمونه هایی از موادی که شامل فیبر هستند نخودفرنگی، عدس، کنگر، کلم بروکلی، لوبیا، لوبیا سیاه و سفید و…

غذاهای پر فیبر از یبوست جلوگیری می کنند. داروهای ضد دردی که جراح ارائه می کند اغلب باعث یبوست فرد می شود. زور زدن ناشی از یبوست می تواند باعث خونریزی در محل جراحی و تورم اضافی شود.مصرف سدیم خود را برای کاهش تورم بعد از عمل بینی کاهش دهید.مصرف آب کافی نیز برای بهبودی زودتر و کاهش تورم لازم است.

۷- پرهیز از مصرف الکل و سیگار. اگر شما یک فرد سیگاری هستند، باید سیگار کشیدن را چند هفته قبل از جراحی زیبایی بینی خود متوقف کنید..فرایند درمان در افراد سیگاری کاهش می یابد.سیگار کشیدن خطر ابتلا به عفونت را افزایش می دهد.اجتناب از خوردن نوشیدنی های الکلی. از آنجا که الکل رقیق خون می باشد، جلوگیری از نوشیدن الکل به مدت حداقل پنج روز قبل از عمل جراحی الزامی است.

جراحی پلاستیک (به انگلیسی: Plastic surgery)، یک تخصص پزشکی است که با اصلاح یا ترمیم شکل و کارکرد سروکار دارد. ترمیم کارکردی، ساختاری، و زیبایی هرگونه نقص یا بدشکلی بدن انسان را گویند.^[۱]

در حالی که بیش‌تر برای جراحی زیبایی شناخته‌شده‌است، جراحی پلاستیک بسیاری از انواع جراحی‌های ترمیمی، جراحی دست، جراحی ریز، و ترمیم سوختگیها را هم شامل می‌شود. واژهٔ «پلاستیک» از واژهٔ یونانی «plastikos» به معنای قالب یا شکل‌دهی است؛ کاربرد آن در اینجا هیچ ارتباطی با مادهٔ پلیمری مصنوعی به نام پلاستیک ندارد. جراحی پلاستیک نوین در دو زمینهٔ گسترده تکامل یافته‌است: بازسازی نقص‌های جسمی و زیباترکردن شکل عادی.^[۱]

اصول جراحی در جراحی پلاستیک بر حفظ عروق، جایگزینی بافت مشابه با مشابه، توجه به مناطق کالبدی، و بهبود زخم با به‌حداقل‌رساندن بافت آسیب‌دیده متمرکز است.^[۱]

 

تاریخچه

روش‌های جراحی ترمیمی در هندوستان در ۲۰۰۰ (پیش از میلاد) انجام می‌شد.^[۲] سوشروتا، که به عنوان پدر جراحی در نظر گرفته می‌شود، در سدهٔ سدهٔ ۶ پیش از میلاد، مشارکت‌های مهمی را در زمینهٔ جراحی پلاستیک و آب مروارید انجام داد.^[۳] کارهای پزشکی هر دوی سوشتروتا و چاراک در زمان عباسیان در ۷۵۰ میلادی به عربی ترجمه شدند.^[۴] بعدتر این آثار عربی از طریق واسطه‌ها به اروپا راه یافت.^[۴] در ایتالیا خانوادهٔ برانکای سیسیلی و گاسپاره تاگلیکوزی (بُلُگنا) با روش‌های سوشروتا آشنا شدند.^[۴]

اما سابقه جراحی پلاستیک به شکل فعلی به دوره نوزایی در کشور ایتالیا بر می‌گردد که جراح مربوطه با اتهام اهالی کلیسا به عنوان دخالت در کار خدا مغضوب و مطرود شد.^[۵]

اولین جراح پلاستیک آمریکایی John Peter Mettauer در سال ۱۸۲۷ شکاف کام را ترمیم نمود.

انواع

برخی از رایجترین اعمال جراحی پلاستیک عبارتند از:ابدومینوپلاستی ،بلفاروپلاستی ، رینوپلاستی ، ماموپلاستی ، فالوپلاستی ، ترمیم چانه ، اتوپلاستی ، لیپوساکشن و…

هدف از جراحی زیبایی بینی (رینوپلاستی) تغییر در ظاهر بینی، عملکرد آن و یا هر دو می‌باشد. هنگامی که تصمیم به رینوپلاستی می‌گیرید، پزشک چهره شما، پوست روی بینی و آنچه که شما می‌خواهید تغییر کند را در نظر می‌گیرد. قسمت بالایی بینی، استخوان و قسمت پایینی آن غضروف است. رینوپلاستی می‌تواند استخوان، غضروف، پوست یا هر سه را تغییر دهد. دلایل انجام رینوپلاستی رینوپلاستی می‌تواند اندازه، شکل یا تناسب بینی را تغییر دهد. این جراحی ممکن است برای زیبایی شکل بینی، ترمیم آسیب‌های ناشی از صدمات، تصحیح نقص‌های مادرزادی و یا بهبود برخی مشکلات تنفسی انجام شود. رینوپلاستی به دلایل زیبایی به دو روش جراحی باز یا بسته انجام می‌شود.