عوامل موثر بر بالا بردن نوک بینی

تصمیم گیری در مورد این که چه میزانی از بالا بردن نوک بینی به زیبایی چهره کمک می کندبسیار حائز اهمیت است.باید بر اساس معیارهای زیبایی برای تناسب صورت باشد.در صورتی که بدون توجه به این نسبت ها اقدام به بالا بردن بیش از حد نوک بینی شود، اشکالات متعددی در تناسب صورت پدیدار خواهد شد که شامل بلندی لب بالا، کاهش نسبت بینی به طول صورت، و نمود بیش از حد بعضی از قسمت های صورت می شود. حفظ ظاهر بینی طبیعی از نکات مهم دیگری است که در میزان بالا بردن نوک بینی باید مورد توجه قرار گیرد.در جراحی پلاستیک بینی باید توجه داشت که یک بینی متناسب با سایر قسمت های صورت به مراتب زیبایی بیشتری را برای فرد به ارمغان می آورد تا یک بینی کوچک و نامتناسب.
از این رو است که امروزه بیشتر متقاضیان جراحی پلاستیک بینی خواهان تغییرات طبیعی در بینی هستند.

بینی هایی با افتادگی ها کم

در بینی هایی که افتادگی کمی دارند، میزان بالا بردن باید اندک باشد تا تغییرات ایجاد شده کاملا طبیعی به نظر آید.
اصطلاحاتی مانند بینی عروسکی مقبولیت خود را سال ها است که از دست داده اند.
چرا که این بینی ها از بعضی از الگوهای دهه ۱۹۶۰ اقتباس شده اند و در جامعه امروزی نوعی بینی تصنعی تلقی می شوند.

وضعیت لب ها

وضعیت لب ها و رابطه بینی و لب بالا از نکات مهم دیگر در تصمیم گیری برای بالا بردن نوک بینی است.
لب بالای کوتاه و یا بلند در تناسب نهایی بینی در صورت تاثیرگذارند.
افتادگی بینی روی لب بالا ظاهر مسن تری به فرد میدهد.
حتی در حالات شدید ممکن است بر روند عبور هوای تنفسی از راه بینی نیز موثر باشد.
در این بینی ها چرخش نوک بینی به بالا باید با تقویت پایه اسکلتی بینی همراه باشد تا از افت درازمدت بینی جلوگیری شود.
این امر با قرار دادن ستون غضروفی در پایه بینی انجام می شود.
در این صورت ظاهر جوان تر بینی با طبیعی بودن آن منطبق می شود.

بالا بردن بیش از اندازه نوک بینی

از آنجا که بالا بردن بیش از اندازه نوک بینی مستلزم برداشت بیش از حد بافت های بینی است.
در بسیاری از موارد، این پدیده با عواقب نامطلوب تنفسی همراه است.در این بیماران، پره های بینی در هنگام دم بر روی هم می افتند و مانع تنفس راحت در حین خواب می شوند.

---

دکتر مجید راستی اردکانی

فوق تخصص جراحی پلاستیک اصفهان، ترمیمی و سوختگی

کانال تلگرام: https://t.me/drmajidrasty

تاثیر نوع بینی بر الگوی عمل جراحی بینی:
بعضي بيني ها به بيني گوشتي معروفند كه مشخصه آنها بيني پهن با پوست ضخيم وبافت غضروفي ناچيز است.
روش اصلاح اين گونه بيني ها با روش جراحي بيني هاي استخواني متفاوت است.
درجراحي بيني گوشتي استفاده از روش هاي تقويت اسكلت بيني براي افزايش حمايت بافت هاي نرم بيني ضروري است و حتی جراحی این نوع بینی ها با استفاده از تکنیک های جدید با نتایج مطلوب همراه است.

---

دکتر مجید راستی اردکانی

فوق تخصص جراحی پلاستیک اصفهان، ترمیمی و سوختگی

کانال تلگرام: https://t.me/drmajidrasty

حد و مرز کوچک نمودن بینی در جراحی بینی:

بطور قطع این حد و مرز وجود دارد.
نکات زیر مطلب را بهتر روشن می کند:
نخست آن که زیبایی لزوما به معنای کوچکی نیست.
بلکه زیبایی بینی درگرو تناسب قسمت های مختلف بینی با هم و نیز تناسب کل بینی با قسمت های مختلف چهره است. هدف جراحی زیبایی بینی زیباتر به نظر رسیدن چهره است نه صرفا کوچک کردن بینی. چه بسیار بینی هایی که با وجود اندازه های بسیار کوچک نه تنها بر زیبایی چهره نیفزوده اند بلکه تناسب قبلی را هم از بین برده اند.

دوم آن که نوع بافت های بینی فاکتور محدود کننده ای در جراحی بینی است.
بینی های با پوست ضخیم و بافت غضروفی ناچیز بارزترین نمونه تاثیر بافت بینی بر نتیجه عمل است.
این بینی ها تمایل دارند در مقابل تلاش جراح برای زیبایی مقاومت کنند و با ضخامت پوست ظرافت های بینی را کم کنند.
این هنر، دانش و تجربه جراح است که باید در چنین تنگناهایی بر محدودیت های بافتی فائق آید.

سوم آن که کوچک شدن بینی تا حدی مطلوب است که عملکرد تنفسی بینی به مخاطره نیفتد.کاهش بیش از حد اندازه سوراخ های بینی و برداشته شدن بیش از اندازه بافت های استخوانی، غضروفی و پوست،ممکن است سلامت فرد را بخاطر از دست دادن مسیر تنفسی بینی با مشکلات جدی مواجه سازد.جراح بینی با ارزیابی دقیق وضعیت داخل بینی پیش از جراحی، با پیش بینی بسیاری از احتمالات، می تواند ریسک عوارض تنفسی را به حداقل برساند.

---

دکتر مجید راستی اردکانی

فوق تخصص جراحی پلاستیک اصفهان، ترمیمی و سوختگی

کانال تلگرام: https://t.me/drmajidrasty

به طور کلی دو روش جراحی اصلی برای درمان سوختگی وجود دارد:

• جراحی بحرانی
• جراحی ترمیمی

جراحی بحرانی یا حاد، بلافاصله بعد از وقوع سوختگی انجام می‌شود.
این جراحی به وسیله یک تیم متشکل از جراحان عمومی که در زمینه درمان سوختگی‌های حاد تخصص دارند، انجام می‌گیرد. عمل جراحي براي سوختگی‌های پیچیده و شدید اغلب باید با مشورت جراحان پلاستیک انجام شود. در چنین مواردی، جراحان پلاستیک هم به صورت سرپایی و هم به صورت بالینی می‌توانند به درمان سوختگی  بیمار کمک کنند.

بعد از آنکه درمان بحرانی اولیه انجام شد و جای جراحت‌ها و زخم‌های آن بهبود پیدا کرد، ممکن است به جراحی ترمیمی سوختگی نياز باشد. این نوع از جراحی معمولاً به وسیله جراح پلاستیک انجام می‌شود. اهدافی که از جراحی ترمیمی سوختگی مد نظر است، شامل بهبود عملکرد و زیبایی ظاهری بافت‌های آسیب‌دیده از سوختگی می‌شود. برای این منظور لازم است که اصلاحات یا تغییراتی به وسیله ابزارهای تخصصی جراحی در بافت‌های آسیب‌دیده انجام شود. معمولاً ارتباط بین بیماری که دچار سوختگی شده است و جراح ترمیمی که درمان او را بر عهده دارد، تا چندین سال ادامه پیدا می‌کند. رفع جای سوختگی در بافت‌های بدن اغلب تا چند ماه طول می‌کشد و ممکن است جای زخم‌ها یا سوختگی‌های جدیدی هم بر روی پوست ناحیه آسیب‌دیده به وجود بیاید. به خصوص در بیماران جوان که رشد اندام‌های آنها هنوز کامل نشده است، احتمال بروز جای سوختگی‌های جدید در پوست خیلی بیشتر است.

---

دکتر مجید راستی اردکانی

فوق تخصص جراحی پلاستیک اصفهان، ترمیمی و سوختگی

کانال تلگرام: https://t.me/drmajidrasty

میزان آب پوست زنده (درم و ایپدرم) تقریباً ۸۰ درصد است. لایه خارجی پوست یعنی لایه کراتین از سلولهای مردۀ پوستی با مقدار آب کم تر یعنی حدود ۱۰ تا ۳۰ درصد ساخته شده است.

آب به لایه کراتینوسیتی تا حدی نرمی و قابلیت ارتجاع می بخشد. وقتی میزان آب پوست طبیعی باشد، پوست صاف، نرم، قابل ارتجاع و درخشان به نظر می رسد. پوست قدری متورم می شود و بنابراین سطح پوست تا حدی صاف و چروک های ریز محو می شود.در پوست طبیعی، حرکت مداوم آب از لایه های عمیق به لایه های سطحی پوست برقرار است. در نهایت آب از سطح تبخیر می شود.

چه چیزی باعث خشکی پوست می شود؟
پوست خشک نسبتاً شایع است: اغلب مردم گاه به گاه تا حدی خشکی پوست را تجربه می کنند. پوست خشک ممکن است ناشی از علل خارجی یا تغییراتی در توانایی پوست برای حفظ رطوبت باشد.

علل خارجی: اصلی ترین علل خارجی عبارتند از قرار گرفتن در معرض آب و هوای خشک و باد. توجه داشته باشید که حرارت مصنوعی داخل ساختمان ها رطوبت نسبی را پایین می آورد. بنابراین، پوست در زمستان خشک تر می شود. ماندن به مدت طولانی در اتاقی که هوای خشک و سرد با دستگاه تهویه مطبوع به داخل آن جاری می شود نیز سبب خشکی پوست می شود.

سایر عوامل خارجی مؤثر بر خشکی پوست به شرح زیر است:
شستشو: شستشوی مکرر باعث پاک شدن لایه چربی محافظ پوست می شود. برخی از صابون ها هم اثر خشک کننده دارند.
قرار گرفتن در معرض برخی مواد: بسیاری از مشاغل این ویژگی را دارند که فرد را در معرض موادی قرار می دهند که لایه چربی طبیعی را از سطح پوست بر می دارد، مثلاً مشاغلی که مستلزم تماس مکرر با مواد ضد عفونی کننده یا حلال های شیمیایی هستند. به همین نحو، برخی درمان های طبـّی (مثل درمان های آکنه) نیز سبب خشکی پوست می شوند.

توانایی پوست برای حفظ رطوبت:
پیری با روند فیزیولوژیکی همراه است که به دلیل آن پوست توانایی خود را برای حفظ رطوبت از دست می دهد. به علاوه، بیماری هایی وجود دارد که در آن ها پوست نمی تواند آب بدن را به میزان طبیعی حفظ کند و مقادیر قابل توجهی آب از طریق پوست از دست می رود. برای مثال، این حالت در درماتیت آتوپیک و برخی اختلالات دیگر پوست اتفاق می افتد که ناشی از کمبودهای تغذیه ای هستند.

اهمیت رطوبت پوست:
پوست کم آب خشک، شیاردار و خشن به نظر می رسد؛ لایه نازکی از پوسته در سطح آن وجود دارد؛ خطوط پوستی ظریف آشکار تر می شوند و فرد دچار احساس خشکی در پوست می شود که ممکن است با خارش همراه باشد.

پوست خشک استعداد بیش تری برای جذب عفونت های پوستی، اعم از باکتریال یا قارچی دارد. اصطلاح رایج در درماتولوژی برای پوست بسیار خشک گزروزیس است.

تأثیرات مثبت مرطوب کننده ها چیست؟
کاملاً برخلاف آنچه تبلیغات در مورد خواص “ضد پیری” و “معکوس کننده پیری” برخی محصولات مرطوب کننده می گویند، هرگز ثابت نشده است که مرطوب کننده ها از فرایند پیری ناشی از سن بالا یا قرار گرفتن در معرض آفتاب جلوگیری کنند. با وجود این استفاده از مرطوب کننده ها ممکن است برای پوست به چند طریق مفید باشد:

پیشگیری از آسیب ایجاد شده به دلیل خشکی پوست:
لایه چربی نازک روی سطح پوست می تواند پوست را از قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی مانند ذرات دوده، آلودگی و گرد و غبار محافظت کند.

بهبودی موقت از لحاظ زیبایی ظاهری پوست:
وقتی پوست به خوبی مرطوب شده باشد، موقتاً صاف تر و شاداب تر به نظر می رسد. از آن جا که پوست کمی متورم می شود، پوست صاف و چروک های ریز محو می شوند و منافذ پوستی کوچک تر به نظر می رسند چرا که پوست اطراف آن ها کمی متورم شده است. این بهبودی موقتی برای فروش فرآورده های مختلف مرطوب کننده که ادعای تأثیرات “ضد پیری” دارند مورد بهره برداری تبلیغاتچی ها قرار گرفته است.

با این همه، حفاظت در برابر عوامل محیطی و تخریب ایجاد شده به وسیلۀ خشکی در تعیین ترکیب و ساختمان پوست مهم است. این حفاظت از افت ظاهری و کیفیت پوست صورت جلوگیری می کند.

توجه: همۀ افراد به مرطوب کننده نیاز ندارند؛ افراد با پوست چرب معمولاً از آن ها سودی نمی برند ولی در مواقع قرار گرفتن در شرایط محیطی و آب و هوایی خشک، مثل هوای خشک و باد سرد، ممکن است مرطوب کننده ها مورد نیاز باشند. افراد مسن تر که پوست آن ها معمولاً خشک تر است، بیش تر به این محصولات نیاز دارند.

تیرگی دور چشم یکی از مشکلات شایع در بین مراجعین پوست می باشد که علل متعددی دارد و گاه در بچه ها نیز دیده می شود.پوست پلک یک پوست بسیار نازک و حاوی چربی بسیار اندک است .تیرگی دور چشم می تواند جنبه ژنتیک و سرشتی داشته باشد.در برخی افراد خونی که در عروق نزدیک سطح پلک جریان دارد از بیرون پیدا بوده و به رنگ تیره متمایل به آبی دیده می شود.در برخی افراد مبتلا به آسم ،آلرژی و آتوپی تیرگی چشم دیده می شود. در این موارد پرهیز از مواد آلرژی زا و درمان آلرژی به رفع تیرگی دور چشم کمک می کند.

برخی افراد که مدام دچار خارش و احساس خشکی پوست پلک هستند به مرور زمان دراثر التهاب های مکرر دچار تغییر رنگ پلک می گردند.
در این موارد بهترین درمان پرهیز از مالش مداوم پلک،استفاده از آنتی هیستامین خوارکی و پرهیز از شستشوی مکرر پلک بویژه با شوینده های صابونی ،استفاده از مرطوب کننده مناسب یا کرم دور چشم آبرسان می باشد.کسانیکه آرایش چشم می کنند و به خارش و تیرگی دور چشم مبتلا هستند ،بهتر است یا آرایش نکنند و یا از مواد آرایشی غیر حساسیت زا و عاری از مواد فتوتوکسیک استفاده کنند و حتماًهنگام شب با پاک کننده مخصوص دور چشم ،کلیه مواد آرایشی دور چشم را به آرامی و به طور کامل پاک کنند.

برخی افراد مبتلا به آنمی فقر آهن ، مشکلات تیروئید،خستگی و کم خوابی دچار تیرگی چشم می شوند.حلقه های تیره زیر چشم ربطی به میزان خواب ندارد وبیشتر در رنگ پریدگی ،قاعدگی،اواخر بارداری و زمان خستگی دیده می شود.
تیرگی دور چشم در افراد با پوست تیره ،در بیماریهای از جمله لیکن پلان ،کاهش وزن ناگهانی بعلت رژیمهای غیر اصولی ،مصرف زیاد نمک و کشیدن سیگار بیشتر دیده می شود.

برای درمان تیرگی دور چشم چه کنیم؟
۱٫ از استرس دوری کنید .خواب کافی ۸-۹ ساعت داشته باشید.
۲٫ حتماًمواد آرایشی دور چشم را با پاک کننده مخصوص دور چشم شبها تمیز کنید
۳٫ به میزان کافی (۸ لیوان)طی روز آب بنوشید
۴٫ از میوه و سیزیجاتی مانند اسفناج ،گوجه فرنگی خام ،هویج،انار و ترکیباتی مانند روغن هسته انگور ،جوانه گندم و بادام استفاده کنید
۵٫ در صورت ابتلا به آلرژی ،آنمی فقر آهن ،مشکلات تیروئید ،خارش و خشکی پوست حتماًاین موارد را درمان کنید.

۶٫ از غذاهای پر نمک دوری کنید
۷٫ از عینک آفتابی و ضد آفتاب دور چشم استفاده کنید.برخی افراد به بنزوفنون ضدآفتابها حساسیت دارند.در این موارد بهتر است از ضد آفتابهای فاقد بنزوفنون استفاده کنید
۸٫ در صورتیکه سیگار می کشید آن را قطع و یا کم کنید
۹٫ آخر شب صورت را با آب سرد بشویید

از روشها و ماسکهای زیر می توانید برای تیرگی دور چشم استفاده کنید:
شبها یک قطعه پارچه تمیز نمناک سرد روی چشم بگذارید
شبها قطعات خیار بریده شده روی چشم بگذاید
گذاشتن چای کیسه ای سرد روی چشم بعلت دارا بودن تانن مفید است
ماسک عسل مفید است

روشهای پزشکی کاهش تیرگی دور چشم:
۱) استفاده از کرمهای ضد تیرگی دور چشم که اغلب حاوی ویتامین k یا رتینول بعنوان یک لایه بردار ضعیف می باشند
۲) مزوتراپی برای درمان تیرگی و پف زیر چشم که با داروهای ویتامین K،ویتامینC ،رتینول و باز کننده های عروقی مانند آرتی شوک و اسیدهای میوه مثل اسید گلیکولیک صورت می گیرد و پس از چند نوبت می تواند تیرگی زیر چشم را کاهش دهد.
۳) جدیدترین روش درمان تیرگی دور چشم prp است که تزریق پلاسمای غنی از پلاکت به دور چشم می باشد.این تزریق طی چند جلسه به فواصل معمولاًسه ماهه صورت می گیرد و در کاهش تیرگی و چروک و پف دور چشم جواب دهی خوبی داشته است.

پوست بزرگترین ارگان بدن ماست که قسمت عمده بدن را می پوشاند و اولین محل تماس بدن ما با محیط بیرون را تشکیل می دهد. مواد شیمیائی مختلف، صابونها، الیاف لباس، دمای محیط، رطوبت و خشکی هوا همه عوامل محرکی هستند که در تماس مکرر با پوست ما قرار می گیرند. پوست مانند یک سد محافظ در برابر این عوامل محرک عمل می کند و به علاوه مانع از دست رفتن آب و الکترولیت های داخل بدن می شود.

با افزایش سن به تدریج غدد عرق و چربی پوست که مسئولین اصصلی حفظ رطوبت پوست هستند کاهش می یابند و لذا هر چه پیرتر می شویم پوست بدن ما خشک تر،نازکتر و دارای قدرت ارتجاعی کمتر می شود. بدین ترتیب پوست راحتتر از هم گسیخته و حتی به راجتی کبود می شود و به تدریج خشکی، خارش، ترکهای سطحی و پوسته ریزی میهمان دائمی پوست ما خواهد شد.

علائم خشکی پوست چیست؟

علائم xerosis یا خشکی به صورت یک طیف بالینی است. هر چه طول مدت خشکی بیشتر باشد علائم شدید تر خواهد بود.

هنگامی که پوست خشک می شود ابتدا مختصری قرمز و دارای ترکهای بسیار ریز و سطحی می شود. این ترکها شبیه آن چیزی است که در سطح شروف چینی عتیقه و قدیمی پدیدار می شود. با گذر زمان پوست به تدریج خشن و نا صاف می شود و قوام یکنواخت طبیعی خود را از دست می دهد حتی ممکن است پوسته ریزی سطحی پیدا کند.

به تدریج ترکهای سطحی پوست عمیق تر شده و به صورت عدم درمان ممکن است به شیارهای عمقی تبدیل گردد. در مراحل پیشرفته حتی این شیارها و شکافها تا سطح مویرگهای پوست می رسد و نمای ترکهای زخمی و خونریزی دهنده را در سطح پوست ایجاد می کند.

خارش علامت شایع عمراه خشکی پوست صورت است که ممکن است بسیار آزار دهنده تر از خود خشکی باشد. خارش ناشی از خشکی پوست به فرم یک سیکل معیوب عمی می کند. هنگامی که با ناخن های تند خود به جنگ پوست می روید سلولهای التهابی موجود در پوست پاره شده و واسطه های شیمیائی خود را که مولد خارش هستند آزار می کند لذا علی رغم احساس بهبود سنی لحظه ای پس از خاراندن پوست، خارش چند لحظه بعد خیلی شدیدتر به سراغتان خواهد آمد.آسیب ناشی از خارش دادن پوست می تواند باعث خراشیدگی سطحی و حتی در مراحل شدید عفونت پوست گردد.

چه کسانی بیشتر دچار خشکی پوست (Xerosis) می شوند؟

۱) خشکی پوست در افراد مسن شایعتر است زیرا با افزایش سن غدد چربی و عرق سطح پوست که عامل اصلی مرطوب نگه داشتن سطح پوست هستند کاهش می یابند. حداکثر فعالیت غدد سباسه ( چربی پوست) در زمان بلوغ است. فعالیت این غدد تا سنین پیری در آقایان و سنین یائسگی در خانم ها هم چنان بالا ست ولی پس از آن افت می کند.

۲) شیوع خشکی در خانم ها و آقایان برابر است اما سن شروع خشکی پوست خانم ها زودتر از آقایان است. خانم ها در سن ۶۰ سالگی تنها ۶۰% از فعالیت غدد چربی پوست خود را حفظ کرده اند در حالی که فعالیت این غدد در آقایان تا دهه ۸ ( بالای سن ۷۰ سال ) باقی می ماند.

۳) برخی خانواده ها خشکی پوست مداومی را از بدو تولد تا تمام طول عمر خود تجربه می کنند. سطح پوست این افراد پوسته های نسبتاً ضخیم سطحی دارد که نیاز به درمانهای خاص این بیماری دارند. این فامیل ها دچار نوعی نقص ارثی هستند که به نام بیماری ایکتیوز ( پوست فلس ماهی) خوانده می شود.

۴) خشکی و خارش پوست می تواند علامتی از یک بیماری داخلی و Systemicباشد. بیماریهای کلیوی در مراحل پیشرفته، دیابت، کم کاری تیروئید می تواند مول خشکی پوست شود. کمبود روی و اسیدهای چرب ضروری می تواند باعث خشکی پوست شود.

به علاوه بیماریهای نا شایعی مثل بدخیمی ها، ایدر، بیماریهای انسداد مجاری صفراوی، بیماری های سیستم عصبی که باعث کاهش تعریق می شود و نیز رادیوتراپی جهت بدخیمی می تواند مولد خشکی پوست شود.

۵) بیماران دچار حساسیت های سرشتی آتوپی که دچار مجموعه ای از علائم آسم، تب یوتجه و حساسیت سطحی پوست (یا هر یک از این علائم به تنهائی) هستند به طور شایع از خشکی پوست رنج می برند.

۶) بیماریهای زمینه ای پوست مانند اگزماها و پسوریازیس ( بیماری صدف) نیز می تواند باعث خشکی پوست شود.

۷) داروهای مصرفی در برخی بیماریها نیز می تواند باعث خشکی پوست شود. از بین این داروها می توان داروهای دیورتیک(ادرار آور) مورد مصرف در فشار خون و بیماریهای احتقانی قلب و داروهای آنتی آندروژن ( ضد هورمون مردانه) و نیز کلیه داروهای موضعی حاوی الکل را نام برد.

 محل های شایع خشکی پوست چه محل هائی هستند؟

۱) خشکی پوست هر محلی از پوست به خصوص نواحی بدون پوشش بدن را درگیر می کند.

۲) شایعترین محل خشکی پوست ساق پا و به خصوص لبه های جلوئی و کناری آن است.
۳) شکم ، کمر، پهلوها، بازو و به خصوص دستها ( که در معرض شستشوی مکرر هستند) از دیگر محلهای شایع جهت خشکی هستند.

۴) زیر بغل، کشاله ران، صورت و سر کمتر دچار خشکی می شوند. پوست روی پا در صورتی که از کفش پوشیده و جوراب مناسب استفاده شود کمتر در معرض خشکی قرار دارد اما به صورت استفاده از صندل و کفش هایرو باز این قاعده در مورد آن صدق نمی کند.

چه عواملی خشکی پوست شما را بدتر می کند؟

۱) اوج زمانی خشکی پوست در فصل زمستان است. در فصل زمستان رطوبت کم موجود در هوا و نیز استفاده از وسائل گرم کن که باعث ورود هوای گرم و خشک به محیط زندگی می شود و باعث تشدید خشکی می شود.

۲) هوای گرم شدید و یا هوای بادی و طوفانی خشکی پوست را تشدید می نماید.
۳) AirCondionerها ( وسائل تهویه مطبوع) چه در زمستان و چه در تابستان باعث کاهش رطوبت هوا و تشدید خشکی پوست می شود.

۴) نشستن در فاصله نزدیک به آتش یا وسائل گرم کننده منزل باعث بدتر شده خشکی پوست است
۵) شنا به خصوص در استخرهای با حجم بالای کلر خشکی پوست را تشدید می کند.

۶) عدم مصرف آب و مایعات به مقدار کافی
۷) قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید یا مداوم
۸) شیگار کشیدن

۹) حمام های طولانی یا حمام گرفتن مکرر به خصوص اگر با آب داغ باشد باعث حل شدن چربی سطحی پوست و تشدید خشکی می شود.
۱۰) صابونهای معطر، شامپوهای بدن حاوی مواد شوینده قوی به علاوه کلیه موادی که معطر هستند می توانند خشکی پوست را تشدید کنند.

۱۱) هر محصول آرایشی و بهداشتی که محتوی لانولین باشد می تواند، باعث تشدید خشکی پوست گردد. بر روی بر سب اغلب مواد آرایشی حضور یا عدم حضور لانولین در محتویاتش ذکر شده است.

 چگونه می توانیم پوست خود را از خشک شدن محافظت کنیم؟

الف: تکنیک های حمام کردن

۱) از حمام کردن با آب بسیار داغ خودداری کنید زیرا آب داغ باعث آزاد شدن هیستامین در پوست و در نتیجه خارش و خشکی خواهد شد. مناسبترین درجه حرارت آب در حمام آب ولرم و مختصری سرد است.

۲) بسیاری افراد عادت به استحمام روزانه دارند. گرچه این ادت باعث رفع خستگی و پاکسازی آلودگی های محیطی از سطح پوست می شود اما با به کار بردن مکرر صابون و پاک کننده ها بعث کاهش چربی محافظ پوست می شود. استحمام روزانه به خصوص در افراد مسن و به خصوص در فصل سرد سال ضرورری نیست . در این شرایط استحمام یک روز د میان مناسب است. در فصل های گرم سال در صورتی که تمایل به استحمام روزانه دارید به دوش گرفتن ساده با آب مختصری گرم بسنده کنید.

۳) مدت زمان حمام از ۵ تا ۱۰ دقیقه تجاوز نکند

۴) هنگام خشک کردن پوست پس از استحمام صرفاً به پوشاندن پوست با حوله جهت آبگیری بسنده کنید و به هیچ وجه سطح پوست را با حوله حمام به طور مکرر ماساژ ندهید.

۵) سطح پوست را با لیف حمام یا کیسه های زبر سایش ندهید.

ب) مواد مصرفی جهت حمام

۱) در حمام به جاتی صابونهای محرک و معطر از صابونهای حفیف و بدون بو و یا پاک کننده های غیر صابونی استفاده کنید

۲) صابونهای مایع بسیار خشک کننده تر از صابونهای جامد هستند لذا از کاربرد آنها بپرهیزید.
۳) دفعات مصرف صابون را کاهش دهید سعی کنید ۳ اغلب دفعات استحمام، کاربرد صابون را به نواحی زیر بغل کشاله ران و صورت محدود کنید.

۴) از حمام بخار و سونا که باعث برطف شدن چربی های محافظ پوست می شود بپرهیزید
۵) در رختکن حمام وقتی هنوز پوششتان پس از حمام مرطوب است، یک لایه کرم مرطوب کننده در سرتاس پوست استفاده نمائید. این عمل باعث جذب بهتر رطوبت به سطح پوست می شود.

۶) اگر پوست شما به دت خشک است ابتدا روی پوست مرطوب خود یک ورقه روغن بدن استعمال کنید و سپس بر روی این ورقه روغنی یک لایه کرم مرطوب کننده استفاده کنید. این فرآیند را قبل از به رختخواب رفتن در شب تکرار کنید.

۷) از مصرف محصولات پوستی حاوی الکل خودداری کنید.
۸) در هنگام استعمال کرمها و پمادهای موضعی پوست را مکرر ماساژ ندهید چون، باعث تحریک خارش خواهد شد

ج) توصیه های نحوه برخورد با نور خورشید

۱) از تماس مستقیم و مداوم با نور خورشید به خصوص بین ساعت ۱۲ ظهر تا ۳ بعدازظهر بپرهیزید.

۲) در کلیه نواحی در معرض نور از جمله پشت گردن، گوشها و پشت دستها و صورت نیم ساعت قبل از قرار گرفتن در محیط آفتابی کرم ضد آفتاب استفاده کنید.

۳) کاربرد ضد آفتاب را هر ۲ تا ۴ ساعت یکبار تکرار کنید.
۴) فاکتور حفاظتی (SPF) ضد آفتاب باید از ۱۵ بالاتر باشد.
۵) هنگامی که در معرض آقتاب شدید قرار می گیرد علاوهبر ضد آفتاب از کلاه یا نقاب استفاه کنید.

د) توصیه هایی جهت مطلوب کردن هوای محیط زندگی

۱) خشکی هوای داخل منزل و نیز محیط خارج که به خصوص در زمستان شدیدتر است پوست را خشک خواهد کرد. مقدار طولانی که هوای سرد در خود نگه می دارد کمتر از هوای گرم است به علاوه به کار بردن وسائل گرم کننده محیط های خانگی هوا را خشک تر می کند لذا به خصوص در فصل زمستان محیط خانه را با دستگاههای بخور گرم یا سرد یا به طور ساده با گذاشتن یک ظرف آب بر روی بخاری مرطوب نگه دارید.

۲) دستگاههای مرطوب کننده هوا باید رطوبت منزل را تا %۵۰ بالا ببرد.

تغییراتی که در شیوه زندگی می تواند به برطرف شدن خشکی پوست کمک کند چیست؟

۱) در طول روز ۸ تا ۱۰ لیوان آب بنوشید مگر اینکه ممنوعیت پزشکی خاصی در مصرف بیش از حد مایعات داشته باشید.
۲)سیگار نکشید. سیگار باعث تخریب پوست می شود زیرا نیکوتین موجود در آن باعث انقباض عروق مویرگی و ریز پوستی و اختلال در رسیدن اکسیژن و مواد مغذی لازم جهت حفظ شادابی پوست می شود.

۳) به میزان کافی بخوابید زیرا سلولهای پوست طی خواب خود را بهتر بازسازی می کنند.
۴) ورزش کنید. ورزش باعث بهبود خونرسانی به کلیه ارگانها از جمله پوست خواهد شد.

۵) در رژیم غذایی خود مصرف ماهی و غذاهای دریائی به خصوص ماهی های چرب مانند ماهی تن را فراموش نکنید زیرا سیدهای چرب ضروری موجود در آن بازسازی لایه های محافظ پوست می شود.

نکات دیگری که بهتر است بدانید

۱)در کلیه کارهای منزل که با مواد شوینده، شیمیائی و حتی آب سر و کار داریم ابتدا لایه ای از دستکش کتانی و سپس روی آن بایه ای از دستکش های غیر قابل نفوذ آب استفاده کنید.

۲) در شستن لباسها از مواد شوینده سازگار با پوست استفاده کنید و لباسها و ملحفه های خود را خوب آبکشی کنید به طوری که هیچ ماده شوینده لابلای الیاف آن باقی نماید.

۳) لباسهائی که از الیاف پشمی و زبر تهیه شده است را استفاده نکنید زیرا پوست شما را خراشیده می کند
۴) ملحفه های خود رختخواب را از جنس کتانی و نرم انتخاب کنید.

ترکیبات موضعی که برای درمان خشکی پوست قابل استفاده هستند چیست؟

قبل از به کاربردن هر گونه مرطوب کننده موضعی اگر ناحیه مبتلا به خشکی را کمی در آب غوطه ور یا خیس کنید جذب مرطوب کننده افزایش می یابد.

۱) مواد نرم کننده (emollient ) با پر کردن فضای بین ترکهای پوستی و لغزیدن بر روی سطح پوست یک لایه محافظ برای سطح پوست تأمین می کنند. مواد نرم کننده شامل و روغن های معدنی (مانند وازلین و پارافین) موم ها ( مانند موم زنبور عسل) و اسیدهای چرب هستند.

نرک کننده ها می تواند به شکل پماد، کرم یا لوسیون به بازار عرضه شود. پمادها چرب ترین آنها هستند و بهتر است موقع خواب استفاده شوند.علاوه بر این فصل زمستان کاربرد پماد و کرم بهتر از لوسیون است زیرا چرب تر هستند.

۲) مرطوب کننده ها علاوه بر دارا بودن خواص نرک کننده ها خاصیت آب رسانی به سطح پوست ( هیدراته کردن را هم دارند. این مواد باعث افزایش آب لایه شاخی و در نتیجه قدرت ارتجاع پذیری آن می شوند. مرطوب کننده ها شامل آلفا هیدرکسی اسیدها ( اسید لاکتیک، اسید گلیکولیک و اسید نارتریک) و نیز اوره، گلیسیرین و پروپلین گلیکول هستند.

۳) روغن های بچه مواد ارزان قیمت و بسیار مناسبی برای مرطوب کردن پوست هستند و نیز می تواند به عنوان پایه ای در زیر مرطوب کننده های معمول به کار رود.
۴) هنگام کاربرد مرطوب کننده ها در رختکن حمام یا روغن های حمام حین استحمام مراقبت شر خوردگی باشید.

۵) یک لایه نازک از ماده ارزان قیمتی مانند وازلین می تواند به خوبی پوست خشک را مرطوب نماید و در هنگام شب می توانید به کاربرد وازلین بر روی دستها و سپس پوشیدن یک جفت دستکش کتانی التیام مناسبی برای خشکی دستها ایجاد کنید. در مورد پاها هم با ورقه نازکی از وازلین و یک جفت جوراب کتانی کار مشابهی می توانید انجام دهید.

۶) همیشه ظرف بزرگی از ماده نرم کننده یا مرطوب کننده در کنار دستشوئی داخل حمام یا کنار تختخواب داشته باشید.هرچه دفعات چرب کردن پوست بیشتر باشد آزار ناشی از خشکی بر پوست شما کمتر است.

چه مواقعی لازم است جهت پوست خشک به پزشک مراجعه کنید؟

۱) اگر قسمت های عمده ای از بدن خود را بدون اینکه ضایغه پوتی مشخص داشته باشد مرتب خارش می دهید.

۲) اگر پوست بدن شما به هیچ یک از توصیه های بالا جواب نمی دهد یا پیوسته در حال بدتر شدن است. در این صورت یاز به درمانهای خاص تجویز شده توسط پزشک دارید.
۳) اگر زخم های پوستی ناشی از خرش دادن مکرر پوست شما را آزار می دهد و یا ترکها و شکافهای خونریزی دهنده و ناجور در سطح بر پوست پیدا کرده اید.

۴) اگر خارش یا خشکی خواب طبیعی شما را مختل کرده است.
۵) اگر در امتحان پوست خود متوجه تغییر رنگ یا ضایعه جدید شدید که بیش از ۲ هفته طول کشیده باشد

اگر فرزند خردسال شما دچار خشکی پوست است چه باید بکنید؟

۱) توجه کنید که بخصوص در بچه های زیر ۲ سال کیفیت پوست با بالین متفاوت است. ضخامت پوست اطفال فقط ۵/۱ بالغین است ولذا لایه محافظ ضعیف تری در برای عوامل خارجی است. پوست اطفال این سن نسبت به مواد شوینده و شیمیائی و خشک شدن حساستر است. لذا توجه کنید که برای شستشوی پوست اطفال تنها از مواد دارای برچسب مخصوص اطفال استفاده کنید.

۲) حمام کردن روزانه برای بچه ها ؟/// است زیرا باعث مرطوب نگه داشتن پوست آنها می شود اما آنچه مضر است به کار بردن مکرر مواد شوینده و صابون است. بنابراین کاربرد صابون را در اطفال محدود کنید و بعد از هر بار استحمام ظرف ۳ دقیقه اول پوست بچه ا با رطوب کننده مناسب بپوشانید.

۳) از کشیدن حوله به سطح پوست اطفال جهت خشک کردن آنها خودداری کنید زیرا این عمل مانند کشیدن سنباده به پوست بچه است. فقط در حد جذب رطوبت حوله را روی پوست بچه تماس دهید.
۴) پوست کودک را به خصوص در طول زمستان چند بار در طی روز با مرطوب کننده چرب کنید.

۵) کرم ها و پمادهای تجویز شده توسط پزشک را صرفاً در نواحی مبتلای کودک استفاده کنید زیرا اغلب این پمادها دارای پایه کورتونی است. برای چرب مردن سایر نواحی کودک از مرطوب کننده معمول او استفاده کنید.

۶) لباسهای کودک را با مواد شوینده مخصوص لباس اطفال بشوئید و اگر از ماشین لباسشوئی استفاده می کنید سعی کنید لباسها را ۲ بار آبکش کنید.
۷) عطرها و مواد آرایشی برای پوست بچه حالت محرک دارد لذا از تماس آنها با پوست بچه خودداری کنید به خصوص مواقعی کع عطر یا مواد آرایشی دارید از بوییدن بچه بپرهیزید.

۸) بچه ها مانند بالغین نیاز به ضد آفتاب دارند.

 اگر فرزند شما در اثرخشکی پوست دچار خارش شده است چه باید بکنید؟

۱) استفاده از آنتی هیستامین باعث بهبود خارش و اختلال خواب ناشی از آن می شود.
۲) محیط اطراف بچه را خنک نگاه دارید زیرا گرما باعث تشدید خارش است
۳) هنگام شب اتاق بچه را خنک نگه دارید و برای پوشش او تنها از ملحفه نازک استفاده کنید یا او را بدون پوشش بگذارید.

۴) لباسهای گشاد و راحت برای بچه انتخاب کنید.
۵) به ودکتان بیاموزید تا در صورت وقوع خارش سطح بدن خود را خارش ندهد در عوض برای تسکین خارش از ماده ای سر مانند یک قطعه یخ یا پارچه مرطوب یا حتی آب سرد استفاده کند.

۶) اشیاء پشمی مانند پتو و لباسهای پشمی و نیز حیوانات خانگی را از کئک دور نگه دارید.
۷ )از بالشت و پتو و ملحفه های کتانی استفاده کنید.
۸) ناخن های بچه را جهت جلوگیری از آسیب پوست حین خارش کوتاه نگه دارید

۹) از مواد خنک کننده موضعی مانند عصاه نعناع در موضوع خارش می توان استفاده کرد.
۱۰) استفاده از کرمهای کورتیکو استروئیدی در نواحی محدود می تواند موثر باشند
۱۱) کمپرس موضعی گرم، با کمک سرکه رقیق شده نیر در تشکیل خارش موثر است

۱۲) می توانید به آب حمام کودک مقداری نشاسته اضافه کنید.
۱۳) دکسپانتول موضعی (Dexponthoral) می تواند تا حدودی در کاهش خارض موثر باشد.

۱- باور غلط : دوش گرفتن در افرادی با پوست خشک باعث مرطوب شدن پوست می شود.
واقعیت صحیح : دوش گرفتن زیاد باعث حذف چربی های پوست و خشکی آن می شود.
۲- باورغلط : پوست های چرب نیاز به مزطوب کننده ندارند.
واقعیت صحیح :هر پوستی نیاز به مرطوب کننده دارد ولی کسانی که پوست چرب دارند باید از مرطوب کننده های فاقد چربی استفاده کنند.

۳- باور غلط: خوردن غذاهای کم چرب و یا پر چرب باعث خشکی و یا چربی پویت و مو می شوند.
واقعیت صحیح : این باور صحیح نیست لیکن داشتن رژیمی سرشار از میوه و سبزیجات تازه به داشتن پوست و مویی شاداب کمک می کند.
۴- باور غلط : شستشوی سر و بدن با صابونهای سنتی بهتر است.
واقعیت صحیح : صابونهای سنتی PHقلیایی شدیدی دارند و با توجه به اینکه PHمناسب برای پوست اسیدی است ،شستشوی مو می باید با شامپو و شستشوی بدن باید با صابونی متناسب با چربی بدن صورت گیرد.

۵- باور غلط : برای محافظت از آفتاب ضد آفتاب کافی است.
واقعیت صحیح : ضد آفتاب بخش کوچکی از محافظت در برابر آفتاب را تشکیل می دهد.و محافظت فیزیکی مانند کلاه ، دستکش و استین بلند بسیار مهم است.
۶ – باور غلط :در روزهای ابری نیاز به ضد آفتاب نیست.
واقعیت صحیح : حتی در روزهای ابری نیز درصد زیادی از اشعه UVاز ابر گذشته و به پوست ما می تابد.

۷- باور غلط: ضد آفتاب باعث لک شدن پوست می شود.
واقعیت صحیح : ضد آفتاب در صورت استفاده صحیح باعث لک شدن پوست نمی شود مگر اینکه با استفاده نا صحیح از نظر مقدار و زمان و تصور اینکه محافظت کامل است بی پروا در معرض نور آفتاب قرار بگیریم.

۸ – باور غلط : ضد آفتاب های با SPF خیلی بالا محافظت خیلی بیشتری دارند.
واقعیت صحیح : در صورت استفاده ضد آفتاب به مقدار کافی SPFهای بالاتر نسبت به SPF های پایین تر فقط درصد کمی محافظت را بالا می برند.

۹ – باور غلط : استفاده از کرم ها و کرم پودرهای ارایشی جای ضد آفتاب را می گیرند.
واقعیت صحیح : حتی مواد آرایشی که تا حدودی SPFدارند نمی توانند محافظت کاملی در برابر آفتاب داشته باشند.
۱۰ – باور غلط :ضدآفتاب های گران تر حتما کارایی بهتری دارند.
واقعیت صحیح : در صورت استفاده صحیح از ضد آفتاب استاندارد ،مارک آن اهمیت چندانی ندارد.

۱۱ – باور غلط : استفاده از ضد آفتاب باعث پوکی استخوان وی شود .
واقعیت صحیح : این باور پشتوانه علمی ندارد.
۱۲- باور غلط : استفاده ار مواد طبیعی مثل روغن شتر مرغ ، عصاره حلزون ،روغن مارو روغن مورچه برای انواع ضایعات پوستی مفیدند.
واقعیت صحیح : ممکن است از این قبیل مواد در ساخت داروها و یا ترکیبات پوستی در لابراتوارهای داروسازی استفاده شود ولی استفاده سرخود از موادی که تحت این عناوین در کوچه و بازار به فروش می رسند صرف نظر از اصالت آنها ،می توانند ایجاد ضایعات و حساسیتهای پوستی شوند.

۱۳- باور غلط : خوردن ماهی با ماست یا دوغ باعث لک و پیس می شود.
واقعیت صحیح : این باور پشتوانه علمی ندارد.
۱۴- باور غلط : لکه های پوستی از نوع افتابی یا سنی با بیماریهای کبدی ارتباط دارند.
واقعیت صحیح : این نوع لک ها با بیماریهای کبدی ارتباطی ندارند ولی به غلط نام قدیمی آنها Liver spot (لکه کبدی ) است.

۱۵- باور غلط : آب پاشیدن به گربه و یا شمارش ستارگان آسمان باعث زگیل می شود.
واقعیت صحیح : زگیلها بیماری ویروسی هستند که ارتباطی با موارد ذکر شده ندارند.

۱۶- باور غلط : اگر در هنگام بارداری ماه گرفتگی اتفاق بیافتد و زن باردار به ان نگاه کند یا دست خود را بر روی شکم قرار دهد، در بچه ماه گرفتگی ایجاد می شود.
واقعیت صحیح : ماه گرفتگی که نام علمی آن همانژیوم است ،اختلالات عروقی هستند که ربطی به ماه گرفتگی ندارند.

۱۷- باور غلط : شستشوی زیاد مو باعث ریزش مو می شود.
واقعیت صحیح : شتشوی زیاد مو باعث ریزش مو نمی شود ولی اگر مواد شوینده مناسب به کار نرود ممکن است باعث آسیب به مو و اختلال در ظاهر آن مانند خشکی ، خشونت و موخوره شود.
۱۸ – باور غلط : ریزش مو با شامپو متوقف می شود.
واقعیت صحیح : قدرت نفوذ و جذب شامپو ها در پوست ناچیز است و نمی تواند به پیاز مو رسیده و علل ریزش مو را متوقف نمایند.

۱۹- باور غلط : شستن سر با صابون بهتر از شامپو است.
واقعیت صحیح : اصولا صابون برای بدن و شامپو سر برای موی سر است.و به خصوص صابونهای سنتی که PHقلیایی دارند باعث آسیب به مو می شوند.
۲۰ – باور غلط : تراشیدن موی سر با تیغ باعث ضخیم شدن و افزایش تعداد مو می شود.
واقعیت صحیح : تراشیدن مو با تیغ تاثیر اثبات شده ای در افزایش ضخامت و یا تعداد مو ندارد.
۲۱ – باور غلط : کندن موی سفید باعث بیشتر شدن تعداد آنها می شود.
واقعیت صحیح : کندن موی سفید به هیچ وجه باعث ازدیاد آنها نمی شود.

۲۲ – باور غلط :هر چه شامپو بیستر کف کند بهتر پاک می کند.
واقعیت صحیح : میزان کف ف غلظت ، رنگ واسانس جزو مواردی هستند که بنابر سلیقه و جلب نظر مصرف کننده در شامپو ها متفاوت می باشد و ربطی به پاک کنندگی آنها ندارد.
۲۳ – باور غلط : قطع مصرف محلول ماینوکسیدیل باعث افزایش ریزش مو می شود.
واقعیت صحیح :محلول ماینوکسیدیل یک داروی موضعی است و بدیهی است که تا زمانی که استفاده شود .(آن هم بعد از چندین ماه) باعث توقف ریزش مو می شود و زمانی که مصرق آن ثطع گردد اثر آن در توقف ریزش مو برداشته می شود ، ولی باعث افزایش ریزش مو نمی گردد.

۲۴ – باور غلط : مالیدن خمیر دندان و یا گوجه فرنگی بر روی سوخنگی ها مفید است.
واقعیت صحیح : مالیدن این مواد بر روی پوست سوخته نه تنها تاثیر مثبتی ندارد،بلکه به جهت پاک کردن آنها از روی سطح سوخته در مراکز درمانی باعث اتلاف وقت می گردد.
۲۵ – باور غلط :جوش های چرکی را باید ترکاند.
واقعیت صحیح : دستکاری جوش های چرکی و التهابی باعث افزایش احتمال باقی ماندن جای جوش می شود.

۲۶ – باور غلط : خالهای متعدد پوستی یک خال مادر دارند که بقیه خالها ار آنها سرچشمه می گیرند.
واقعیت صحیح :خالها ی رنگدانه ای پوست ،تجمعی از سلولهای رنگ دانه ای پوست هستند که پدر یا مادر ندارند.
۲۷ – باور غلط : خالها را اگر عمل کنید بدخیم می شوند.
واقعیت صحیح : خالهای ملانوسیتی (رنگدانه ای) پوست که از نظر اندازه حاشیه ،رنگ و تقارن به تشخیص پزشک متخصص خوش خیم باشند با برداشت جراحی به هیچ وجه بدخیم نمی شوند.

۲۸ – باور غلط : بهترین راه برداشتن هر خالی لیزر است.
واقعیت صحیح : خالها انواع مختلف سطحی ،عمقی ومخلوط دارند که انتخاب بهترین روش درمانی بسته به نوع آن با پزشک متخصص است و در بعضی از آنها جراحی و در بعضی لیزر روش ارجح است .
۲۹ – باور غلط : لیزر پوست سرطانزا است.
واقعیت صحیح : عمق نفوذ لیزرهای پوستی که توسط دستگاههای استاندارد و معتبر توسط متخصصین این رشته بر روی پوست به کار می رود ۱تا ۲ میلیمتر بیشتر نبوده و سرطانزا نیست.

۳۰ – باور غلط : کرمهای ضد چروک چروک ها را از بین می برد.
واقعیت صحیح :عمق چروکهای قابل رویت در پوست بیشتر از آن است که کرمها قادر به از بین بردن آنها باشند.
۳۱ – باور غلط : تزریق بوتاکس در صورت عدم تمدید باعث افزایش چین وچروک و یا شل شدن صورت می شود.
واقعیت صحیح : تزریق بوتاکی باعث فلج موقتی و برگشت پذیر عضلات تزریق شده به مدت تقریبی ۳-۶ ماه می شود و در صورت عدم تمدید چروکها اضافه نمی شوند.

۳۲- باور غلط :PRPهمان سلولهای بنیادی است.
واقعیت صحیح : PRPپلایمای غنی شده از پلاکت و حاوی فاکتورهای رشد مختلف سلولی است و سلول بنیادی نیست.
۳۳ – باور غلط: باز گذاشتن زخم باعث بهبود سریع تر آن می شود.
واقعیت صحیح : پانسمان زخم باعث اثرات مثبت و کاهش احتمال اسکار(جای زخم ) می شود.

نوعی ناهنجاری مادرزادی است که در دو حالت منفرد و همراه با شکاف کام مجموعا ۳/۲ناهنجاری های اصلی صورت را تشکیل میدهد این ناهنجاری ها به دو صورت غیر سندرومی و سندرومی وجود دارد که در حالت سندرومی این نا هنجاری جزئی از یک بیماری می باشد بروز این ناهنجاری مشکلات فراوانی از نظر تکلموعملکردو…پدید می آوردو علاوه بر ان مشکلات فراوانی از نظر روحی-روانی و مالی برای والدین بوجود می آید. درمان این ناهنجاری به صورت تیمی بوده و نیاز به یک گروه درمانی تخصصی و کار آزموده داردکه از متخصصین مختلف از جمله جراحان پلاستیک متخصص گوش حلق بینی و دندان پزشک و کفتار درمان تشکیل شده است .

شکاف لب و کام در حدود ۱در۱۰۰۰تولد صورت گرفته و برای مقابله و معالجه آن به تجربیات دارویی، جراحی و دندانپزشکی نیاز است. تاکنون هیچ راه تضمینی برای جلوگیری ازتولد کودک با شکاف لب یاکام پیدا نشده است.چندین راه برای پایین آوردن احتمال تولد کودکی با شکاف لب یا کام وجود دارد. راه اول گذراندن یک بارداری سالم و تا حد امکان استفاده نکردن از مشروبات الکلی،سیگار و مصرف ویتامین هایی مثل اسید فولیک قبل ازتولد در حین بارداری می باشد.اگرچه مطالعاتی درزمینه بررسی کارایی این رفتارهادرکاهش وتعداد دقیق کودکان متولد با شکاف کام و لب وجود ندارد، ولی مطالعات انجام شده نشان می دهد رفتارهای فوق می تواند احتمال ابتلا را کاهش دهد. مشکلات گفتاری در بیماران با شکاف کام پیچیده ومختص به فرد است. بعضی از مشکلات گفتاری با گفتار درمانی حل می شوند و بعضی از موارد نیازمندترکیبی از گفتار درمانی و جراحی هستند و به طور کلی، بهترین تشخیص این مشکلات توسط تیمی که شامل گفتار درمانگر و جراح است امکان پذیر است .

شکاف لب و کام یک بیماری چند عاملی است، بدین معنا که عوامل ژنتیکی همراه با سایر عوامل باعث می شود که یک بیمار با شکاف کام متولد شود. ظاهرا شرایط بارداری مادر می تواند تا حدودی عوامل ژنتیکی را تغییر دهد چیزی که اتفاق می افتد این است که نواحی لب و سقف دهان به هم نمی رسند و بسته نمی شوند، این مشکل می توانددر یک طرف یا هر دو طرف انجام شود،یااین که شکاف کامل باشد یا فقط قسمتی از لب یا دهان را در بر گیرد.همه افراد با شکاف لب برای تداوم زندگی نیاز به جراحی ندارند. هر چند بدون وجود نوعی تدبیر گفتار فرد هرگز به صورت عادی تکامل پیدا نمی کند. روش قابل استفاده، قرار دادن یک مسدود کننده (obturator) در فاصله شکاف یا بستن شکاف با بافت قابل دسترسی کام است.

اکثر مردم ترجیح می دهند که به جای مسدود کننده (پلاک ارتودنسی)از بافت قابل دسترسی کام استفاده شود، استفاده از obturatorدر بیماران در حال رشد ساده نیست به همین دلیل از طریق جراحی آن ناحیه را می پو شانند. گزارش شده است حتی د بیمارانی که در نقاطی از دنیا زندگی می کنند که امکان جراحی در آنجا وجود ندارد نیز قابلیت غذا خوردن حتی با وجود مشکلات کام افزایش یافته است، اگرچه در این بیماران گفتار به صورت عادی تکامل نمی یابد. زمان جراحی برای ترمیم کام متفاوت است.این مسئله به وزن و اندازه بیمار و عرض شکاف کام بستگی دارد. به طور کلی اگر ممکن باشد اکثرجراحان تلاش می کنند قبل از اینکه بیمار شروع به سخن گفتن مقدماتی کند، شکاف کام را ببندند.معمولاچندهفته بعداز جراحی بیمار توسط جراح ویزیت می شودتا از ترمیم مناسب ناحیه جراحی اطمینان پیدا کند. بعد از اقدامات صورت گرفته تیم مورد نظر به طور معمول بیمار را هر۶ماه یک بار تا سن ۵ سالگی پیگیری می کنند که پیشرفت گفتاری را هم بتوانند تحت نظر داشته باشند.

بعد از ۵ سالگی اکثر بیماران با فواصل سالیانه پیگیری می شوند چون در حال رشد و تکامل هستند. اگر کودک فقط شکاف لب یا کام داشته باشد (و هیچ مشکل دیگری بجز شکاف کام و لب نداشته باشد) می تواند بخورد و بیاشامد و از نظر رشد و نمو در یک منحنی رشدی مناسب قرار گیرد. اگر وزن آنها کاهش پیدا کند و روی منحنی رشد تاثیر بگذارد به عوض اینکه فکر کنیم به خاطر شکاف کام است،باید در مورد آن تحقیق کرد. اکثر، اوقات کودکان تا حدود سن ۶ سالگی در مورد بد شکلی های صورتی یا جای زخم آنها عکس العمل روانشناسی نشان نمی دهند.

بعد از این دوره آنها احساسات بیشتری نسبت به سوالاتی که در این زمینه از آنها می شود نشان می دهند و بیشتر اوقات ضروری است تا والدین، دانش آموزان و معلمان را در مورد شکاف لب توجیه کنند، مطالعات انجام شده نشان می دهدکه کودکان با شکاف کام ولب از نظر رشد روانی بمانند کودکان طبیعی هستند. همچنین تحقیقات دیگری وجود دارد که نشان می دهد بچه های دارای شکاف کام ولب مشکلات روان شناختی بیشتری نسبت به هم سن وسالان خود که در این موقعیت قرار نگرفته اند، دارند.نحقیق از بیماران که در سنین ۴۰ و بالاتر هستند نشان می دهد،افرادی با مشکل خود سازگاری خوبی پیدا کرده بودند در گذشته شدیدا از طرف خانواده حمایت می شدند و احساس می کردند که دارای مکانی مطمئن و راحت برای صحبت کردن در مورد موقعیتشان و گرفتن پاسخ سؤالاتشان نسبت به مشکلشان هستند.بنابراین مهمترین قسمت تمام این مراقبت ها و درمان ها این است که والدین خود را ملزم بدانند و محیطی مناسب را برای این کودکان در حال رشد ایجاد کنند.

چربی که به آن لیپو اینجکشن گفته می شود، با تعابیری همانند لیپو لیفتینگ همراه بوده است. این عمل در زمانی اتفاق می افتد که بخواهیم چربی را از نقطه ای گرفته و به نقطه ای دیگر انتقال دهیم. این عمل در ابتدای کار در محلهایی که باید خطوط بدن مشخص شود، عملی می گردد که طبیعتاً با این کار یا مقداری از چربی گرفته شده و به جای دیگری انتقال داده شده و تزریق می گردد تا بدن فرم شکیل خود را باز یابد. کاهش میزان ضعیفی چربیهای صورت در اثر کهولت سن و حجیم کردن آنها از جمله این عمل است.
با افتادگی بافتها و بروز چین و چروکهای ناخواسته و عمیق شدن آنها، نه تنها با کشیده شدن پوست صورت می تواند درمان شوند، با تزریق چربی به آن نواحی نیز می توان از حالت پیری ظاهر کاست و صورت را حجیم تر و جوانتر ساخت.
این عمل غالباً در کنار کشیده شدن پوست صورت به حالت ترکیبی انجام می گیرد. در این شرایط علاوه از اینکه چربی از بین نمی رود بلکه جایی برای مصرف پیدا می کند. در این روش چربی به وسیله عمل لیپوساکشن گرفته شده و در هر جایی که چربی زیاد است، برداشته می شود. مقدار گرفته شده به وسیله سیستم تزریق به جاهایی که لازم است تزریق می شود. البته میزان گرفتن چربی با میزان مصرف تزریقی آن ارتباط دارد. این عمل نسبت به حجم عملیاتی می تواند به صورت بیهوشی موضعی و یا کامل انجام گیرد. بعد از عمل ناراحتی چندانی مشهود نیست که فرد شکایتی از آن داشته باشد.
در محلهای تزریق شده تورم و کبودی متظاهر خواهد شد که این نشانه ها در عرض ۷ تا ۱۰ روز برطرف می شوند. بعد از عمل تزریق حدود ۶ ماه طول می کشد که نیمی از چربی از سوی بدن جذب شود و نیم دیگر آن ماندگار خواهد بود.
در جریان عمل تزریق میزان جذب چربی از سوی بدن بسیار اندک بوده و فرد می تواند ۳ تا ۵ روز بعد از تحقق یافتن عمل با هواپیما سفر نماید و مابین ۴ تا ۷ روز می تواند به کارهای روزمره و عادی خود بپردازد.