نحوه کوچک کردن شاخک ها به وسیله توربینوپلاستی

نحوه کوچک کردن شاخک ها به وسیله توربینوپلاستی

کوچک کردن شاخک ها هم می تواند در بیمارستان و هم در کلینیک انجام شود.
عمل کاهش شاخک ها معمولا با استفاده از اندوسکوپ (یک لوله ی کوچک که یک چراغ قوه در سر آن تعبیه شده است و اجازه می دهد که جراح ساختار داخل بینی را مشاهده کند) انجام می شود. این جراحی از طریق سوراخ های بینی انجام می شود و به همین دلیل شما جای برش در بیرون بینی نمی بینید. یک برش کوچک در پوشش شاخک ها ایجاد می شود و مقدار کمی از استخوان برداشته می شود.
بعضی از جراحان ممکن است از ابزاری به نام میکرودبریدر (یک چاقوی دوار که برای ساکشن قلاب شده است) برای کاهش ضخامت بافت اطراف استخوان استفاده کنند. سپس جراح ممکن است از کورتر یا فرکانس رادیویی برای توقف خونریزی استفاده کند.


Docteur Majid Rasti Ardakani

فوق تخصص جراحی پلاستیک اصفهان، ترمیمی و سوختگی

 

adresse: Iran-Isfahan-rue Tohid – bâtiment Alborz

téléphone: 36281585 – ۰۳۱

 

فرد مناسب برای جراحی زیبایی پلک کیست؟

فرد مناسب برای جراحی زیبایی پلک کیست؟

۱-فرد مناسب برای انجام این عمل بایداز نظر فیزیکی سالم باشد،هیچ بیماری فعال در حال حاضر یا شرح حالی از یک بیماری جدی در گذشته نداشته باشد

۲-در فردی که بیماری جدی چشمی نداشته باشد.

۳-در فردی که انتظارات واقع گرایانه و مشخص از عمل داشته باشد

۴- اکثر افراد معمولا” بالای ۳۵ سال می باشند ولی در موارد ارثی داشتن پف در دور چشم ممکن است در سنین پایین تر درخواست اصلاح آنرا نمایند.

۵-در فردی که پوست اضافی باعث ازبین رفتن چین طبیعی پلک بالایی شده است

۶-در فردی که پوست شل و اضافی پلک بالایی در روی مژه ها قرار گرفته ودید فرد را مختل کرده است.

۷- سطح بالای چشم فرد کوچک بوده و آنقدر هموار و صاف نیست که بتواند براحتی آرایش نماید.

۸-اگر پلک های بالایی فرد حالت پف دار و بادکرده دارد و ظاهری غمگین و خسته به وی بخشیده است.

۹-اگر بیرون زدگی کیسه مانند چربی و حلقه های سیاه در زیر چشمها وجود داشته باشد.

۱۰-اگر شما در حال حاضر سیگاری بوده یا همین اخیرا” آنرا ترک کرده اید فرد مناسبی برای انجام این عمل نیستید چرا که سیگار بطور واضح احتمال بروز عوارض پس از عمل را بالاتر می برد.

Problèmes courants après chirurgie du nez,fa

Problèmes courants après chirurgie du nez,fa

بعد از جراحی زیبایی بینی معمولاً بیماران مشکلات و شکایات مشابهی دارند که باعث ایجاد نگرانی در آنها میشود، که البته معمولاً جای نگرانی نیست. در این مطلب به مهمترین این شکایات اشاره میشود و جهت رفع نگرانی و آرامش خیال بیماران محترم توضیح داده می شود:

 

آبریزش و عطسه پس از جراحی بینی

یکی از مشکلات شایع بعد از عمل جراحی بینی، شکایت از آبریزش و عطسه مکرر است. در چند روز اول بعد عمل بینی به علت ورم و وجود مش داخل بینی، بیماران از آبریزش مکرر و عطسه زیاد شاکی هستند. عطسه خطری برای عمل بینی ندارد و مشکلی در شکل بینی ایجاد نمی کند. برای این بیماران توصیه می شود که قرص سرماخوردگی بزرگسالان را هر چهار ساعت دو عدد مصرف کنند یا از مصرف قرص تلفاست شبی یکی سود ببرند. بعد از خروج مش ها در دو الی سه روز بعد از عمل بینی، قطعاً تورم کمتر و عطسه به طور واضحی کاهش می یابد.

خونریزی و تورم پس از جراحی بینی

اگر جراح بینی در پلان جراحی باشد و به بافت اطراف آسیب نرساند، قطعاً خونریزی زیادی بعد از جراحی بینی نداریم. عمده خونریزی ها ناشی از دستکاری بد و ناشیانه حین عمل بینی است. بعد از عمل، گذاشتن کیسه یخ تا چهار روز بسیار کمک می کند، زیرا هم خونریزی را کم می کند و هم تورم را شدیداً کاهش می دهد. بلند بودن زیر سر یا گذاشتن دو بالش قطعاً در کاهش ورم و خونریزی بعد عمل جراحی بینی کمک می کند. بعضی از جراحان توصیه می کنند بیمار دو آجر زیر پایه بالایی تخت بگذارد تا سر تخت بالا برود. Si le saignement est grave gouttes nasales oxymétazoline et phényléphrine toutes les six heures est très utile,,fa,La douleur après la chirurgie,,fa.

درد پس از جراحی بینی

درد بعد از عمل بینی بسیار کم است و بسیار راحت به مسکن هایی چون استامینوفن و قرص سرماخوردگی هر چهار یا شش ساعت دو عدد پاسخ می دهد. اگر درد شدیدی باشد که بیمار را از خواب بپراند، حتماً با پزشک باید تماس گرفت. اگر جراح، عمل بینی را در پلان جراحی انجام دهد درد بعد عمل به مسکن و کیسه یخ پاسخ می دهد. اگر درد شدید باشد باید بررسی برای علت شود ولی در مجموع عمل جراحی بینی درد زیادی ندارد.

تامپون و خارج کردن آن پس از عمل بینی

تامپون یا مش داخل بینی، نوار گاز زرد رنگی است که داخل بینی جهت جلوگیری از خونریزی قرار می گیرد. خیلی از مردم از خروج دردناک آن می ترسند در حالی که خروج آن توسط پزشک مجرب اصلاً درد ندارد. وجود تامپون برای شکل گیری، کاهش تورم و جلوگیری از خونریزی مفید و لازم است. خارج کردن مش یا تامپون روز سوم بعد عمل بینی توسط پزشک در مطب انجام می شود.

اسپلینت و برداشتن آن بعد از جراحی بینی

اسپلینت یا گچ، وسیله ای برای فرم دادن بینی است که حین عمل جراحی بینی برای محافظت از بینی روی محل بینی قرار می گیرد، هم به آن شکل می دهد و هم محافظ آن است. اسپلینت ترموپلاستیک است، یعنی با گرما شل می شود و با سرما سفت می شود. بعد از ده روز اسپلینت یا گچ برداشته می شود که برداشتن آن اصلاً درد ندارد. بعد از برداشتن اسپلینت بینی هنوز خیلی ورم دارد که باعث می شود بیمار فکر کند سوراخهای بینی غیر قرینه است.

تنفس سخت پس از جراحی بینی

وجود مشکل تنفسی و عطسه و و درد پراکنده در بینی تا شش ماه پس از جراحی بینی طبیعی است. شستشوی مرتب دو بار در روز با سرم نرمال سالین برای کاهش ورم و رفع مشکل تنفسی کمک می کند. در کلینیک دکتر کاظمی، روز سوم بعد عمل، یک آمپول “بتاماتزون ال ا” به بیمار بصورت عضلانی تزریق می شود که ورم را به شدت کم می کند و مشکلات تنفسی را خیلی کاهش می دهد.

احساس برآمدگی در بالای نوک بینی

احساس برآمدگی در ناحیه بالای نوک بینی یا سوپراتیپ شایع است به خصوص این مورد در جراحی بینی مردان شایع است. چسب زدن دقیق به کاهش موضوع کمک می کند. تزریق تریامسینولون به میزان نصف نصف در روز هفتم تا دهم بعد عمل بینی به کاهش ورم کمک می کند. همچنین عدم مصرف نمک و سوسیس و کالباس تا سه ماه ورم را کم می کند. Ananas consommation de fruits peut être efficace pour réduire l'enflure et recommandé,,fa,Réduire le gonflement comme asymétrique,,fa,Asymétriquement réduire l'enflure dans le nez est très fréquent après la chirurgie,,fa,Au lieu de la colle sur le nez,,fa.

کاهش ورم بصورت نامتقارن

کاهش ورم به صورت نامتقارن بعد از جراحی بینی بسیار شایع است. بیمار باید صبور باشد و تا کاهش کل ورم ها یعنی یک سال بعد عمل بینی صبر کند و اصلا نگران نباشد. اگر ورم و غیر قرینگی و عدم یک شکلی سوراخها تا یک سال باقی بود می توانیم از روتوش یا ترمیم سود ببریم.

جای چسب روی بینی

چسب زدن پس از جراحی بینی از مهمترین نکات مراقبت بعد از عمل بینی می باشد. بعضی اوقات ممکن است در اثر چسب زدن، خط روی بینی و نوک بینی بیفتد که این موضوع اصلاً مهم نیست. Si le problème n'est pas quelques jours Adhesive,,fa,global,,fa,Il est très sûr et ne vous inquiétez pas au sujet de ses effets secondaires,,fa,Les chirurgiens et les chirurgiens à Ispahan,,fa,Problèmes après chirurgie du nez,,fa.

در مجموع Chirurgie du nez بسیار ایمن و بی خطر است و اصلاً نگران عوارض آن نباشید.

La rhinoplastie est basée sur trois dimensions la réalité?,fa

La rhinoplastie est basée sur trois dimensions la réalité?,fa

اخیراً برخی از شرکت ها و جراحان محترم تبلیغات وسیعی در مورد جراحی بینی با اسکن سه بعدی و قالب گیری و ساخت مدل قبل عمل جراحی کرده و ادعا می کنند دقیقاً عین و مانند قالب در خواستی بیمار بر اساس اسکن سه بعدی قبل عمل اجرا میشود و تحویل داده میشود. آیا این امر ممکن است؟.

اصولاً جراحی بینی بر اساس تکنیک جراحی و ضخامت پوست و واکنش پوست به جراحی به نتیجه میرسد، لذا بعضی فاکتور ها مثل ضحامت پوست اصلاً دست پزشک نیست یا مثل واکنش پوست به جراحی. در طبابت اگر فاکتورهایی باشند که در اختیار جراح نباشند پس تا حدی نتیجه غیر قابل پیش بینی است. یعنی به طور قطع نمیشه نتیجه را اعلام کرد. لذا در حال حاضر هیچ مجمع علمی، اسکن سه بعدی و قالب سازی را تایید نمی کند چون غیرممکن است عین قالب پیش از عمل در بیاید تاکید می کنم غیر ممکن است.

پس نتیجه می گیریم این تبلیغات فقط گسترش تجارت در پزشکی است و واقعیت ندارد.

جوانسازی پوست با PRP-بخش سوم

جوانسازی پوست با PRP-بخش سوم

مراقبت های بعد از انجام PRP :
موضع تزریق شده تا ۲۴ ساعت شسته نشود
از کرم ضد آفتاب استفاده شده و از تابش مستقیم آفتاب به مدت ۲ هفته اجتناب گردد
استفاده از کرم نگهدارنده روز و شب
استفاده از عینک آفتابی به مدت یک هفته

عوارض احتمالی انجام PRP :
در چند روز اول ممکن است قرمزی، ورم، سوزش و درد خفیف ایجاد شود که معمولا به زودی برطرف می شود. در مواردی نادر احتمال بروز عفونت و هماتوم وجود دارد.

پروتکل های درمانی PRP :
تعداد جلسات و فواصل آنها جهت PRP بر حسب شرایط پوست تعیین می شود ولی به طور کلی برای جوانسازی صورت بر حسب سن از یک تا چهار جلسه با فواصل ۲ الی ۶ ماهه پیشنهاد می شود. در شرایط خوب ماندگاری نتایج بین ۱ تا ۳ سال است.

فاصله جلسات PRP برای جوانسازی پوست بر حسب سن:
در سنین ۳۰ الی ۴۰ سال هر یک الی دو سال یک جلسه کافی است
در سنین ۴۰ الی ۵۰ سال سه جلسه درمان لازم است، به ترتیبی که جلسه دوم شش ماه بعد از جلسه اول و جلسه سوم نه ماه بعد از جلسه دوم باشد. درمان نگهارنده، هر یک الی یک و نیم سال کافی است
در سنین بالای ۵۰ سال نیز سه جلسه درمان لازم است به ترتیبی که جلسه دوم سه الی شش ماه بعد از جلسه اول و جلسه سوم شش ماه بعد از جلسه دوم باشد. درمان نگهدارنده هر سال یک بار کافی است
هر جلسه درمانی حدود یک ساعت طول می کشد

موارد منع استفاده از PRP :
کانسرهای پوستی و سیستمیک
در طول درمان با استروئیدها و شیمی درمانی
بیماری های مزمن، دیابت و ایدز
بیماری های پوستی مانند پورفیری
بیماری های خون و اختلالات انعقادی
در موارد مصرف آسپرین و بیماری های ضد انعقاد
شایان ذکر است تزریق PRP در عروق خونی ممنوع و خطر آفرین است

استفاده از PRP در موارد زیر نتایج خوبی ندارد:
افراد سیگاری، الکلی و دارای سوء تغذیه
افراد مبتلا به مشکلات ژنتیکی پوست
ضایعات پیشرفته ناشی از نور خورشید
هایپرپیگمانتاسیونهای پیشرفته
خطوط عمیق
ضایعات مویرگی روی بینی و گونه ها

چند نکته طلایی درباره PRP :
هرچند نتایج درمانهای پوست با PRP تا سه هفته ظاهر می شوند ولی ظهور نتایج کامل حدود ۳ ماه طول می کشد.
PRP تقریبا بی درد است و بیمار به راحتی آن را تحمل می کند لیکن در صورت حساس بودن بیمار، می توان نیم ساعت تا ۴۵ دقیقه قبل از درمان از کرم های بی حسی موضعی بهره برد
کیفیت نتایج PRP علاوه بر اجرای صحیح و دقیق درمان با وضعیت واکنش های سلولی بیمار نیز در ارتباط است که بوسیله پزشک معالج قابل کنترل یا تنظیم نیست
PRP را نباید مدت زمان زیادی نگهداشت زیرا سوخت و ساز پلاکت ها در بیرون از بدن نیز ادامه دارد و فقدان اکسیژن موجب می شود رو به سوخت و سازهای غیر هوازی بیاورند
اثر PRP در ترمیم زخم ها وابسته به متغیرهایی نظیر: غلظت پلاسما، حجم PRP تولیدی، وسعت و نوع جراحت و مهمتر از اینها شرایط کلینیکی بیمار است
به دلایلی که هنوز شناخته شده نیست در درصد بسیار کمی از افراد هیچ و اکنشی در مقابل تزریق PRP رخ نمی دهد و حتی تکرار آن نیز بی ثمر است
اگرچه PRP روشی موثر در جوانسازی پوست است ولی نباید انتظار اثرات معجزه آسا بر چروک خیلی قدیمی و عمیق داشت
این روش درمانی جایگزین دیگر روش های درمانی نیست، بلکه یک روش درمانی مکمل و کمک کننده همراه با دیگر روش هاست.

برداشتن خال های گوشتی و سطحی به کمک جراحی-بخش سوم

برداشتن خال های گوشتی و سطحی به کمک جراحی-بخش سوم

خال‌ها و سرطان پوست


 

در اغلب موارد، یک خال فقط یک خال است و هیچ خطری از نظر تبدیل شدن به سرطان پوست ندارد. اما در افرادی که پوست روشن و لطیف دارند، یک خال می‌تواند به آرامی به ملانوما که یک نوع سرطان پوست است، تبدیل شود. به خاطر داشته باشید که در شرایط بسیار نادرتر ممکن است حتی ملانوما در قسمتی از پوست که از نظر ظاهری کاملاً سالم و عادی به نظر می‌رسد نیز به وجود بیاد.

در صورتی که خال‌های سرطانی به موقع تشخیص داده نشده و به شکل مناسب درمان نشوند، ممکن است به تدریج به سایر قسمت‌های بدن از قبیل مغز، استخوان، ریه یا کبد گسترش پیدا کند که در این صورت می‌تواند بسیار خطرناک و حتی کُشنده باشد. بنابراین هر چقدر ملانوما زودتر تشخیص داده شده و درمان شود، خطر بقاء و گسترش آن به نقاط دیگر کمتر خواهد بود.

همان طور که قبلاً بحث شد، ملانوما در بین افرادی که پوست لطیف و روشن دارند، بیشتر از افرادی که پوست تیره دارند، شایع می‌باشد. در زنان، این سلول‌های سرطانی معمولاً بيشتر در پوست ناحیه کمر یا ساق پاها دیده می‌شود. در مردان هم این خال‌ها بیشتر بر روی پوست سر، گردن و کمر به وجود می‌آید.

اگرچه احتمال بروز ملانوما یا سرطان پوست در افرادی که رنگ پوست آنها تیره است، کمتر می‌باشد، اما این افراد هم ممکن است به سرطان پوست مبتلا شوند. در این افراد علائم سرطان پوست بیشتر در قسمت‌هایی از بدن که رنگ پوست روشن‌تر است مانند کف دست‌ها و پاها و زیر ناخن انگشت‌های دست و پا به وجود می‌آید.

نمونه‌برداری بیوپسی تنها راهکاری است که برای تعیین سرطانی بودن یک خال به طور قطعی وجود دارد. همچنین فقط بعضی از پزشکان حرفه‌ای و باتجربه می‌توانند تعیین کنند که آیا شما نیازی به انجام عمل بیوپسی دارید یا خیر. به طور کلی تشخیص علائم ملانوما یا سرطان پوست بر اساس یک قاعده سر راست (که با عنوان قانون ABCDE شناخته می‌شود) انجام می‌گیرد. مباني اصلی این قاعده و در واقع علائمی که باید وجود آنها در یک خال پوستی بررسی شود، عبارتند از:

  • شکل نامتقارن: شکل یک طرف خال به طور مشخصی با طرف دیگر آن فرق دارد.
  • مرز نامنظم: خال‌های سرطانی معمولاً مرز مشخصی ندارند و ممکن است این گونه به نظر برسد که خال فقط دارد از جای اصلی خود به طرف نواحی سالم پوست گسترش پیدا می‌کند. حتی در صورتی که یک خال مرزهای مشخصی هم داشته باشد، لبه‌های آن به صورت تیز و پیشرونده به نظر می‌رسد.
  • رنگ غیر یکنواخت: شدت رنگ خال‌های سرطانی در سراسر آن به صورت یکنواخت نیست و معمولاً رنگ‌های مختلفی از جمله سیاه، قهوه‌ای و برنزه در قسمت‌های مختلف آن دیده می‌شود. در بعضی از موراد ممکن است که در ساختار یک خال، قسمت‌هایی به رنگ آبی، خاکستری، صورتی، قرمز یا سفید نیز وجود داشته باشد.
  • pays: بعضی از خال‌های بسیار کوچک وجود دارند که می‌توانند بزرگ شده و به سرطان پوست تبدیل شوند، اما اصولاً خال‌هایی بیشتر به ملانوما تبدیل می‌شوند که قطر آنها از ۶ میلی‌متر بزرگ‌تر باشد. البته با فرض اینکه قبلاً سرطانی نبوده باشند. یکی دیگر از نشانه‌های مشخص خال‌های سرطانی آن است که اندازه آنها با گذشت زمان بزرگ‌تر می‌شود.
  • گسترش و تغییر شکل: شکل ظاهری خال‌های سرطانی، به ویژه رنگ آنها در طی یک دوره زمانی چند هفته‌ای یا چند ماهه به طور مرتب دچار تغییراتی می‌شود.

هزینه عمل برداشتن خال


هزینه این عمل به محل وجود خال بستگی دارد.

برداشتن خال های گوشتی و سطحی به کمک جراحی-بخش دوم

برداشتن خال های گوشتی و سطحی به کمک جراحی-بخش دوم

انواع خال‌ها


اگرچه از چشم یک فرد عادی ممکن است همه خال‌ها شکل مشابهی داشته باشند، اما هر کسی با نگاه دقیق‌تر و بررسی خال‌ها از نزدیک می‌تواند تفاوت‌های ظریفی را در بین انواع خال‌ها مشاهده کند. بعضی از شایع‌ترین انواع خال عبارتند از:

  • خال‌های ملانوسیتی جلدی: این خال‌ها معمولاً به شکل برآمدگی ملایمی بر روی پوست هستند و رنگ روشن و کم رنگی دارند. بر روی این خال‌ها ممکن است تارهای مو نیز وجود داشته باشد.
  • خال‌های ملانوسیتی سطحی (جنکشنال): این خال‌ها معمولاً صاف و همسطح پوست هستند، شکل گرد دارند و رنگ آنها قهوه‌ای تیره تا سیاه است.
  • خال‌های ملانوسیتی مرکب: این نوع از خال‌ نیز به صورت برجسته بر روی پوست قرار دارد و رنگ آن معمولاً قهوه‌ای روشن است. بر روی این خال‌ها نیز ممکن است تارهای مو وجود داشته باشد.

بعضی دیگر از انواع خال‌ها وجود دارند که میزان شیوع آنها کمتر از انواع فوق است. مهم‌ترین آنها عبارتند از:

  • خال‌های آبی: همان طور که نام آن نشان مي‌دهد، اين خال‌ها به رنگ آبی هستند.
  • خال‌های هاله‌ای: در اطراف این خال‌ها معمولاً یک حلقه هاله‌ای شکل (یا هالو) وجود دارد که دور تا دور آن را احاطه می‌کند. در واقع به علت بعضی دلایل خاص، سلول‌های پوستی در اطراف حاشیه این خال‌ها، تمامی رنگدانه‌های خود را از دست می‌دهند.
  • خال‌های دیپلاستیک یا غیر معمول (خال‌های کلارک): این خال‌ها اندازه بزرگ‌تری نسبت به خال‌های دیگر دارند و از نظر ظاهری تا حدودی زشت و ناخوشایند هستند. شکل آنها هم ممکن است به صورت صاف و همسطح پوست و یا به صورت برآمده و خال گوشتی باشد. از نظر رنگ هم می‌تواند رنگ‌های مختلفی داشته باشد.

روش‌های برداشتن یک خال


در اغلب موارد، خال‌ها فقط به خاطر ظاهر زشت و ناخوشایندشان برداشته می‌شوند، در حالی که کاملاً خوش‌خیم و بی‌خطر هستند. اما اگر یک خال به طور مداوم با لباس یا اجسام اطراف اصطکاک و مالش داشته باشد، ممکن است که دچار التهاب شود. به عبارتی می‌توان گفت که اغلب افراد فقط به دلیل زیبایی ظاهری اقدام به برداشتن خال‌های پوستی می‌کنند.

آیا کرم‌های مخصوص از بین بردن خال، کارآیی خوبی دارند؟


هرگز از کرم‌‌های از بین برنده خال استفاده نکنید. این کرم‌ها اغلب به صورت اینترنتی به فروش می‌رسند و در تبلیغ آنها گفته می‌شود که جایگزین کاملاً بی‌خطر و غیرتهاجمی برای عمل جراحی برداشتن خال هستند. اما در واقع استفاده از این کرم‌ها می‌تواند باعث تشکیل حفره‌های عمیقی در پوست شما شود. چراکه به اطراف بافت اصلی خال نیز نفوذ کرده و تا لایه‌های زیرین پوست را نیز سوراخ می‌کند. بنابراین می‌تواند آسیب‌های برگشت‌ناپذیری بر پوست شما وارد کند. البته وقتی که خال با استفاده از عمل جراحی خال صورت برداشته می‌شود نیز یک جای زخم کوچک در جای آن باقی می‌ماند، اما شکل و اندازه آن اصلاً قابل مقایسه با آسیب‌هایی که این کرم‌ها به جا می‌گذارند، نخواهد بود.

علاوه بر آن، کرم‌های از بین برنده خال قادر به تفکیک بین خال‌های سرطانی و غیر سرطانی نیستند و به همین دلیل هم مالیدن آن بر روی یک خال سرطانی می‌تواند بسیار خطرناک باشد. در واقع بعد از مالیدن این کرم‌ها، سلول‌های سرطانی می‌توانند همچنان باقی بمانند و بدون آنکه شما بدانید به رشد غیر قابل کنترل خود ادامه بدهند. پس هیچگاه بدون مشورت با پزشک خود از هیچ نوع کرم برطرف کننده خال استفاده نکنید.

عمل جراحی برداشتن خال


هنگامی که شما برای برداشتن خال های صورت و بدن خود به جراح مراجعه می‌کنید، ابتدا تعیین می‌کند که آیا نیازی به نمونه‌برداری بیوپسی (آزمایشی برای مشخص شدن این مسأله که خال، سرطانی نباشد) وجود دارد یا خیر. سپس خال‌ها را با استفاده از یکی از روش‌های زیر برمی‌دارد:

  • تراشیدن: اين عمل براي خال‌هاي سطحي خوش‌خيمي که در قاعده آنها يک ساقه مشخص وجود داشته باشد، استفاده مي‌شود. در صورتي که اين عمل به درستي انجام شود، هيچ گونه جاي زخمي باقي نمي‌گذارد.
  • بريدن: اين عمل در واقع مشابه با يک عمل جراحي کوچک است که در آن کل بافت خال صورت ، حتی آن قسمتی که در زیر پوست قرار گرفته است، از پوست برداشته مي‌شود. این عمل به خصوص در مواردی انجام می‌گیرد که دکتر پرویزیان علائم اولیه سرطان پوست را در بافت یک خال مشاهده کند. بعد از آنکه خال برداشته شد، باید جای آن به وسیله بخیه بسته شود و بافت برداشته شده هم برای آزمایش‌های بیشتر به آزمایشگاه فرستاده شود. صرف نظر از اینکه اندازه خال چقدر باشد، این عمل یک جای زخم کوچک بر روی پوست باقی می‌گذارد.
  • منجمد کردن: ممکن است بعضی از متخصصان پوست تشخیص بدهند که خال‌های شما باید از طریق منجمد کردن با نیتروژن مایع برداشته شود. وقتی که از این روش برای برداشتن خال استفاده شود، بافت خال به راحتی از بین می‌رود و خونریزی از جای آن هم خیلی کم خواهد بود. اما در عوض ممکن است به جای آن یک تاول تشکیل شود که به مرور زمان بهبود پیدا می‌کند و بعد از برطرف شدن تاول‌ها معمولاً جای زخم مشخصی بر روی پوست باقی نمی‌ماند.
  • سوزاندن: اگر یک متخصص پوست به شما توصیه کرد که از روش سوزاندن برای برداشتن خال‌های خود استفاده کنید، بهتر است نظر یک پزشک متخصص دیگر را نیز در این مورد جویا شوید. زیرا در اغلب موارد هیچ ضرورتی برای آنکه خود را در معرض خطرات این عمل قرار دهید، وجود ندارد. برای انجام این عمل، بافت خال به صورت لایه به لایه به وسیله یک سیم داغ سوزانده می‌شود. سوزاندن خال عمل دردناکی است، به ویژه بعد از آنکه اثر بی‌حسی موضعی برطرف می‌شود. همچنین عمل سوزاندن خال معمولاً باید در بیش از یک جلسه انجام شود. اما حرارت زیاد سیمی که در این عمل استفاده می‌شود، جای زخم را بلافاصله می‌بندد و بنابراین هیچ گونه خونریزی در محل خال وجود نداشته یا مقدار آن بسیار کم خواهد بود.
برداشتن خال های گوشتی و سطحی به کمک جراحی-بخش اول

برداشتن خال های گوشتی و سطحی به کمک جراحی-بخش اول

خال‌هاي پوستي يا خال‌هاي ملانوسيتي، در بين پزشکان معمولاً به عنوان لکه‌هاي پوستي خوش‌خيمي (غير سرطاني) شناخته مي‌شوند که ممکن است در هر نقطه‌اي از بدن به وجود بيايند. رنگ خال‌ها اغلب به صورت قهوه‌اي تيره يا سياه است و ممکن است به صورت تکي يا خوشه‌اي بر روي پوست وجود داشته باشند. به طور کلي ساختار خال‌هاي پوستي در بين افراد مختلف، متفاوت است. در بعضي افراد ممکن است به شکل صاف و نرم باشد و در بعضي ديگر در هنگام لمس با دست، حالت زبر و درشت داشته باشد. و يا بعضي از خال‌ها کاملاً صاف و همسطح پوست و بعضي ديگر به صورت يک برآمدگي برجسته هستند. حتي از داخل بعضي از خال‌ها موهاي درشت رشد مي‌کند و بعضي ديگر هيچ مويي ندارند.

خال چگونه بر روی پوست تشکیل می‌شود؟


 

خال‌ها هنگامی تشکیل می‌شوند که ملانوسیت‌ها که یک نوع از سلول‌های پوست و مسئول تولید رنگدانه پوست ما می‌باشند، به جای آنکه به حالت یکنواخت در سراسر بافت پوست توزیع شوند، به صورت توده‌ای و متمرکز یا اصطلاحاً به حالت خوشه‌ای رشد کنند. به همین دلیل است که رنگ خال‌ها معمولاً تیره‌تر از پوست ناحیه اطراف آنها است. تشکیل خال‌ها معمولاً در اثر تغییرات هورمونی تحریک می‌شود و این تغییرات می‌تواند به علت عوامل زیر باشد:

  • جوانی و بلوغ: هنگامی که یک شخص به مرحله بلوغ سنی می‌رسد، تغییرات هورمونی زیادی در بدن او رخ می‌دهد. تشکیل خال بر روی پوست، یکی از مهم‌ترین پیامدهای این تغییرات هورمونی در سال‌های جوانی و نوجوانی است.
  • بارداری: بارداری نیز موجب تغییرات هورمونی زیادی در بدن زنان می‌شود. البته خود بارداری معمولاً منجر به تشکیل خال‌های بیشتر بر روی پوست نمی‌شود، اما رنگ خال‌هایی که از قبل روی پوست وجود داشته‌اند، در اثر بارداری تیره‌تر می‌شود.
  • آفتاب: مواجهه طولانی مدت با نور آفتاب نیز می‌تواند تشکیل خال‌ها را القاء نماید. خال‌هایی که در اثر نور شدید آفتاب به وجود می‌آیند، بیشتر در معرض تبدیل شدن به ملانوما یا سرطان پوست هستند. در ادامه این مقاله در مورد ارتباط بین خال‌ها و سرطان پوست با جزئیات بیشتری بحث خواهیم کرد.

هنگامی که افراد به سنین میانسالی (۴۰ سالگی به بعد) می‌رسند، معمولاً تعداد خال‌های موجود بر روی پوستشان رو به کاهش می‌گذارد. دانشمندان معتقدند که عوامل ژنتیکی در تشکیل خال‌ها نقش دارد. اگر در بين اعضاي خانواده شما هم فردی وجود دارد که بر روی پوست صورت یا بدن خود خال‌های زیادی دارد، پس احتمال آنکه شما هم در مقطعی از عمر خود دچار چنین شرایطی بشوید بیشتر خواهد بود.